Tepki:Şu ana kadar hep yalnızdık ve onlara ihtiyacımız var.
Karakterler: Todoroki Shoto,Bakugo Katsuki(tekrar karakter ekleyeceğim)
Yapılan alıntı: Stefan Zweig-Bir Çöküşün Öyküsü (tepkide biraz değişiklik yaptım)
Todoroki Shoto
Yine annenle kavga etmiştin."Keşke doğmasaydın" hiçbir hata yapmamıştın ve sürekli bunu sana söylüyordu.Telefonu kapattın ve yan odanda olanlar duymasın diye 'sessizce' ağlamaya başladın.Bu saatte Shoto kitap okuyor olurdu ve seni duymuş olmalı ki odana geldi.Hızlıca gözyaşlarını sildin.
"Neden ağlıyordun?"
"Umrunda mı sanki?"
"Olmasa burda olmam.Bana anlatabilirsin seni dinlerim."
"Annem...Kavga ettik" tekrar ağlayacaktın bu yüzden yüzünü çevirdin.
"Ağlayabilirsin...'İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır'(Stefan Zweig-Korku) " değil mi?
Artık içinde tutmadın.Seni dinleyecek biri vardı ve yalnız değildin.Bundan daha mutlu olabilir miydin?
Shoto'nun yüzüne baktın.Senin yanında olan tek kişinin yüzüydü.Onu seviyordun.Dudaklarına baktın.O da seninkilere baktı.Siz birbirinize aittiniz.Dudaklarınız da birbirine ait olabilirdi.
Shoto gözlerini kapattı ve dudaklarını öptü."Hep yanında olacağım"
Bakugo Katsuki
Başkası böyle bir sebepten dolayı üzülse dalga geçerdi ama bu sendin.Ancak sen mutlu olursan mutlu oluyordu.Bu yüzden sana yardım etmeliydi.
Jiro ve Kirishima UNO oynamak istediler ve sizi çağırdılar.Aynı anda "Uykum var" dediniz.İkinizin de uykusu yoktu.İkiniz de 'Bensiz eğlensinler' diye düşünüyordunuz.
Bakugo odana geldi.Ama bahane bulamamıştı."İyi değilsin,değil mi?" sana sarıldı."Sen de iyi değilsin biliyorum"
Sen de ona sarıldın.Artık yanında birisi vardı."Yanımda olduğun için teşekkür ederim." "Her zaman yanında olacağım,kötü hissedersek birbirimizin yanına gelelim" saçını yavaşça kaldırdı ve boynunu öpmeye başladı.Engel olmadın.
Kitabı biraz degistirdim cunku kitapta karakter intihar ediyo abi 'olmaz bunu ekleyemem ' dedim ve iste bu ortaya çıktı neyse tekrar karakter ekleyeceğim zaten gorusuruuuuz