Island of Insanity

Kabanata 28: Flirty Smile

[Phraea's POV]

My chest tightened as I saw the regrets in his eyes. Ramdam ko kung gaano niya kagustong magbago, kung gaano siya kauhaw na mapatunayan ang sarili niya sa amin ni Paige.

Iniwas ko ang tingin ko mula sa kanya bago marahas na pinunasan ang isang butil ng luha na kumawala mula sa mata ko.

"U-uwian na ni Paige. Do you want to see her?" Paige misses her Dad so much and I think Garen deserves to see his daughter.

"Ayaw ko munang makita niya ako. Kung ready na ako na harapin ang mga kasalanan ko. I'm still not deserving to be her Father, Phraea, but thanks... for considering."

Halos hindi ako makapaniwala. I know how much he loves his daughter and I also know how much he wants to see her. Kung gusto nga niyang kunin ito mula sa akin ay noon pa, given his money and power... pero hindi, he still wants to prove himself and he is the Garen I never thought could exist in him.

"Kamusta ang school?" Nakangiting tanong ko nung makapasok na siya sa loob ng sasakyan.

"Tiring, ang hectic ng schedule ko. By the way, My, magpapahatid sana ako sa Saturday, may rehearsal kasi kami para cheerdance."

"Sure. Saan mo gustong mag-dinner? Let's have dinner outside." Ngumisi siya nang napakalawak dahil sa sinabi ko.

"Chicken Diners!"

Paige Chelsey Bautista was born without my knowledge. She existed as the half of me and I wasn't aware. I was eleven years old and never thought that someone came into existence because of me. It sounds horrible to begin with, having your egg stolen, but as I look at Paige, my daughter, I know for a fact that she's a blessing. Her charming smile kept me warm in cold nights and her happiness made me feel like it's my purpose to keep her happy... and her fears made me want to crush things.

Because of Paige, I felt like I found a new purpose in life. To protect her at all cost and to love her unconditionally.

"Good evening, Ma'am." Bati sa amin ng waited bago kami binigyan ni Paige ng tig-isang menu list.

"Do you want the usual, Paige, or you want to try something new?" Tanong ko sa kanya bago binuksan ang menu. Napaawang ang labi ko nung makakita ng maliit na papel na nakabuklat sa unang page.

I love you

Inangat ko ang aking tingin at agad ko siyang nakita dahil sa kristal na pader. Nakatayo ito nang nakapamulsa, malungkot ang ngiti.

Tumingin ako kay Paige at tinaas niya ang kanyang kilay bago lingunin ang kung ano mang tinitingnan ko sa labas.

I saw how Garen quickly blend in with the other people who are passing by.

"Anything wrong, My?"

"N-no, nothing, sweetie. Shall we order now?"

.

Habang naglalakad sa may kanto papunta sa café kung saan nagtatrabaho si Garen ay natigilan ako nung makita ang isang lalaki na naka-coat at nakasuot ng fedora. May hawak itong newspaper habang naglalakad.

Tumingin siya sa gawi ko at panay laro nito sa hawak na newspaper bago iniwas ang tingin. It's a code.

New Mission from The Boss.

Tumigil ako sa paglalakad nung naging kulay green ang stoplight. I stood across the street from him. I began tapping my fingers on my hip before looking at him, wishing he got what I meant.

Can't.

Ilang beses na nila akong binigyan ng sign tungkol sa mga misyon na nais nilang ipagawa sa akin.

I know that my job is to keep this country at peace but I also hope that they understand that my daughter also needs me.

Nilagpasan ko siya nang hindi tumitingin sa kanyang gawi. Nakuha naman niya ang nais kong iparating kaya hindi na niya ako sinundan pa.

Ilang metro pa lang ako sa pinagtatrabahuan ni Garen ay agad ko siyang nakita sa labas. Napaawang ang labi ko nung makita siyang pinapakain ang nga galang pusa nang nakangiti. Para itong paslit na aliw na aliw sa mga pusa.

Natigilan siya nung makita ako. Tipid siyang ngumiti at napaayos ng tayo.

"Hi," he greeted awkwardly but I just gave him a quick nod before heading inside the café.

Nagulat ako nung magtilian ang iilang babae roon pagpasok ko. Napataas ang kilay ko nung nakatingin sila sa akin gawi. Naiirita ako sa ingay nila pero mas lalo akong nairita nung mapagtanto ang rason kung bakit sila tumitili.

Hindi na ako lumingon pa at dumiretso sa bakanteng upuan. Napakunot ang noo ko nung makita ang bahagyang pagngiti ni Garen sa mga babaeng customers na naroroon.

Mariin akong napapikit nung mas lumakas pa lalo ang tilian nilang magbarkada.

"Good afternoon, Ma'am. What can I get you?" Nalipat ang atensyon ko sa waiter nung tanungin akon.

"Just an ice cream cake and a lemonade." Sagot ko nang hindi tumitingin sa menu. Nasa waiter ako nakatitig at nasisiguro kong working student siya. Nasa kolehiyo siguro. Payat siya at may itsura naman, malinis ang gupit ng kanyang buhok at sobrang kinis ng mukha.

I don't know why but I suddenly thought of him as a perfect pair for Paige.

No, no!

Bahagya akong umiling sa naisip. Paige is too young to have a boyfriend. She's only 15. Calm down, Phraea!

"I'm sorry, Ma'am, pero hindi pa available ang blueberry cake namin as for now."

"Red Velvet na lang." Agap na sagot ko na ikinangiti niya.

"Thank you, Ma'am. Your order will be ready in five minutes."

Nung makaalis na siya ay muli kong ibinalik ang tingin ko kay Garen. Bahagya akong napatalon nung makita siyang madilim na nakatitig sa akin. Napalunok ako at mabilis na iniwas ang tingin. Even if i'm a skilled spy and a police at the same time, it's still his stares that makes me feel uncomfortable.

Hindi ko alam kung bakit ganoon ang tingin niya pero sa totoo lang, dapat ako nga ang may karapatang tumitig sa kanya nang masama because of the flirty smile he's giving off to the customers.

"I should have been your waiter."

Inabala ko ang sarili sa pagpindot ng kung anu-ano sa cellphone ko nung marinig ang kanyang boses sa bandang gilid ko.

"Should have been, but you were too busy entertaining another customer."

"Really? Or maybe because you like Tony? I could see how interested you are to know him because of your heart-fluttering smile." Sarkastikong niyang puna na ikinaikot ng mata ko sa irita.

"So, what? I'm a single-mother. I'm free to enter a relationship any time I want."

Sumulyap ako sa kanya at mabilis ding ibinalik ang tingin sa harap. I couldn't stand staring him for too long. Kahit na nag-iba na 'yung aura niya, he has still ways to make me feel intimidated. I saw how his jaw clenched and his aura starts to get gloomy.

"What does Paige have to say about that, huh?"

"My daughter is very supportive, Garen. She wishes only for her Mother's happiness." I said with gentleness and it irritated him even more.

"I'll get back to you." May halong bantang sabi niya bago umalis nung tawagin na siya sa kusina.