Farklı Gerçeklikler: Kaosun Doğuşu

Diriliş

Ejderin gücünü hissedebiliyordum acım azalıyordu ve tamamen kesildi. Bu sırada Wakaba ve Kina koşarak yanıma geldiler.

-Savaşını göremesekde onu yenebileceğini biliyorduk.

Arkamı döndüm, yüzlerindeki gülümseme kayboldu.

-Gözlerine ne oldu!

-Kaybettim, benden çaldı ve kaçtı.

-İyi misin?

-Bilmiyorum ama yapmam gereken şeyler var hadi geri dönelim.

Hestia'nın yanına gittim, yüzümü görünce ağlamaklı şekilde bana baktı.

-Endişelenme iyiyim, biz gidiyoruz gelmek istemezsen seni anlarım.

-Hayır gelmek istiyorum!

-Hadi o zaman gidelim.

-Geçit açıl!

Kendi evrenime geri döndüm ve herkese olanları anlattım.

Kalipso:

-Şimdi ne yapacaksın peki?

-Artık kuralların dışına çıkmak gerekiyor bu yüzden uzun zamandır beklediğim şeyi gerçekleştireceğim.

-Neyi?

-Beni takip edin!

Ağacın içinden laboratuvara indik bir tünelden başka büyük bir odaya geldik, odanın ortasında dev bir kafes bulunuyordu kafes duvarlara zincirlenmişti.

-Bu kafes ne için.

-Kardeşimin ruhunu muhafaza edebilmek için.

Adel ve Lisa:

-Nasıl Kena ölmedi mi?

-Hayır o gün kapıdan geçtiğimizde Kenanın vücudu yok oldu ve ruhu vücuduma girdi, onun ruhuna bir şey olmasın diye buraya mühürledim ta ki onu geri döndürecek bir şey bulabilene kadar.

-O gözlerle mi?

-Evet.

Elimi kafesin önüne koydum.

-Mühür açıl!

Kafes parladı ve yok oldu havada mavi bir küre uçuyordu küreyi elime aldım diğer elimi karşıya uzattım.

-Gerçek Diriliş!

Gözümün gücünü kullandım, ve önce kemikleri sonra kasları sonra derisi oluştu vücut tamamen oluştuktan sonra hızla ruhu içine soktum ve tanrısal seviyede iyileştirme yapmaya başladım ruhu vücuda bağlandı ve nefes almaya başladı. Gözlerini araladı.

-Abi sen misin?

Gözlerim yaşlarla doldu ve ağlamaya başladım.

-Benim Kena buradayım.

-Ailemiz abi bana ailemizi anlat ne oldu onlara.

-Ailemiz birer bilim insanıydı bizi çok seviyorlardı, fakat bir süre sonra insanüstü güçlerim ortaya çıktı bunu inceledikten sonra beni oğullarından çok deney hayvanları olarak gördüler ve üstümde deney yapmaya başladılar bu deneylere senin için katlandım fakat sen biraz daha büyüyünce senin üzerinde deney yapacaklarını duydum bu yüzden onlardan nefret ettim o kadar öfkeliydim ki sana sarılıp her şeyin yok olmasını istedim fakat gücüm kontrolden çıktı ve tüm laboratuvarları havaya uçurdu ailemiz o enerji patlamasında yok oldu, seni korumak istemiştim ama vücudun dayanamadı ve yok olmaya başlamıştın bu yüzden ruhunu içimde yaşatmak istedim ruhunu içime aldıktan sonra yalnız kaldım kendimi öldürmek istedim bu yüzden bir binadan aşağı atladım ve kafa üstü çakıldım, sonrasını biliyorsun.

Ayağa kalktı ve başımı ellerinin arasına aldı ve yüzüme baktı.

-Çok şey yaşadığını biliyorum içinden seni izliyordum.

Göz yaşlarımı sildi.

-Ağlama artık bak buradayım.