Hoofdstuk 8

1.8K 134 61
                                    

Beantwoord stranks please even de vraag onderaan!

Ik kijk naar de jongen op het bed. Zijn zwarte haren glanzen door het licht van de kamer. En zijn bruine ogen kijken mij aan.

Zijn lippen zijn in een glimlach gekruld.

'Ben je niet boos? Ik heb je net bewusteloos geslagen.'

'Ach joh jij kon het ook niet weten,' hij kijk me na deze zin even nep-boos aan. 'Ookal had je wel even kunnen wachten met slaan.'

'Ik trakteer je wel op een ijsje.' Lach ik naar hem.

'Daar hou ik je aan!'

Net op dat moment komt mijn tante binnen met eten. Ik pak een broodje van haar aan en begin te eten.

'Jullie moeten toegeven dat het best knap is dat ik je knock out geslagen heb. Ik ben overigens wel een slap klein meisje met een groot gebrek aan sportiviteit.' Dit zeg ik met volle mond dus het zal er denk ongeveer zo uit zijn gekomen:

Wullie moewten toegwevren dawt het bewst knawp iws dwat ik je knwocks woudl gewlagen hewb. Iwk bwen owerigewns maawr een klwn mweisjw mwt een gwoot gebwrewk aan spwortifitewt.

Ze beginnen te lachen, vlak daarna komt de zuster binnen en kijkt ons raar aan. Met moeite slik ik mijn hap eten weg.

'Dus, meneer Blake. Hoe voelt u u nu?' Vraagt de zuster. Ze lijkt me nog niet zo oud, 25 ofzo. Wanneer ik hoor wat ze zegt gaat er een rilling door me heen. Ik begrijp nog steeds niet dat ik hier nooit iets vanaf wist.

'Je hebt best een harde klap gehad. Eerst wilde we je hier laten overnachten maar omdat uw tante erop stond dat u naar huis kwam hebben wij overlegd en besloten dat u toch naar huis mag, maar.. dan moet u beloven dat u uwzelf rustig zal houden en u moet om de 2 uur wakker gemaakt woorden waarbij iemand u vragen moet gaan stellen om zeker te weten dat u uw geheugen niet verliest'

Ze maakt aanstalte om de kamer uit te lopen maar Natalie (mijn tante) houd haar tegen. 'Kunnen wij nu gewoon gaan?'

'Ja, ik zal uw ontslagpapieren verder af tekenen dus u kunt gewoon gaan.' Met deze woorden loopt ze de kamer uit.

'Dus... wie gaat zich opofferen om mij om de 2 uur wakker te maken?' Zegt Liam terwijl hij rechtop gaat zitten en sneaky naar mij kijkt.

Nog geen 2 seconde nadat hij het zegt kijkt mijn, ik bedoel onze tante me ook aan.

Oke... dit is gewoon eng.

'Dacht ik dus even niet he!' Flap ik er snel uit. Noway dat ik een slapeloze nacht ga krijgen. Ik heb mijn slaap hard nodig! Het staat in mijn lijstje van de top 5 leukste dingen die er zijn. Natuurlijk staat hij niet op 1. Daar staat eten. Echt hoor. Ik ben dol op eten! Wie nou niet? Behalve vies eten natuurlijk zoals aardappels en zuurkool. Ik hou wel van... Oreo's, friet, wafels, spaghetti... echt hoor mensen ik ben verslaafd aan spaghetti! Love it..
Ik ben ff in de voedsel hemel hoor mensen.
'Sasha! Sasha! Sasha!' Roept het eten. Wacht, eten praat niet.
'SASHAAAA!!!' Bye bye voedsel hemel...

'Wat?' Vraag ik en kijk verward om me heen.

'Ik zei dat jij moest zorgen dat hij om de 2 uur wakker zal worden.'

'A nee! Kom op! Ik moet morgen ook gewoon naar school!' Ik kijk mijn tante met een pruillipje en (hopelijk) puppy ogen aan.

'Hallo, ik ben niet degene geweest die hem een hersenschudding bezorgd heeft.' Ik moet na deze zin aan 2 dingen denken:

1. Ik kon toch ook niet weten dat hij geen indringer was. Voor hetzelfde geld was hij er wel een en had hij míj neer gemept.

2. Er kwam een heel grappig beeld in mijn hoofd van een postbode die iemand een pakketje hersenschudding bezorgd.

Mentaal lig ik dubbel van het lachen. Maar ik moet mijn ontevrede gezicht ophoude.

'Ja zussie jij mepte me neer, en weet je misschien omdat we ern tweeling zijn verlies jij je geheugen ook als ik hem verlies.' Dat laatste was een grapje.. hoop ik. Anders had ik de domste tweeling broer ever. Ja, je hoort het goed. Die gast die ik heb neergeslagen is mijn broer! Mijn broer! Ik wist niet eens dat ik een broer had. En nu krijg ik te horen dat ik hem zojuist heb neergeslagen..

Toen ik hoorde dat ik een broer had dacht ik echt: "Are you fucking kidding me?"

Ik bedacht me opeens dat ik nog wat terug moest zeggen... maar ik heb de hoop eigenlijk toch al op gegeven. En eigenlijk, stiekem wil ik het liefst gewoon heel de nacht met hem gaan kletsen. Over zijn verleden, of hij weet waarom we uit elkaar gehaalt zijn. 'Oké dan..'

In de auto stel ik mijn broer een aantal vragen. Over school, familie, vrienden. Als tante er niet bij zat had ik hem nog meer gevraagd. Vragen die me toch wel dwars zitten. Waarom wist ik niet dat ik een broer had? En.. we zijn een tweeling dus zal hij ook..
Zal hij ook hetzelfde hebben met zijn ogen?
Ik ga dat ovet zijn ogen niet direct aan hem vragen, ik moet gewoon extra oplettend zijn.

'Hoe kan het dat ik niet wist dat jij mijn broer bent maar dat jij wel wist dat ik jouw zus ben? En waarom heb je me nooit opgezocht'

Geen antwoord.

In een (voor mij) onprettige stilte vervolgen we onze weg naar huis.

Hey, het spijt me dat het zo lang duurde,
En sorry voor degene die de afbeelding hierboven niet goed vinden ofz. Ik weet ook dat het misschien heel stom is dat ik de vanpire diarees cast heb.. maar ik zweer dat dat niet bewust ging! Ik had de karakters allemaal al beschreven in een schrift en hun waren er allemaal precies goed voor.

Maar even 1 vraagje:

Die gast die Demon speelt

Of

Tylor launtner

Of

Tylor hoechlin

Rainbow EyesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu