Dolaptaki Kız [Harry Potter]

Kurbağa Yakalamaca Oynuyoruz

Duvardan geçer geçmez duyduğum yüksek tren düdüğü sesiyle normal bir insan içgüdüsüyle kaçmaya çalıştım. Unuttuğum şey ise arkamızdan geleceklerin olmasıydı. Böylece Buğra'nın arabası birkez daha bana dalmış oldu.

Onur Amca (gülerek)
-Ya Ferzan yeminle kaşınıyorsun ha.

Ferzan
-Panik yaptım Onur Amca ya.

Onur Amca
-Tamam. Hadi gel, gel. (Gülten Teyzeye ve bana o bakışı atan anneanneme) Biz Ferzan'la şurada bir konuşalım.

Beni kolumdan tutarak diğerlerinden uzak bir kolona çekti.

Ferzan
-Özür dilerim Onur Amca bir anda parlak bir ışık sonrasında da yüksek ses duyunca panik yaptım.

Onur Amca
-Sorun değil, seni buraya kızmaya getirmedim. Söyle bakalım nasılsın?

Ferzan
-Nasıl?

Onur Amca
-Yani biliyorum anneannen yanında, arkadaşların var hatta artık kardeşsiniz siz. Ama eğer olur da bir anne babaya ihtiyacın olursa ben burdayım, Gülten Teyzen burada. Çekinme tamam mı?

Ya Onur Amca o konuşmayı zaten senden önce herkes yaptı biraz geç kaldın ama neyse. O yüzden her zaman verdiğim cevaplardan birini verdim.

Ferzan
-Yok Onur Amca biliyorum zaten.

Onur Amca
-Güzel, şimdi al bakalım şu harçlığı, trende kendine bireyler alırsın.

Ferzan
-Yok Onur Amca olur mu öyle şey?

Onur Amca
-Al, al. Ortaokul hediyene sayarsın.

Elindeki birkaç sickle ı alarak teşekkür ettim. O sırada Elif Teyze elinde bir paket ıslak mendil bana doğru koşuyordu.

Elif Teyze
-Gel bakayım buraya her tarafın toz olmuş.

Bir de ıslak mendille siline siline yıprandıktan sonra anneannemin yanına gittim.

Ferzan
-Anneanne.

Anneannem
-Hı?

Ferzan
-Anneanne?

Anneannem (bu sefer bana dönerek)
-Ne var kızım, efendim?!

Ferzan
-Baykuşuma isim buldum.

Anneannem
-İyi güzel aferin.

Ferzan
-Necla koycam adını.

Anneannem
-Ney? Boklu boklu kuşa benim adımımı vercen. Yok istemem.

Ferzan
-Ya anneanne ya. Neresi boklu?

Anneannem
-Kızım görmüyon mu? Kafesin her tarafı bok içinde. (elini ağzına götürdü) Hiii, bak bak bak bir de şeytan gözlü. Abov, bakışlara bak bakışlara.

Ferzan
-İyi tamam. Necla kız ismi zaten ben de başka bir şey bulurum.

İkimiz de bir süre etrafta koşuşturan insanları izledik. Uçan kitaplar, anasına babasına sarılıp ağlayanlar. Bizimkiler de işte... Bizimkiler yani çok bir atraksiyon yok. Beren babasının etrafta olan bitenleri anlatmasını dinliyor. Berra sakinleşmesi için kedisini okşuyor. Umut'la Buğra da kiminki daha uzun yarışması yapıyordu... Asa. ASA!! Yanlış yanlış anlamayın.

Ferzan
-Anneanne?

Anneannem
-Efendim kızım?

Ferzan
-Seni özlersem napıyım?