Daughter Of The Moon (SELENE 2)

Chapter 34

“Hindi magandang ideya 'yan. Sinasabi ko sa inyo.” Giit ko sa dalawa habang naglakad pabalik-balik sa harapan nila.

Hindi ko alam kong anong maramdaman ngayon. Galit... Kaba... Pagkabalisa... O inis, dahil parang wala lang sa dalawa ang ginawang anunsyo nito. The hell! They're going to war. How can they remain so calm?

Things were getting more serious now. Sunod sunod na ang pag atake ng Death Arrow sa pack. Sooner or later, aatake na rin ang mga 'to sa iba pang pack.

Kalakip ng liham ni Iza ay nagsasaad na may traydor sa amin— sinabi niya rin ang planong paglusob ni Jaxon sa iba pang pack. His intention has entirely changed after what I did. Mas naging marahas na siya ngayon. Jaxon's unstoppable desire to subjugate us was far beyond my expectation, at hindi iyon maganda.

Mariin kong naikuyom ang aking mga kamay atsaka marahas na bumuga ng huminga.

“We don't really have a choice, Selene. Uncle already made up his mind. Tomorrow, Zach and I will leave to go back to the castle. We'll prepare and all. Sa susunod na araw na kami aatake.”

Mabilis akong bumaling kay Franco sa sinabi nito. Kung nakakamatay lang ang titig, bumulagta na 'to ngayon din sa talim ng titig ko rito.

“And as I've said, it is not a good idea!” Giit ko ulit dito bago tiningnan si Zach. “You know about their continuous attacks, right, while you're at the palace?” I asked him.

He briefly nodded. Tumango rin ako. “Then, you should have known that it's too risky to leave your pack. Lalung-lalo na't ikaw ang alpha. Gumagawa na sila ng aksyon kahit hindi pa dumating ang pulang buwan. Isipin mong mabuti, Zach. They're already attacking us without the red moon. Isn't that atleast concerning?”

Kumunot ang kanyang noo sa sinabi ko, gano'n din si Franco. Pero hindi kagaya ni Zach na mukhang nakuha agad ang sinasabi ko, siya naman ay tila naguguluhan.

Zacahary's hands form into a fist, and closes firmly that I could almost hear it making a sound. Ang mga mata niya ay tila nagbabaga sa galit. Paminsan-minsang nagbabago ang kulay nito. And a low grumble escape from him.

“W-wait! Can someone explain? Hindi ko kayo maintindihan. Naguguluhan ako.” Franco looks at Zach until it settles on me. “Anong meron kong umaatake sila, e aatakihin na ni Ama ang pack nila? I mean, what's the point?”

Nanghihina akong napailing. “Pababagsakin nila ang lahat.” I whispered.

“How would they do that? Hindi ba, hindi nila nakuha ang dugo mo? It doesn't have the power in it, anymor, and you have your spy. Tell us, ano ba talaga ang plano nila?”

Isang mahinang angil ang pinakawalan ni Zach dahilan para mapatingin ako rito. Mabilis siyang umiwas ng tingin pagkatapos ay tumikhim. Nandoon pa rin ang kunot ng kanyang noo.

Simula nang gawin ko ritwal naging sensitibo na si Zach patungkol dito. Ayaw niyang marinig ang tungkol sa nangyari. He's upset on what I did. Pero wala na akong magawa. I need to what is meant to be done, and to prevent Jaxon's evil plan.

Bumuntong hininga ako saka umupo kasalungat nila.

“I don't know,” pag-aamin ko. “I don't know what's their real plan, dahil paiba iba. At first, gusto nilang gamitin ang dugo ko at ang black rose. Immortality was Jaxon's obsession, everyone knows that.”

Naalala ko, noong nalaman ko kung paano gumana ang black rose ay walang mapaglagyang takot ang nararamdaman ko. I was scared— terrified. But I have to hide it. If they know that I'm scared, they might be too. Ayaw kong mawalan sila ng pag-asa nang dahil lang sa takot na naramdaman ko. So, I remained strong, and be dependable to them.