Jkook TK Stüdyo da Dans egitmeniydi. O güçlü ve bir o kadar da yakışıklı bir Alfa olması nedeniyle öğrencileri oldukça fazla ve popülerdi.
Bu popülerlik Tae'nin dans eğitmeni olarak oraya baslamasiyla birlikte sekteye uğramıştı. İçten ice ona karşı...
Tae kucağında bebeğiyle uyuyakalmıştı. Jkook onları öyle gördüğünde gülümsemişti. Bu mümkün olabilir miydi?
Jin ve Jimin, Jkook'un yanına gitmişti. "Herseyi hallettik artık hastaneden çıkabiliriz. "
Jkook buna o kadar sevinmişti ki...
Eve geldiğimiz de içimi değişik bir his kapladı. Uzun zamandır bu eve tek geliyordum ve o zamanlar hersey benim için o kadar zordu ki....
Şimdi Tae ve bebeğimizle gelmek....
Bebeğimizi annem aldı ve ihtiyaçlarıyla ilgilenmek için burada kalmak istedi. Suan için en iyi fikir buydu. Zaten Jin Jimin bir süre evde kalmak istediler. Buna karisamazdim. En kötü zamanlarımı onlarla atlattım...
Tae'yi kucağıma alarak odamıza doğru yürüdüm. Yatağa yatırdığım da uyuyordu. Yanına uzandım. Ona baktım. Ne kadar sansli bir adam olduğumu düşündüm.
Eğer bir yaşamım varsa bu hayatımı seninle geçirmek ne büyük bir lütuf.... Yavaşça üzerini örttüm ve ona bakarken öylece uyuyakaldım
——-
Güneş ışıkları gözümü açmam için zorluyordu, bir an yine hastane yatağında yatıyorum gibi hissettim ama basımı çevirdiğim de Jkook'u gördüm. Onu böyle yanım da uyuduğunu görmeyeli uzun zaman olmuştu.
Bensiz neler yasamıştı kim bilir, yavaşça gözlerine dokundum saclarini oksadim. Onu çok özlemiştim.. O anda gülümsediğini farkettim. Yavaşça gozlerini açmıştı. "Günaydın Hayatım" "Gunaydinnnn Mis Kokulum" diyerek beni kollarının arasına almıştı bile....
Tae'yi sarmalarken nefes alıp vermesini duyuyordum. Suan kollarımda olduğunu bilmek bir rüya gibiydi ve rüya olmasından o kadar çok korkuyordum ki hic hareket bile etmiyordum. Gözlerimden istemsizce yaşlar süzülürken Tae'yi iyice sarmalamıştım....
Tae yavaşça uzaklaşırken, Jkook'un gözlerinin dolu dolu olduğunu gördü ve hicbirsey söylemedi. Yaşadıklarının ne kadar zor olduğunun farkındaydı, bunun için kendini kötü hissediyordu. Bu yüzden başını kaldırıp gözlerinden öptü ve gozleri dolu dolu oldu.
Jkook gözlerini açtı ve baktı. Tae'yi de ağlarken gördü. Tae gülümsedi ve "Bu mutluluk gözyaşlarımız olsun Sevgilim"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jkook dudaklarından öptü ve onu doyasıya yaşamak istiyordu. İkisi de o kadar özlem doluydu ki.....
———
Asagidan sesler gelmeye basladi ve o an kapı açılmıştı bile... Yeontan koşarak kapı aralığından geçmiş ve Tae'nin üzerine atlamıştı. "Ah Yeontan'immmm. Ben de seni çok özledim " diyerek sarılmaya çalışıyordu. Ama Yeontan o kadar özlemişti ki Tae'nin etrafında dönüp duruyordu. Yüzünün heryerini yalamıştı bile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bam asaletiyle gelmiş yatağın kenarına oturmuştu ve Tae'ye bakıyordu. Tae gözlerine baktığında sanki gözleri hüzünle doluydu. "Bam. Gel oğlum " Bam, Tae'nin seslenişini duyduğu anda yanına gitti ve o da yüzünü yalamaya başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jin kapının önünde "ah üzgünüm... durdurmak kolay olmadı. Hadi uyandığınızda göre kahvaltı için asagida buluşalım"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jkook "Tamam dostum. Sorun değil. Birazdan ineriz "
Jin "hadi gelin ufaklıklar mama zamanı" Daha Jin lafını bile bitirmemişti ki köpekler koşarak mutfağin yolunu tutmuşlardı bile. ..
Tae ve Jkook birbirine baktı ve gülümsedi. Suan tek ihtiyacımız bebeğimiz bunu birbirimizin gözünden anlıyorduk.
O anda kapı açıldı ve bebeğimiz annemin kollarında odamıza geldi. Tae'nin gözleri Işıl ışıldi. Kucağına aldı ve ona baktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen ne kadar güzelsin. Su parmaklarına bak minnacık. Ah sen şimdi benim oğlum musun? Üzgünüm. Seni cok yalnız bıraktım. Ama artık ben de yanındayım. Her an... " Sarıldı. Uzun uzun kokladı. İstemsizce ağlıyordu.
Bir çocuğu olduğuna mı yoksa onu yalniz bıraktığına mı üzülecekti yoksa sevinecekti hiç bilmiyordu. Karmakarışık duygulardaydi.
Nasıl da imkansızdi. Bir o kadar da zor. Belki sevdigim adamı bir daha göremeyecektim. Ama... Bunun için minnettarım. Hersey için.
——- Jkook, Tae'ye baktı ve bebeğine.... Sozleri kalbimi delip geçmişti,içimi acıtmıştı. Tae ölümle yaşam arasında gidip gelirken, onun için ölümü göze almışken....
Ben.... Bebegimi görmezden geldim, yalnız bıraktim. Hem de bana en ihtiyacı olduğu anda....
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
