8. Bölüm: SİLAH

2.1K 143 90
                                    




Keyifli okumalar 🤗

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🍀

👑

Masanın ortasında elimde Volkan'itin telefonuyla uğraşırken göz ucuyla da ona bakıyordum. Dehşet içerisindeki yüzü ile arkadaşına bakarken başımı kaldırıp kendisi gibi yarma olan arkadaşına baktım.

Mutfağa girdiğinde ki kırmızı yüzü, bağırarak konuşması ve tepkileri yüzünden zarar vereceğini düşünmüştüm. Ancak şimdi onunda ifadesi bir garipti.

Yumruk yaptığım elimle masaya vururken dikkatlerini çektiğimde hayırdır dercesine başımı salladım. Böyle anlarda kendime lanet etmekten geri durmuyordum. Bir şeyler olurken etrafımda her şeyden habersiz köşemde oturuyordum resmen.

Volkan karşıma geçtiğinde elimdeki telefonu almıştı. "Bir şey yok, iş ile ilgili bilgi veriyor. Noodle 🍜 hazır, mantıyı da çocuklar şimdi getirecekler." İnanmasam da başımı sallamakla yetindim. Bir şey saklıyordu. Sinirle olduğum yerde doğrulup ayaklarımı aşağı sallandırırken kalkacaktım ki kucağına almıştı. Tepki vermemiştim. Göt gözlü Volkan'it!

Salona beni bırakırken yerdeki telefonumu alıp Kıraç'a mesaj atmıştım. Okul çıkışında yanıma gelecekti ama o gelene kadar sıkıntıdan ne yapacağımı bilmiyordum. Anlaşamıyorduk işte! Bunu da fırsat bilip bana yalan söylüyorlardı.

Anlam veremediğim şeyler olduğunda içimde yersiz bir öfke büyüyordu. Yerimden de kıpırdayamıyordum çünkü kodumun herifinde sensör var gibi en ufak kıpraştığımda dibimde bitiyordu.

"Hayırdır cadı yine kaşlarının üstünden sinirli sinirli bakıyorsun?" Metin'in parmaklarını takip ettiğimde hırsla yanımdaki yastığı fırlatıp sana ne dercesine kafamı sallayıp telefonuma dönüp Ilgaz'a ve Giray'a oyun isteği attım. Müsait olan kabul ederdi.

Birilerinin kafasına sıkmam gerekiyordu!

İkisi de aynı anda kabul ederken oyundaki chat ekranından yazmaya başlamışlardı. "Göt gözlü abinizin kafasına sıkarmışçasına oynayın aslanlarım!"

Oyun boyunca hırsımdan kudururken yanıma tepsiyle gelen Volkan'ite tepki bile vermedim. Ama burnuma gelen yemek kokusu tepkisisizliğimi zorlaştırıyordu. Nalet bir midesiz olduğum için sürekli açtım ve bu işimi çıkmaza sokuyordu.

Ilgaz ve Giray'a chat üzerinden aç karnımı doyuracağımı, bensiz savaşa devam etmelerini yazıp çıkarken peşi sıra gruptan ne yiyeceğimi sormalarına tepsinin fotosunu çektim.

Tepsiyi kucağıma çekerken gözlerini bana dikip bakan Volkan'ite üstten bakış atarak hüpleterek yemeye başladım. Gözlerinden garip duygular geçerken kaşlarımı daha da çatmıştım. Ruh hastası! Tebessüm ediyordu bir de! Ağzımdan makarnalar sallanırken başımı ne var dercesine sallamamla daha da sallanmışlardı. Man kafa sinirlerimi bozmak ister gibi dişlerini göstererek gülerken hırsla yemeğime gömülmüştüm.

Dakikalar içerisinde tepside ne var ne yok silip süpürürken kucağımdaki tepsiye aldırmadan geriye yaslanıp eşofmanımın ipini çözüp karnımı şişirmiştim lastiğin kendiliğinden gevşemesi için. Rahatlamıştım be!

Elindeki peçeteyle gülerek bana uzanan göt gözlüye çatık kaşlarımla bakarken gülerek ağzımı silip dudaklarını afiyet olsun demek için oynatmıştı. Tepkisizliğime kaşları çatılırken başını sallayarak telefonuna dönmüş, bir şeyler yazıp bana uzatmıştı.

Özgür ÇiçekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin