15.Bölüm

1.2K 85 22
                                    

Selamın aleyküm müminkardeşlerim :3

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

Bilincim yavaş yavaş kendine geliyordu,gözlerimi açmayı denedim ama olmuyordu, gözlerime sanki alev tutmuşlar gibi yanıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bilincim yavaş yavaş kendine geliyordu,gözlerimi açmayı denedim ama olmuyordu, gözlerime sanki alev tutmuşlar gibi yanıyordu.

En son ne olmuştu..beni mi dövmüşlerdi biyeremi düşmüştüm,avucumda keskin bir acı hissediyordum.ama o kadarda acımıyordu.

Ve en önemlisi ben nerdeyim,kendi yatağımdamıyım..nerde olsam bile kaderim hiç bir zaman değişmiycek. nerde olduğumu umursamıyorum şuanlık.ayağa kalkacak gücü bir kaç dakika sonra elde ederdim ne de olsa.

Bilincim açık bir şekilde bedenimin biraz güç toplamasını bekledim,seslerden belki biraz şey çıkarabilirim ama en ufak bir ses bile yok.

Bir kaç dakikanın ardından tekrardan gözlerimi açmayı deniyorum,bu sefer azda olsa aralamayı başardım.gözlerimi olduğum odada gezdirdim.

Oh odamdayım..

Gözlerimi biraz daha açıp, doğrulacak gücü kendimde bulduğuma inanıp yavaşça yatakta doğruldum.ellerimi yatağa bastırıp kendimi yatağın başlığına çektim.

Avucumda hissettiğim acıyı yine hissetmiştim,elimi kaldırıp bileğime baktım.sargılıydı diğer elimi kaldırıp diğer avucumda baktım.

En son ne olmuştu..

Hatırladım hayır hayır en son onların elindeydim ve kan açlığım yüzünden bayılmıştım off

Gözlerimi masama çevirdim bir şey vardı.elimi uzatıp avucuna gelmesini sağladım ve elime aldım.avucuma aldığımda bunun benim 1 TL m olduğunu gördüm,kanlıydı.

en son boynumuda deşmiştim.elimi götürüp kontrol ettim ama o da sarılıydı.elimi yanaklarıma götürüp maskemi açmak için ipinin olduğu yere götürdüm.

Ama maskem yoktu..elim havada kalmıştı,bide yüzümümü açmışlardı yani yüzümü gördüler..

Ne hakla benim yaralarımı sarıp, üstüme maskemi açabiliyorlardı onlara bunu ödeticektim.

Bi de o kadar benden çok fazla nefret eden düşmanlarım diye seviniyordum.

Beni kimse sevmemeli..kimse bana yardım etmemeli..herkes sahte herkes bir hiçlik herkes hain..hepsi benden nefret etmeli..

Aniden ayağa kalkıp yatağımın altına eğildim ve kolumu yatağın altına uzatarak elime bir kulpun gelmesini bekledim.

Kulpu hissetmemle kendime çektim bir çanta gelmişti.çantayı açıp içinden bir bıçak çıkardım.

Yere çöküp bıçağı elime aldım.

Onlar bana yardım etmemeli onlar benim düşmanım onların açtığı yaraların daha kötüsü beni hakediyor..ben acıyı istiyorum acıyı hakediyorum..acı benim tek kurtuluşum o benim mutluluğum..

Üç Yokai MafyamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin