Uyarı:opusme var iste icinde
Aizawa Sensei ve All Might evine gelip yurt için izin alacaktı.Fakat sıra şuan Bakugo'daydı.Senin de kaçırılmana rağmen ailen bir defa bile hastanede yanına gelmemişti.Öğretmenleri bile aramamışlardı.Hak ettiğin değer bu muydu cidden?
Bakugo ailesine gittikten sonra All Might'ın aklına seni mutlu edecek bir fikir geldi:
"Genç Bakugo,eminim Y/N ve ailesi seni görmek isteyecektir!Seni görünce çok mutlu olacaklar,sen de gelmelisin!"
Bakugo buna itiraz etmedi, çünkü şuanda tek istediği şey seni görmekti.Hocalarla birlikte o da yola çıktı ve evinize geldiler.Kapıyı senin açmanı bekliyordu ama evde çalışanlardan biri açmıştı.Hemen içeriye alındılar ve Aizawa Sensei seni sordu.Odandaydın.Her zamanki gibi.
Bakugo seni görmek istiyordu ama sen odandaydın.Hocalar Bakugo'nun senin odana gitmesini söylediler çünkü ailenle konuşulacak 'özel' şeyler vardı.
Bakugo merdivenleri çıktı ve kapını tıklattı.Sen annenin gelip sana bakmak istediğini düşünmüştün.Hemen kapıyı açtın:
"Anne?"
Kapıyı açmanla birlikte şok olmuştun.Bilincin açıldığından beri Bakugo'yu görmek istiyordun ve şuan tam karşındaydı.
"Katsuki?"
Bakugo sizin eve geldiğinden beri şaşırmış bir haldeydi.Ama bu olay onu daha da şaşırttı."Cidden aile sevgisine bu kadar mı muhtaç?" diye düşündü.Ve odana girmek istedi.Sen de onu içeriye aldın.Ona sarılmak istiyordun,sana sarılmasını istiyordun çünkü buna ihtiyacın vardı.Ne Bakugo konuşuyordu ne de sen.Gözünden yaşlar süzülmeye başladı ve yüzünü saklamaya çalıştın.Ne olursa olsun kimsenin seni böyle görmesini istemiyordun.Ama Bakugo anlamıştı,Bakugo her şeyi anlamıştı.
"Özür dilerim Y/N..."
"Sen neden özür diliyorsun ki senin hiçbir suçun y-"
Sana sarıldı.Bunu hiç beklememiştin.Senden özür diledi ve sana sarıldı.Hayır Bakugo bu değildi.Kimseye böyle yapmazdı.Yoksa sana acıyor muydu?Acınılacak bir halde miydin?Bilmiyordun,hiçbir şeyi bilmiyordun.Ama tek bildiğin onu gerçekten sevdiğindi.
Onu öpmek istedin.Ama ya sana acıyorsa ve seni 'arkadaş' olarak seviyorsa?Bu düşünceler kaç aydır beynini işgal ediyordu.Ama artık dayanamıyordun.Birine ihtiyacın vardı.Ve o kişi Bakugo'ydu.Hiç bu kadar cesur hissetmemiştin.Yapmaya karar verdin.Seni istemese sana sarılmazdı değil mi?Hem seni iterse bile daha çok üzülemezdin.Yavaşça onun kollarından kurtuldun ve gözyaşlarını sildin.Yüzüne baktın.Bu yüz aşık olduğun yüzdü.Bu yüz Bakugo'nun yüzüydü.Ona son kez bakıp gülümsedin ve dudaklarına baktın.Bakugo anlamamış gibiydi."Yavaşça yaparsam beni iter" diye düşündün ve ani bir kararla dudaklarını dudağına bastırdın.Ellerin aşık olduğun bu yüze dokunmak istiyordu.Ellerinle onun yüzüne dokundun.Bakugo karşılık vermemişti.Vermiyordu.Cesaretin kırılmıştı ve gözünü açıp dudaklarını ve ellerini çektin.Özür dileme sırası sendeydi.
"Özür dilerim..."
Gülümsedi.Sebepsizce gülümsedi.Buradan kurtulmak istiyordun.Bunu yapmamış olmayı diledin.Zaten neden yapmıştın ki?
"Niye özür diliyorsun?Hiçbir suçun yok."
Şaşırmış bir şekilde başını yüzüne çevirdin.Çevirdiğin an ile dudaklarında dudaklarını hissetmen aynı oldu.Bu defa anlamıştın.Bakugo seni istiyordu. Hiçkimseyi istemediği kadar.
Bakugo ellerini yavaşça yüzüne götürdü.Ve dudaklarını ayırdı.İkiniz de nefes nefese kalmıştınız.Bu defa diliyle dudağını emmeye başladı.Bunu sen de istiyordun ve sen de yapmaya başladın.Yavaşça ellerini beline doğru götürdü.Ve seni belinden tuttu ve ellerini belinde gezdirmeye başladı.Bu defa cesaretin vardı ve tekrar ellerin aşık olduğun yüze dokundu.Onu öpmeye doyamıyordun.İlk defa yıllardır içinde olan boşluk kapanmış hissettin.Bakugo senin boşluğunu tekrar açılmamak üzere kapatmıştı.Seni hiç bırakmak istemiyormuşçasına sana sarılıyordu.Sanki sana muhtaçmışçasına.Evet sana muhtaçtı.Senin gülüşüne,yüzüne,dudaklarına,bedenine ihtiyacı vardı.
Dakikalardır birbirinizi öpüyordunuz.Ve birbirinizi bırakmak istemiyordunuz.Bakugo seni asla bırakmayacaktı.Sen de onu asla bırakmayacaktın.
Artık yorulmuştunuz ama yorgunluk hissetmiyordunuz.Aniden gökyüzünde bir ses duydunuz.Yağmur yağmaya başlamıştı.İkiniz de yağmura bayılıyordunuz.Dudaklarınızı yavaşça ayırdınız ve aşağıya indiniz.Hocalar çoktan gitmişti.Ama Bakugo gitmemişti, gitmeyecekti.
Senin elini tuttu ve belinden sarıldı.Dışarıya çıktınız ve yağmurun sizi ıslatmasına izin verdiniz.Tekrar birbirinizi öpmek,dudaklarınızı dudaklarında hissetmek istediniz.Tekrar öptünüz.Birbirinizi öpmeye doyamıyordunuz.Bakugo seninle konuşmaya karar verdi.
"Söz veriyorum sevgilim,bir daha asla ayrı düşmeyeceğiz"
"Asla..."
•••
ulan buraya kadar okudun alt tarafı da oku hadi
Stefan Zweig gibi hissediyorum dediğimde saka yapmiyordum...valla o kadar kitap okudum ve bu fikir aklıma geldi MUKEMMEL.Ama Stefan Zweig askim olmasaydi bu 'psikolojik' bolum nah aklima gelirdi.Sanirim sonraki bölümlerde okuduğum mükemmel klasik kitaplarimdan benzetme ve alinti yapacagim.Harika olacak yemin ediyorum.İlk defa boyle bir sey denedim ve guzel oldu bence ya zaten adim da yagmur ya o yüzden biraz g*tüm kalkti ve kendimi de ekledim HAHAYTT neyse oy vermeyi unutmayın okudugunuz icin tesekkurleeeeeeeer<333
