Dolaptaki Kız [Harry Potter]

Yordun Be Hogwarts

Ron
-Harry! Harry uyan. Hediyeler.

Buğra
-Ferzaaan!

Ferzan
-Ya ne var ya ne var? Ne var ya? Ne var, ne vaaaaaaar!

Buğra
-Bağırma be! Aşağı gel.

 Ben yavaş yavaş aşağı inerken bir bağırma sesi geldi.

Buğra
-Oha. Ferzan koş la. Bize de hediye var.

 Aha koştum valla koştum. Son birkaç merdiveni popomla indim ama olsun. 

Harry
-Bana hediye geldiğine inanamıyorum.

Buğra
-Asıl ben bize geldiğine inanamıyorum.

Ferzan
-Sana kim göndermiş, sana kim göndermiş, bana kim göndermiş?

Ron
-Annem sizlere de vermem için şekerleme göndermiş.

Uzattığı şekerleme paketine elimi daldırıp bir paket çektim. Çikolata kurbağası.

Buğra
-Ferzan asıl bunlara bak. Annemler bize neler göndermiş.

Harry
-Bana kim hediye gönderir ki? Bir pelerin.

Ron
-Bu herhangi bir pelerin değil, bu bir görünmezlik pelerini. Hadi denesene.

Ferzan
-Hadi canım!

Harry
-Vücudum yok oldu..Ow. Hala hissedebiliyorum.

Harry'yi parmağıyla dürtmüş olan Buğra'ya baktım. Arkadaş seçimlerimi cidden gözden geçirmem gerekiyor.

Harry
-Bu babanındı, sana vermemi isterdi. İmza yok.

Ferzan
-Peki... Neyse boşver.

Umut
-Aşağı öğle yemeğine gelmeyi düşünür müsünüz?

Buğra
-Bilmem, düşünür müyüz?

Ferzan
-Ne var?

Umut
-Hayalini kurduğun ve kurabileceğin her şey.

Ferzan
-Abartma, her şey ucu çok açık bir kelime.

***

Buğra
-Hayyret edersin.

Ferzan 
-Oha bunu ben bile beklemiyordum.

 Sonrası zaten ham ham ham yani, sonunda doyduğuma karar verdiğimde yemeğe başlayalı 2 buçuk saat geçmiş olduğunu fark ettim.

Ferzan
-Ben bittim.

Arkama yaslandım. Umut kafasını kaldırarak hala Ron'la en hızlı elma şekeri yeme yarışması yapan Buğra'ya baktı. Buğra'yı izleyişimizin 3. dakikasında falan Umut'un yanında oturan Ron'dan bir boğulma sesi gelmeye başladı. Harry'nin balkabağı suyundan içtikten sonra kendine gelince bu seferde yan tarafımda oturan Buğra'dan bir ses geldi.

Ferzan
-Hayy ben senin yapacağın işe..

Hala tam çiğnenmemiş elma şekeri parçalarının altında kalan ayakkabılarıma baktım. Seamus'un burnundan  elma suyu çıkartacak nitelikte küfrederek ayakkabılarımı çıkarttım.

Buğra
-Ya valla yanlışlıkla oldu.

Ferzan
-Zaten bilerek böyle bir şey olabilir mi Allah'ın cezası! Vücudunun sindiremediği ne varsa çıkarttın üstüme! Gidiyom ben!