Özgür Çiçek

9. Bölüm: Kırılan Sandalye 🪑

Keyifli okumalar 🤗

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🍀

🧸

Patlayan silahın çıkardığı ses tüm evi sararken herkes sesin kaynağına koşmaya başlamıştı. Gördükleri arkası dönük Aksel ve Volkan ile Demir Bey'in acı dolu fısıltısı donmalarına sebep olmuştu.

"Kızım..."

"Sen ne yaptığını sanıyorsun lan?!" Volkan'ın sinirli serzenişi ile herkes harekete geçmişti ki Çiçek'in çatık kaşları görünmüştü Volkan'ın omzu üzerinden. Kucağına aldığı kardeşi ile hıncını çıkaramamış olmanın ukdesiyle Aksel'i iterek söylenmişti.

"Kızın eline silah vermekte ne lan?! Soracağım hesabını sana ama bekle sen! Dua et! Çiçek'e dua et!" Demir Bey hala söylenen oğlunun kolları arasından kızını alıp önce hasar tespiti yapmış hemen ardından sinesine çekmişti.

"Yanıma geldi, istedi bende verdim eline silahı. Bir şey diyim mi ama bu işte efsane!" Aksel'in rahat tavrı Volkan için son damla olurken yumruğunu geçirmişti çenesine. Yere serilen kuzeninin üzerine çıkarken hırsla geçiriyordu yumruklarını.

"Kızım, iyi misin? Ne oldu, sana bir şey olmadı değil mi?" Demir Bey hala ikna olamıyordu. Kan akmasa bile bir yerini incitmiş olabilirdi. Aksel asla kötü bir çocuk değildi ama yine de kızının zarar görmüş olma ihtimali tüm seçenekleri değerlendirmesine sebep oluyordu.

"Ben iyiyim! Çok zevkliydi, bir daha atış yapalım, hadi!" Kızının neşeyle oynattığı parmaklarıyla tam anlamıyla rahatlamasa da tedirgin şekilde gülümsemişti Demir Bey. Babasının kollarından gülerek çıkıp adını bilmediği adamı yumruklayan Volkan'itin 🌋 yanına gitmiş ve omzunu kapı gibi tıklatmıştı. Çiçek, hala devam ettiğini gördüğünde iki eliyle omzundan itmeye çalışmıştı.

Volkan, üzerinde ki minik eller ile irkilerek doğrulurken hafif kanlı ellerini kardeşine değdirmeden öfkeden inip kalkan göğsüne yaslamıştı Çiçek'ini. Başının üstüne varla yok arası dudaklarını bastırırken derin soluklar almıştı.

Aklı çıkmıştı!

Minik elinde silah görmesiyle kanı çekilmişti! Kendi kafasına silah dayanmış olsa bu kadar öfkelenmezdi!

Çiçek, bu tantanaya anlam veremeyerek geri çekilirken yerde yatan adını bilmediği adama yönelmişti. Yediği bunca yumruğa rağmen gülüyordu. Ona yardımcı olmak için elini uzatırken bekletmeden Volkan tutmuştu elini ve peşi sıra ilerletmeye başlamıştı. Elini kelepçe gibi saran kocaman elden kurtulmak için çabalasa da nafile olduğunu anlayıp yandan bacağına tekme atmıştı.

Kaşlarını çatıp omzunun üzerinden kardeşine baktığında babası ve dedesine kendisine işaret ederek huysuzlandığını görmüştü. Bu sevimli hali gülmesine sebep olurken kucağına almadan yapamamıştı.

"Aksel, ne oluyor?" Demir Bey, kızı abilerine homurdanarak içeri girerken yerden güç bela kalkan yeğeninin yanına gitmişti.

"Asıl size ne oluyor? Ne bu celal?"

"İkinize de başlayacağım ha buraya! Uşağımın sıfatını haşat etmişler içeride devam edin it dalaşınıza." Asiye Hanım, yaşlı eşi ve oğluna söylenerek torununun koluna girip içeri ilerletmişti.

Demir Bey ise sıkıntıyla oğlu Ediz'e dönerek elini omzuna atmıştı. O da oldukça sıkıntılı görünüyordu. Şu anda abilerinin peşinden kız kardeşinin yanına gitmek istediğini görebiliyordu.