How Not to Get a Pack; by Seo Changbin/ChanChang

20

     Chan, bu derece aptal olabildiğine inanamıyordu. Körlük seviyesine ise akıl sır erdiremiyordu. Chan hep gözlemci biri olmuş, sürüsündekilerin ihtiyaçlarını ve dertlerini zorlanmadan fark etmiş ve bir çözüm de bulabilmişti.

Ancak bu sefer Mingyu'yu sıkıştırıp kendisinden neyi sakladığını sormak zorunda kalmıştı ve bir alfa olarak, özellikle Changbin'in alfası olarak bunu fark etmesi gerekiyordu. Onlarca kanıt vardı oysa ki; bebeği hissedebilmesi ve Changbin'in kokusundaki değişiklik gibi. Babası bunu bilirken Chan'ın fark edememesi ise utanç vericiydi.

Chan, önce sürtük omeganın bilip kendisinden sakladığını düşünmüştü ancak sonradan onun kendisinden de aptal ve kör olduğunu fark etmişti, Changbin'in hiçbir fikri yoktu. Şimdiyse Chan, gerginlik ve kızgınlıktan kafayı yemek üzereydi.

Bir çocuk sahibi olmaya hazır değildi, zaten altı tanesine sahipti. Her şeyden ötesi, nefret ettiği ve yalnızca mecbur olduğu için katlanmak zorunda kaldığı bir omegadan çocuk sahibi olmaya ise hiç mi hiç razı değildi.

Şimdi ateşin etrafında oturmuşlarken Changbin, bir kenara kıvrılmış uyuyor, babası ise kendisine pişkin pişkin bakışlar atıyordu. Mingyu da oğlu kadar sinir bozucuydu ve onu yanlarında getirdiği için pişmanlık duyuyordu Chan.

Jisung, her zamanki kendini bilmezliğinden kaynaklanıyor olsa gerek Chan'dan yayılan ve gerginlikten kaynaklı kokuların zerre gram farkında değildi ancak Hyunjin endişeli bir şekilde baş alfasını seyrediyor, gözlerini üstünden ayırmıyordu.

Chan, onların bilip bilmediğini merak ediyordu ancak pek bir ihtimal vermiyordu. Sonuçta onlar gözlemleme konusunda kendisinden katiyen daha iyi değillerdi.

Chan, birileriyle Changbin'in hamile olduğunu paylaşmazsa çıldıracak gibi hissediyordu ama Jisung'a söylediği takdirde muhtemelen hiç umursamayacaktı, Hyunjin ise kendisinden de çok paniğe kapılacaktı.

O an Minho'nun yanında olmasını diledi ancak sonra çocuk sahibi olamayan bir omegaya istemediği bir bebeği olacağını söylemenin acımasızlığını fark etti. Söylediğinde kendisi gibi tepki verip bu hamileliğin iyi bir fikir olmayacağını söyleyecek tek kişi muhtemelen Seungmin olurdu, tabi yanında olsaydı.

Hızla ayağa kalkıp Changbin'in yanına gitti ve çocuğu ensesinden tutup kaldırdı. Changbin, neye uğradığını şaşırmış, biraz korkak biraz şaşkın gözlerle odaklanmaya ve ne, kim tarafından rahatsız edildiğini algılamaya çalışmıştı. Hyunjin, ani hareketiyle korkarak peşinden ayağa kalkmış, Jisung ise anlamaz bakışlarla sadece izlemişti.

Chan, eliyle onlara kıpırdamamalarını işaret ederek Changbin'i sürüklemeye başladı. Changbin, önce uykunun etkisiyle peşi sıra kendisini takip etti ama sonra kolunu çekiştirip ellerinden kurtulmak için çabalamaya başladı.

Chan, omeganın minik vücudunu bir ağaca çarpıp ellerini omuzlarına yerleştirdi ve kıpırdanmasını durdurdu. Kendisi kadar Changbin'in de bu çocuğu istemediğine emindi. Sonuçta o da kendisinden nefret ediyor ve bir çocukla ilgilenmekten de muhtemelen anlamıyordu.

Çocuğun omzundaki ellerinden birini karnına indirdi ve hafifçe bastırdı. Changbin, iki eliyle de Chan'ın bileğini kavrarken istemsizce hırladı. Changbin hamile olduğunun farkında olmayabilirdi belki ama omegası kesinlikle biliyordu, kendi alfasının bildiği gibi.

"Hamile olduğunu biliyor musun?"

Changbin, sanki Chan bir şaka yapıyormuş ve her an gülmeye başlayacakmış gibi bir umutla alfasının yüzüne baktı ancak beklediği gibi olmadı. Yüzü yavaşça düşerken sanki içindeki canlıyı görebilirmiş gibi kafasını eğdi ve karnına baktı.