Between Me and the Star

Star 15

Star 15

"Mom! Dad!" tuwang-tuwa ako na pumasok ng bahay dahil sa award na nakuha ko at isa ito sa pakaka-ingatan ko dahil I didn't expect such things tapos ito pa ang nakuha ko? Deserving nga ba talaga ako? Kasi for me, I did all of my best, do the all things to entertain them and this is the prize from the hardworkd I've been through.

            It was priceless but it would never change by the time pass by.

            "What is it, sweetie?" lapit ni mom sa akin at nang makita naman nila ako ay agad kong pinakita ko plaque ko. "Ano 'to?" tanong ni mom, inabot ko naman sa kanya ang plaque ko at binasa nila ang nakasulat doon.

            "I'm so proud of you, Megan." Yakap sa akin ni dad. "That's why your recording room will finish soon!"

            Mas lalo kong hindi mapigilan ang feels ko ngayon. Ang daming blessing na dumadating sa akin ngayon, hindi ko alam kung hanggang kailan ba ako makakatanggap ng ganitong mga hindi ko inaasahan na bagay pero thank you God dahil sayo I've reached this spot. Being the number one online sensation not all over the world but in our country, I'm still happy for everything.

            "Magluluto ako ng dinner natin for Megan's success!" tuwang-tuwa rin na sabi ni mom. Masaya rin ako kasi nagkaroon ako ng supportive na parents. Nakapagtapos ako ng pag-aaral but then hindi nila ako pinilit na maghanaap ng work at pinili ko ang tahak na gusto ko. Ang paghilig sa pagkanta. Hindi naman nila ako pinababayaan dahil kung anong kailangan ko siya naman nilang binibigay to provide loss in mine. If I'm success because of doing this kind of talent, it's because they taught me how to be patient in all the things and wait for the things right just time.

            "No, Hon, 'wag ka na magluto." Napatingin naman kami kay dad. "Sa labas tayo kakain."

            "Really dad?"

            "Yes, and you can invite your friends as well." Aniya.

            Napatango naman ako pero naisip ko kaagad na, "Baka may celebration din na mangyari sa kanila kasi si Tiffany top 4 siya then si Arjay naman pangatlo so, tayo na lang!"

            "Sige, mamayang kaunti. Aalis na tayo!"

            "Yay! I love you both!" niyakap ko pa silang dalawa.

            Pagkatapos ay dumiretsyo naman ako ng kwarto ko. Inilagay ko naman sa study table ko ang plaque na iyon. Pinaglalabas ko na rin ang mga give-aways na pinamigay kanina at mga sari-sari naman iyon. May mga t-shirt, tumblers, pins at iba iba pang mga collectibles.             Nakapa ko naman sa bulsa ko ang calling card na binigay sa akin ni Johannes.

            "Johannes Harrest Wesley..." basa ko sa pangalan nito sa card kasama ng number nito. Tinitigan ko lamang ito. Ano kayang gagawin ko dito? This is not the right time for this, kailangan ko rin umiwas sa kanya dahil nga sa sinabi ni Theo sa akin. Nafi-feel ko rin 'yon kanina eh. Ang lagkit kasi ng mga tingin niya sa akin kanina.

            Hindi ako sanay sa kanya, tho hindi ko naman talaga siya kilala personally.

            So ang ginawa ko na lang ay inipit ko ito sa song book ko. Babalikan kita kapag dumating na 'yong right time. Gusto ko muna damhin ang pagiging number sensation na ito.             Baka kasi sabihin ng iba na porque naging top online sensation na ako ay tuluyan ko ng papasukin ang industriya ng mga sikat pero ayoko ng gano'n, hindi ako katulad ni                         Manilyn na gusto niya siya lang ang lamang.