[Phraea's POV]
Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko habang prinoproseso ang nangyari.
Sinubukan kong kumurap nang ilang beses, nagbabasakaling namamalik-mata lang ako. Sa tagal ng pagkukurap ko ay doon ko na lang napagtanto na nag-uunahan na pala sa pagtulo ang mga luha ko.
Unti-unting lumipat ang tingin ko sa pinanggalingan ng putok. Agad akong binalot ng galit nung makita si Garen na nakahawak ng baril at nakatutok pa rin iyun kay Evelyn.
He heartlessly looked at me. I was searching the regrets in his eyes but I didn't found any. He mean it. He really meant to kill Evelyn without a second a thought.
"Why?" Unang katagang lumabas sa nanginginig na bibig ko.
"Look at yourself, Chelsey. Your face is full of scratch. She hurt you."
"But I don't want her dead!"
"But I do. This is a reminder that whoever tries to hurt you will end up dead... no questions asked." Malamig na tugon niya bago inilapat muli ang tingin kay Evelyn na nakataas ang kilay na parang kulang pa ang isang balang pinutok niya sa dibdib nito.
Tumalikod na ito at akmang aalis na pero sumigaw pa ako. "You're a murderer! Mas masahol ka pa sa demonyo!" Parang lalabas na ang mga ugat sa lalamunan ko sa lakas ng aking pagkakasigaw.
"Call me names all you want, but I don't regret pulling the trigger. You'll be leaving in a week but for now, you and Rowena will be staying in the mansion." Agad akong kinutuban sa ulat niya. Hindi ko alam kung ano ang pinaplano niya pero no, I won't stay under the same roof with him.
"Hahayaan mo na lang ba na ganyan siya?!" Galit na tanong ko habang nakaturo sa walang buhay na si Evelyn. Napalunok ako dahil habang tumatagal akong tumitingin sa kanya ay nasusuka ako.
"My men will handle that."
Iniwan na niya ako at mabilis na siyang naglakad. Hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. Ba't ba ang dali lang sa kanya na kitilin ang buhay ng iba?
Napaangat ako ng tingin nung may naramdaman akong presensya. Si Rowena iyun, nanlalaki ang mga mata at namutla habang nakatingin sa bagay na nasa likod ko.
"I-i'm sorry," nabasag ang boses ko at nagsimula na naman ulit akong umiyak. Napalunok ako at mabilis na pinagpupunas ang sarili kong mga luha bago siya hinarap.
"It's okay. Sanay na ako. I also knew that this would happen. Unang araw mo pa lang dito, alam ko nang may nararamdaman na si Garen para sayo. Evelyn noticed it but she tried to deny it to herself hanggang sa trinatrato ka na ni Garen na parang espesyal ka. Kilala ko si Evelyn at karamihan sa mga babaeng pinatay ni Garen ay siya ang dapat sisihin," aniya.
Dahil sa sinabi ni Rowena at sa paratang ni Evelyn sa akin bago siya namatay, napagtanto kong gusto nga talaga ako ni Garen.
"I also like him but not romantically. I lied to you that Garen force us to have sex with him but it's the other way around. We seduced him. He let us gave in to our desires... not until you." She genuinely smiled at me and her eyes starts to become teary. "I can finally leave this island," halos pabulong na aniya.
"I thought you didn't want to leave."
"Yeah, but you made me realized that there is still a life for me out there. I am grateful, Phraea." Lumapit siya sa akin at automatic na lang akong napangiti nung niyakap niya ako.
"Did Garen let you?"
"Yeah, it's all thanks to you." Kumawala siya sa pagakakayakap at mabilis na pinunasan ang kanyang mga luha bago lumapit sa walang buhay na katawan ni Evelyn.
"Makakaalis din sana si Evelyn dito if she wasn't being a bitch."
"She told me that Garen is in love with me. Is that true? Alam mo rin?" Ngumisi siya nung hinarap niya ako. "Hindi mo alam?" Tanong niya pabalik at agad kong iniwas ang tingin ko.
"Are you scared?" Nag-aalalang tanong niya bago ako hinawakan sa magkabilang balikat ko.
"Who wouldn't? The monster is in love with me." Malungkot siyang ngumiti dahil sa pantawag ko kay Garen.
"There's a deep reason for everything. We can't just ignore Garen. Alam natin na nais niya lang maging mabuti ang mundo."
"He was being too much."
"Yeah, at iyun ang naging kasalanan niya but still, we haven't heard the dark side of the story yet."
"What dark side?" Kumibit-balikat siya. "I don't know but there must be something... like a reason kung bakit ganyan siya. Maybe if you'd get to know him more, you'd be able to love Garen's monster."
Hindi na ako umimik at napa-isip ako nang malalim na sinabi niya hanggang sa dumating ang mga tauhan ni Garen para ligpitin ang bangkay ni Evelyn.
Love Garen's monster? Is that even possible? I have a boyfriend that I love more than my family. I will always remain faithful to him.
Magkahawak-kamay kami ni Rowena na pumasok ng mansyon. Ngayon na medyo komportable na ako na pumasok, ngayon ko lang napagmasdan nang maigi ang kabuuan ng mansyon.
Madaming paintings na nakakabit sa pader at lahat ng iyun ay tungkol sa bituin. May malaking piano sa living hall at iilang malaking sofa.
Ba't madaming gamit? Siya lang naman ang nakatira at hindi naman siya lumalagi rito.
Kumibit-balikat na lang ako dahil sa naisip. I guess rich people doesn't have anything to spend their money on.
"Iisang bedroom lang ba tayo?" Tanong ko kay Rowena at akmang sasagot na sana siya pero agad na lumipat ang kanyang atensyon sa taong nasa taas ng hagdan.
Lumingon ako at agad akong napa-straight face nung magtama ang mata namin ni Garen.
"You'll be staying with Paige, Phraea. Rowena will stay with her beloved."
Beloved?!
Nakaawang ang mga labing napatingin ako sa kanya at nahihiya naman siyang tumingin sa kanyang gilid. Doon ko lang napansin na sumulyap siya sa right-hand man ni Garen na siyang nakausap ko rin kamakailan.
May relasyon sila?! I thought Rowena slept with Garen? Gosh, this is making me insane.
BINABASA MO ANG
Island of Insanity
Mistério / Suspense[COMPLETED] Phraea Chelsey Bautista has always been the top in her class and every professors' favorite. She has both beauty and brains, and everything a girl would dream to possess but her life is not entirely perfect. No one deeply cares for her...
