Zaman

304 14 0
                                    

Zaman geçiyor... Herşey o kadar hızlı gidiyor ki bazen yetişemiyormus gibi hissediyorum. Ne durumdayım bilmiyorum. Ruh halim çok karışık. Ama genellikle mutluyum, çünkü sevdiğim adam yanımda ve ellerimle karnıma dokundugumda bebeğimi hissediyorum.

Bazen gözlerimi kapatıp düşündüğüm de ne hayaller kurmuştum kendimle ilgili... Ama şimdi sevdiğim adamla bebeğimin doğmasını bekliyorum. Hiçbir zaman dusunmedigim hayallerimin ötesinde bir yaşam... Çok mutluyum ve heyecanlı... Ve aramızda kalsın aslında çok korkuyorum....

//Tae yataginda uzanıp yazdığı günlüğünü tekrar çekmeceye koymuştu. Yazmak ona iyi geliyordu. Düşüncelerinden sıyrılıyor ve ileriye dönük yazması gerektiğini düşünüyordu. Artık hamilelik son zamanlarına gelmiş hastaneye yatması gereken zaman yaklaşıyordu. Bunu hiç istemiyordu, evinden uzaklaşmak...

Kapı açılmış Jkook gozucuyla Tae'ye bakıyordu. "Tatlim güzel uyudun mu"

"Ah evet bugün daha iyi uyudum"

"Buna sevindim" diyerek Tae'nin saçlarından opmustu.

"O zamannnn bugün ne yapmak istersin"

"İmmmmm sarılıp tüm gün yatakta kalmaya ne dersin"

Jkook gulumsemis "kulağa çok hoş bir fikir gibi geldi" Yanına uzandı, Tae'yi sarmaladi. Onu çok ozluyordu, ona dokunmayı onunla sevişmeyi herşeyi çok ozlemisti. Buna dayanmaliydi.

Tae göğsüne yattı daha sonra öpmek biraz hareketlendi ve boynundan bir öpücük aldı ve orada kaldı. Jkook, Tae'nin her nefes alişında içinde kipirdanan hislerini sakinleştirmeye çalışıyordu.

Jkook ne kadar zorlanıyorsa bu durum Tae için de zordu... O sıcacık vücuduyla ve güçlü kollarıyla kendini sarmaladigi anda içinden çıkılmaz bir hal alıyordu.

Tae sadece "Seni özledim" demekle yetindi. Jkook bunu duydugu için daha çok heyecanlandi ama onu daha çok sarmalamaktan başka birşey yapamazdı. Ve öylece gözlerini kapadılar.

____

Jkook gözlerini açtığında hala göğsünde Tae yatıyordu. Acıkmıştı ve Tae de çoktan acıkmış olmalıydı. Onu uyandirmamasina şaşırmıştı bile. Yavaşça göğsünde yatan melegine baktı ve yanağından öptü. Ama hiç kipirdamiyordu. Bir an korktu

"Tae... Hayatım. " Uyanmiyordu "Tae hadi acikmis olmalısın uyan"

Hareket edemiyordum. Beynime üşüşen düşünceleri kovmaya çalışıp sakinlestiriyordum. Yavaşça toparlandım ve gördüm "kannn"

"Ahh hayır hayır ... Tae'mm uyannn"  Uyanmiyordu ama uyanmaliydi. Hala nefes alıyor. Sadece sakinlesmelisin.
Hızlıca telefonumu aldım ve ambulansı aradım..

____

Jin ve Jimin koşarak hastaneye gelmişlerdi. Jkook hastane koridorunda köşede çökmüş ufacık bir haber bekliyordu.

Jin ona seslendiginde kafasını kaldırıp baktı ve Jin onun halini gördüğünde çok kotu bir halde olduğunu gördü. Ve ona doğru eğilip sarılmıştı. "Dostum herşey yoluna giricek. Lütfen kendini toparla"

Jkook hicbirsey diyemiyordu. Sadece gözlerini açıp Tae'nin  aşık gözlerle yine bana bakmasını istiyordum.

Kapı açılmış ve doktoru gelmişti. Jkook hemen yanına koşmuştu. "Evet. Neyi var neden öyle oldu. Henüz doğumuna var. Ama neden öyleydi. Neden gözlerini acamadi" Jkook Okadar soyleniyordu ki doktor konusmamisti bile

 Neden gözlerini acamadi" Jkook Okadar soyleniyordu ki doktor konusmamisti bile

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taekook AlfaOmegaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin