Island of Insanity

Kabanata 21: Dark Story

[Phraea's POV]

Kinaumagahan ay wala na si Garen. Sabi ng ilang tauhan niya ay alas kwatro pa raw siya umalis.

Iniwan ko si Paige na natutulog sa kwarto at paggising ko ay nakita kong nasa baba na si Rowena at nagwawalis. Kumuha rin ako ng walis para tulungan siya.

"Good morning."

"Good morning," malapad ang ngiting tugon niya.

"So are we supposed to stay here all day? Wala bang iniuutos si Garen?"

"We can clean the house if we want to pero hindi naman mandatory."

"Are we allowed to swim in the beach?" Kumibit-balikat lang si Rowena bago ininguso si Verdant na nakatayo hindi malayo sa kinalalagyan namin. Nakahawak ito ng tasa at nakapamulsa ang kabilang kamay.

"Yeah, you can swim if you want. You can take Paige with you."

"Seryoso?" Hindi makapaniwalang usal ko.

"Oo, magbabantay naman ako. Besides, Garen is kinda cool now after Phraea decided to stay here."

"Garen is badly smitten," ngumisi sa akin si Rowena pero iniwas ko lang ang tingin ko.

Iniwan ko na sila roon na tinutukso pa rin ako. Dumiretso ako ng kusina para magluto. Pagpasok ko ay lahat ng mga kusinera ay napaayos nang tayo nung makita ako.

"G-good morning, Ma'am."

"Uh... good morning." Nalilitong tugon ko dahil sa kanilang inasta. "Mmm... ano ang niluluto niyo?"

"Mushroom soup, steamed broccoli at fish fillet."

"Can I help?"

"P-pinagbabawal po ni Boss na tumulong ka rito sa kusina. Pwede kang maglinis o mag-ayos sa saang parte ng mansyon maliban sa kusina. Kahit ang paghuhugas ng plato ay ipagbabawal na rin ni Boss, Ma'am." Napalunok ako at tumango bago lumabas na.

Seryoso? Ba't naman niya ipagbabawal? Dahil ba sa nasira kong baso noon?

"Are we really going to swim later?" Excited na tanong ni Paige pagkatapos kaming mag-breakfast.

"Yeah, now go ahead and change into your swimwear." Kumaripas na ito ng takbo paakyat ng hagdan.

As I wait for Paige and Rowena, I started walking around the house. Napatigil ako sa harap ng isang cabinet na nasa dulo ng hallway. Sa second layer ay may picture frame roon at dahil sa kuryusidad ko ay kinuha ko para tingnan.

Picture iyun ng dalawang batang lalaki na magkatabi. Parehos silang hindi nakangiti at nakasuot ng parehong jumper at white blouse. Mga nasa edad siyam ang hula ko. Sino kaya ang dalawang 'to? Ba't nandito sa mansion ni Garen? Could it be na may dalawa pa siyang anak?

"That's a picture of me... and Garen." Napatalon ako sa gulat nung may nagsalita sa likod ko.

"Verdant! Ginulat mo ako."

He chuckled after seeing my reaction. Lumapit siya sa akin at kinuha ang picture frame mula sa pagkakahawak ko.

"We were eleven year-olds when this photo was taken. It was also the day when my Father raped Garen's Mom in front of him." Napaestatwa ako sa narinig. Napatitig ako sa kanya at kita ang lungkot sa kanyang mga mata habang pinagmamasdan ang litrato nilang dalawa ni Garen.

"Y-your Father did?"

"Yeah, he did... and I loathed him for that. Me and Garen are step-brothers. His biological father was one of my Father's men and being burden with huge debts, his Father sold Garen's Mom, that's the reason why we end up being step-brothers."

"P-paanong mayaman si Garen?"

Humugot ito nang malalim na hininga bago nagsalita. "Yung lolo niya sa mother side ay isang sikat na engineer at wine maker sa Rome. Pinili ng ina ni Garen ang drug dealer niyang asawa kesa sa sariling ama, so Garen's grandfather gave her a choice. To choose his husband and forget that she had a Father or he'll pour all his wealth to her."

"So Garen's Mom chose the first one?" Nanginginig ang labing tanong ko at bumaba ang tingin ko sa sahig dahil sa bigat na nararamdaman ko.

"After my Father raped his Mom, tumakbo ito pabalik sa una niyang asawa pero nakipag-deal na pala si Dad sa ama ni Garen. He offered him millions... in exchange for her head."

"H-his Dad killed her for the money?" Tanong ko na namimilog ang mga mata. After he nodded, I quickly looked away and a tear from my eye suddenly dropped.

"Is that the reason why Garen built this island?"

"Yes, he wanted to start an experimentation... a manipulation rather. He want the girls he brought here to adapt new habits, to extract a series of idealistic behavior into the girls' instincts. He actually planned to let everyone go if it become successful but Garen... he really is impatient. Kaya walang babae ang nakaka-survive, konting pagkakamali lang ay tinataniman na niya agad ng bala sa ulo."

I think everything is starting to make sense. Nasanay na kami ni Rowena sa paggawa ng gawaing bahay na hindi na kailangan ng utos. Nasanay kami na hindi sumusuot ng revealing na damit at magsuot ng make-up, lahat ng mga nakasanayan naming gawin ay hindi na maalis sa aming sistema.

Garen wants us this way kaya kapag nakaalis na kami sa islang 'to ay pwedeng ma-adapt ng ibang tao ang behavior namin.

"It makes sense pero... one of the things our system got used to is the dirty work. Those who are against the law and in the eyes of our Creator–"

"Shall be punished," si Verdant na mismo ang dumugtong sa sasabihin ko.

"Magbabago pa ba kami?"

"Yeah, it's possible, but I suggest that you shouldn't. Ikaw dapat ang mag-impluwensiya sa ibang tao, hindi yung ikaw ang magpapaimpluwensiya."

Is it even possible to change the world? To make people go against their beliefs? Will that make our lives peaceful?

Si Verdant ay sumama rin sa aming maligo. Nasa ilalim ako ng shed ng isang puno habang nanonood kay Paige at Verdant na naliligo. Biglang tumabi sa akin ng upo si Rowena. Parehos kaming nakasuot ng rash guard dahil wala naman kaming swimwear na iba dahil bawal ang bikini or any revealing clothes.

"Narinig ko ang pinag-uusapan ninyo kanina. I was right, may dark past talaga si Garen."

"Yeah, but I actually think that what Verdant said is just a small piece of the story," sabi ko.

"What do you mean?"

"I think there is more... something darker."