23.Bölüm

1K 98 63
                                    

Hoşgeldiniz  :>

Matematik sınavı bir girmiş bana, her an şehit düşebilirim. :<

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️

Birden gözümü açıp tavana baktım.

Garip bir iç güdü beni uyandırmıştı. Elimle yorganı çekip yatakta doğruldum.

Evet evet kesinlikle. Garip bir şeyler vardı. Odanın içerisinde bunaltıcı bir hava hakimdi. Sanki bütün gün pencereyi açık bırakan ben değilmişim gibi fazlasıyla havasızdı.

Ayaklarımı aşağıya uzatıp yataktan çıktım. O kadar gün uykusuzluk çekmişim bir de bu çıkmıştı.

Jack de büyük ihtimal hissetmeliydi. Ama onun uykusu ağırdır. Alarm çalmadığı sürece hiç bir ses uyandıramazdı onu.

Ama bu öyle bir durum değildi.
Üzerimde uzun bir t-shirt ve kısa bir şortla kapıya doğru gittim.

Elimi kapının kulpuna götürdüm. Tuttuğumda sanki kapı kulpunun elimde eriyip sıvılaştığını hissettim.

Kesinlikle bir şeyler dönüyordu. Kapıyı açmadan elimi geri çektim. Ve odamdaki boy aynama doğru baktım.

Görüntümün yansıması dalgalar halinde bükülüyordu. Üstelik gözlerimin yansıması yoktu.

Gözlerimin rengi yoktu beyazdı.

Elimi parmağıma götürüp yüzüğüme baktım. Rengi hiç alışkın olmadığım bir renkte ışıldıyordu.

Beyaz

Daha öncede hava sıcaktı ama bu denli bunaltıcı ve nefes boğucu değildi.

Jack'in şimdiye kadar uyanması gerekiyordu. Gidip bakmak istiyordum ama bunu yapmamalıyım.

Eğer aklımdam geçen şey oluyorsa Jack'i uyandırmamak en iyisi. Zaten istesemde uyandıramam.

bir varlığın boyutlar arasında rüyalarımızda bizi esir aldığını hissediyorum.

Zaten bir kaç gün havanın sıcak olması ve geceleri diğer gecelerden uzun olmasının bir sebebi olmalıydı. Ve bunun tek bizim okulun böglesinde olması beni zaten şüphelendirmişti.

Bakışlarımı parmağımdaki yüzüğüme kaydı.

yüzüğüm hislerimide kısa süreliğine azaltıyordu. Kokumu ve kanımı gizlemek için bazı şeylere katlanmalıydım. Neredeyse Normal bir insan gibi sağ duyularım yavaş yavaş körleşiyordu. Tabi bu sadece yüzüğümü taktığım zamanlar oluyordu.

Onu çıkarırsam büyük ihtimalle ne olup bittiğini anlayacaktım.

Elimi beyaz bir ışık saçan yüzüğüme götürüp parmağımdan çıkardım.

Üç Yokai MafyamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin