ᴜɴᴋɴᴏᴡɴ | ʏᴇᴏɴʙɪɴ✓

•

Gözlerini açtığında kendini içmiş gibi hisseden Soobin başındaki ağrı ile elini başına götürmüş ve saçlarını çekiştirmişti. Her ne kadar canını yaksa da ağrıyı hissetmemek için iyi bir yöntemdi.
Etrafına baktığında aklına birkaç saat öncesi gelmişti ve hemen karanlık odada oturuşunu dikleştirip telefonunun ışığını fullemişti. Sonra da Daniel yazan yere tıklamıştı.

Aşk Bahçem :

Daniel

Uyanık mısın?

Daniel :

Evet bebeğim uyanığım

Sen neden uyumadın? 👀

Aşk Bahçem :

Daniel ben korkuyorum

Başıma çok kötü şeyler geldi

Daniel :

Neler oldu bebeğim anlat bana?

Ayrıca ışığı daha fazla açtığın için teşekkür ederim

Yüzünün güzelliği daha da belli oluyor ✨💙

Aşk Bahçem :

Odamda kanlı bir beden vardı

Çok korkmuştum, bayılmışım

Ama tek hatırladığım şey o bedenin arkasında biri daha vardı.

Belki de hala evimde
*03:17*

Tanrım Daniel evimde cidden biri var
*03:26*

Ayak sesleri çok yakınımda sanki

Sanki tam yanımda gibi

Soobin telefonunun ışığını etrafına tuttuğunda komidinin üzerinde duran zarfı fark etmesiyle eline aldı ve içindeki kağıt parçasını çıkartıp okumak için telefonun ışığını doğrulttu.

Merhaba bebeğim, sürprizimi beğendin mi? Senin için yaptım.🔪
Kendi ellerimle kendi kanıyla boyadım. Umarım artık duygularımla oynanmaması gerektiğini öğrenmişsindir👀✨
Benim olacağını da unutma tabiki de ben Choi Daniel'im istediğim her şeyi alırım güzelim. Seni de istiyorum...alacağım da.❤

~Sevgili Daniel'in~

"Senden nefret ediyorum Daniel!"
içindeki bütün duyguyu elinde tuttuğu kağıda döken Soobin gözyaşlarının aktığını sonradan fark etmişti. Neden böyle birisi olduğunu anlamış değildi.
Hala elinde telefonu tuttuğunu fark edince tekrardan nesaj kısmına girip sesli mesaj gönderdikten sonra engeli atmıştı. Daha fazla kendisine ulaşmasını istemediği için de telefonu bütün gücüyle kırıp ortadan ikiye ayırmıştı. Tekrardan arkasına yaslandığında aynı ayak seslerini tekrardan duyduğunu hissedince Soobin gözlerini silip yatağından kalkmış ve kapıyı açmıştı. Uzun koridorunda merdivenin başında duran beden görünce olduğu yerde durmuş ve ağzına gelen bütün herşeyi söyleyivermişti.

"Lanet olsun, ne istiyorsun benden! Olmayacağım tamam mı? Senin olmayacağım. Beni asla alamayacaksın. Ben seni kabul etmeyeceğim pislik herif defol git artık evimden!"

Her ne kadar kendini hırpalasa da karşısındaki beden sanki onun neler diyeceğini önceden biliyormuş gibi davranıp kendisine doğru birkaç adım atmıştı aynı zamanda da konuşuyordu.

"Ben ne dedim binnie, istediğim herşeyi alırım. Şimdi de seni alacağım mesela. Çaresizsin, korkuyorsun, isteksizsin, tamamen benimsin şu an. Sen bu duyguları ilk hissettiğin gün ben sana sahiptim zaten Choi, sadece şimdi bedenen benimsin. Eee, neler yapacaksın şimdi bana? Dövecek misin beni?"

Dalga geçer gibi konuştuğunda Soobin anlık bir cesaretle Daniel'e doğru yürüdüğünde dibine kadar gelmişti. Ellerini yakasına atıp çektikten sonra da cevabını vermişti.

"Senden ve aptal duygularından korkmuyorum Daniel, bana hiçbşr şey yapamazsın sen. Çünkü sen korkak bir insanın tekisin. Hani Yeonjun'a laf atıyordun ya heh işte sen onun tırnağı bile olamazsın Daniel."

Karşısındaki beden gülmeye başladığında elleri ilk baş maskesine sonrasında da şapkasına gitmişti.
Sivri çene hattı ve pembe saçları görünce sadece "Yeonjun" diyebilmişti Soobin.

"Merhaba Soobin, ben 12. Sınıflardan senin hoşlandığın kişi Yeonjun. Nasıl sürprizlerimi beğendin mi?"

Geriye adımlerken Yeonjun'un dibinde bitmesini bir kenara bırakıp daha fazla geriye gidemeyeceğini anlayan Soobin ellerini ağzına götürmüş ve bütün olanları sindirmeye çalışmıştı.
"Sonunda istediğimi elde ettim Soobin, artık Daniel öldü, artık ben varım bebeğim, sonsuza kadar da ben olmaya devam edeceğim. Her ne kadar bunu söylemek güzel olmasa da Daniel öldü güzelim kabullen bunu.."

"Hayır, hayır bu imkansız sen Yeonjun olamazsın."

"Soobin, geçenlerdeki resim sergisini hatırlıyor musun? Hatta o güne 16 Şubat Sergisi demişlerdi. Nedeni neydi biliyor musun? 16 Şubat'ta doğan 4 kişiyi 16 yerinden keserek öldürdüpğm için bu ismi vermişlerdi ahahaha çok güzel gündü. Tabi senin korku dolu bakışların bendi daha da güçlendirmişti. Bu yüzden Soobin anlamalısın artık. Benimsin, benimsin ve benimsin.."