အချစ်ထက်သာလွန်သော[Completed]

အပိုင်း(၉)

Recommended song _Bolbbalgan4 _Galaxy

Unicode

ကိုဇမ်းအိမ်တွင် ၂နာရီလောက် အချိန်ကုန်သွားသလို စကားဝိုင်းထဲ တစ်ယောက်ထဲခွဲထွက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်ကို လွမ်းစေသော်က ဆွဲခေါ်ပြီး စကားပြောစေခဲ့တာကြောင့် ကိုဇမ်းနဲ့ ကျွန်တော် ရင်းနှီးသလောက် ရှိလာခဲ့သည်။

သိလိုက်ရတာက ကိုဇမ်းနာမည်အရင်းက ကိုဇမ်းရှင်းနိုင် ဖြစ်ပြီး ငယ်စဥ်က သူ့ဆီလည်း အလည်လာဖူးသေးတယ်ဟု ပြောသေးသည်။အပြန်တွင် အချိန်မစောတော့တာမို့ အနည်းငယ်မှောင်နေလေ၏။

မြို့ထဲသွားသည့် လမ်းမကြီးက လူတော့ပြတ်မနေ။သူ့နေရာ နဲ့ သူစည်စည်ကားကားရှိသည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ချွေးစေးတွေနဲ့ မနေတတ်တာကြောင့် ရေတစ်ထပ်ချိုးလိုက်၏။လွမ်းစေသော်က သည်လိုနေရာတွင် ညစ်ပတ်သည်ဟု ပြောရမည်။ကျွန်တော်ကသာမနေနိုင်တာ သူက သူ့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အိမ်ရှေ့မှာ ဘောလုံးပင် ထွက်ကစားနေလေသည်။

အန်တီခိုင်က မုန့်ဟင်းခါးအသဲစွဲပီပီ မုန့်ဟင်းခါးကို  ကျွန်တော်တို့ကိုတောင် မစောင့်တော့ဘဲ အပီဆွဲနေသည်။ပျင်းပျင်းနဲ့ အိမ်ရှေ့ထွက်ကာ လွမ်းစေသော်တို့ ဆော့နေတာကို ထိုင်ကြည့်နေလိုက်၏။ဒါ့အပြင် အိမ်နီးနားချင်းဘေးအိမ်က ဆော့နေတဲ့ကလေးတစ်သိုက်လည်း ရှိသေးသည်။အလွန်ဆုံးရှိငါးနှစ်အရွယ်လေးတွေပင်။
ကြက်တောင်စီးလေးတွေနဲ့ ပါးကွက်ဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေက ကလေးချစ်တဲ့ကျွန်တော့်အဖို့ ချစ်စရာအလွန်ကောင်းသည်။

"ဟိတ် ရန်ကုန်သားလေး ပျင်းရင် ဝင်ကန်ပါလား"

ဟင်းချက်တိုင်း ကစားနေတဲ့ ကလေးတစ်သိုက်ကို ငေးကြည့်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အား ဘောလုံးကန်နေတဲ့လွမ်းစေသော်ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ တစ်ယောက်ကလှမ်းခေါ်သည်။

"ချစ်ငယ် ရေချိုးပြီးပြီမလား မကန်နဲ့"

ထိုအခါ မှုန်ကုတ်ကုတ်မျက်နှာထားဖြင့် ပြန်ဖြေတဲ့သူက လွမ်းစေသော်ဖြစ်သည်။

"မင်းကလည်း ပျင်းနေမှာပေါ့ လာလာ"

လွမ်းစေသော် သူငယ်ချင်းက ပြောရင်ဆိုရင်း ကျွန်တော့်လက်မောင်းကိုင်ကာ ဆွဲခေါ်သည်။