အချစ်ထက်သာလွန်သော[Completed]

အပိုင်း(၃)

Unicode

ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ ပြီးတာနဲ့ အန်တီခိုင်ကိုကူညီညာလုပ်ပေးရသည်။အလကားသပ်သပ် လာနေတဲ့ သူမို့ ကျွန်တော့်ဘက်က အလိုက်တသိ ကူလုပ်ပေးရသည်။လွမ်းစေသော်က ကူရှာသည်။ အန်တီခိုင်က ကြက်သွန်လှီးခိုင်း၍ လှီးနေခြင်းပင်။သို့သော် အခွံနွာနေတာနဲ့တင်ကို သူ့ခင်ဗျာ ဇာတ်ကားတွေထဲက အငိုခန်းရိုက်ရတဲ့ မင်းသမီးလိုလို ဘာလိုလို။

"ကဲပါ ကိုလွမ်းရယ် သွားတော့ ထမင်းအိုးသာသွားတည်ချေ ဒီလိုသာလှီးနေရင် ဘယ်ပြီးမတုန်း"

"အမေ့ ကြက်သွန်နီကစပ်တာကိုးဗျ ရွတ်"

ထိုသို့ အန်တီခိုင်က ပြောတော့မှ လွမ်းစေသော်က ထကာ ဆန်ဆေးနေတော့သည်။

"သား အန်တီခိုင့်ကို ရှောက်ရွက်လေးသွားခူးပေးပါလား"

"ဗျာ ဟုတ်"

ရှောက်ရွက်သွားခူးဖို့ မီးဖိုချောင်ထဲကအထွက် မလှမ်းမကမ်းက သီးပင်စားပင် သီးသန့်စိုက်ထားသည့် ရုံထဲ သွားလိုက်၏။ငရုတ်ပင်၊ကြက်ဟင်းခါးပင်၊ယဲယိုပင်တွေ ကြားပေါက်နေတဲ့ ရှောက်ပင်ဆီက အရွက်နုတွေကို ရွေးခူးလိုက်သည်။လေအဝှေ့တွင် မီးဖိုချောင်မှ လွင့်ပြယ်လာတဲ့ ကြက်ဘူးဟင်းအနံ့က ပျံ့လွင့်လျက်။

"မွှေးလိုက်တာ"

ရှောက်ပင်က တော်တော်ကြီးသည် ဟုပြောရမည်။ရှောက်သီးတွေကလည်း တစ်ခိုင်နဲ့ တစ်ခိုင် ပြွတ်ခဲနေအောင်သီးနေသည်။သို့သော် ရှောက်ပင်မှ များစွာသော ဆူးတွေကြောင့် သတိကြီးကြီးဖြင့် ခူးရသည်။အပင်ကြီးတော့ ဆူးရှောင်ရတာ ပိုဆိုးသည်။

"ငယ်ချစ်ဦး"

"ဟမ် အာ့"

ရုတ်တရက် နောက်ကျောဘက်က နာမည်ခေါ်သံကြောင့် လှည့်အကြည့် ရှောက်သီးဆီ လှမ်းနေတဲ့ လက်မှာ ဆူးဖြင့်ခြစ်မိသွားတော့သည်။

"ဘာဖြစ်တာလဲ"

ရုတ်တရက်ကြီး စူးကနဲ ဖြစ်သွားသည်မို့ လက်ကိုခါလိုက်တော့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ လွမ်းစေသော်က အမေးဖြင့် ကျွန်တော့်နားရောက်ချလာသည်။ရေချိုးပြီးကာစမို့လို့လား မသိ။လွမ်းစေသော်ဆီက ဆပ်ပြာနံ့သင်းသင်းလေး ရသည်။