အချစ်ထက်သာလွန်သော[Completed]

အပိုင်း(၂၆)

Unicode

"ဖယ်ဦးလို့ လွမ်းစေသော်ရာ ငါဆော့ဦးမယ်"

"မဖယ်ဘူး"

လွမ်းစေသော် နေကာမျက်မှန်ကို တစ်ချက် မ တင်လိုက်ရင်း ဘောကွင်းပေါ်က ဖယ်ခိုင်းနေသော ငယ်ချစ်ဦးအား လျစ်လျှူရှုကာ နေမြဲအတိုင်းနေနေ၏။အကြောင်းအရင်းမှာ အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ ဘောကွင်းပေါ် မဆော့စေချင်ရုံသာဖြစ်သည်။

"အေး ဖယ်ပေးလို့ပြောနေတယ်နော် လွမ်းစေသော်"

"...."

မျက်နှာကို ရေသပ်ချလိုက်ရင်း နှာတစ်ချက်မှုတ်ကာ ဘောကွင်းပေါ် မိန့်မိန့်ကြီး နေနေတဲ့ လွမ်းစေသော် လက်မောင်းကို တစ်ချက်ရိုက်လိုက်၏။သည်ကောင်ကတော့ ဆော့ချင်လို့ပါဆို။

"အေး ပြီးတာပဲ"

ကျွန်တော့်ကို အရေးမလုပ်တဲ့ လွမ်းစေသော်ကို ခပ်ဆောင့်ဆောင့်ပြောကာ နေရာမှာ လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်တော့ ဘောကွင်းပေါ်ကနေ ဝရုန်းသုန်းပါး ဆင်းလာသူက လွမ်းစေသော်။

"ဘယ်လဲ ဘယ်သွားမလို့လဲ"

"ဘောကွင်းသွားကောက်မလို့"

"ဟာ..."

လှုပ်ရှားသွားတဲ့ ရေသံနဲ့အတူ ကျွန်တော့်ခါးအား သိမ်းကြုံးဖက်လိုက်တဲ့ လက်တစ်စုံ။ချက်ချင်းဆိုသလို ကျွန်တော် ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားရပြီး ရေကရင်ခေါင်းထိရောက်နေတာမို့ ဘေးရှိရာလူတွေ လွမ်းစေသော် ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားတယ် ဆိုတာမသိနိုင်။ဝင်လေထွက်လေမှန်စွာ အနိမ့်အမြင့်ဖြစ်နေတဲ့ရင်အုံ၊ကျွန်တော့်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေတဲ့မျက်လုံးတွေ၊ခါးကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေ၊ဗိုက်သားချင်းပူးကပ်နေအောင် နီးနေတဲ့အနေအထား။ဒါဘယ်လို အခြေအနေကြီးလဲ။နားရွက်ဖျားကနေပါး။နေရောင်ကျလို့ ပူတက်လာတာမဟုတ်မှန်း ကျွန်တော်ကိုယ့်ကိုကိုယ် နားလည်စွာသိလိုက်သည်။

"မသွားရဘူး"

ကျွန်တော် နားမလည်စွာ တစ်ချက်ကြည့်တော့ လွမ်းစေသော်က အကြည့်တွေကို နားလည်သူပီပီ မျက်မှောင်ကြုတ်ရင်း ရှင်းပြလာသည်။