Mor Gözler

226 26 10
                                    

Medya= Teri Meri
@05Kitapseverbiri1141
,

Yorum ve oy yapmayı unutmayın..

××××××××××××××××××××××××××××××××

Ne içimde ki sokaklara sığabildim ne de dışarıda ki dünyaya...

Sabahattin Ali

××××××××××××××××××××××××××××××××
 

         

                            < 9 >

                        

"Anne beni merak etme, bir kaç gün eski evde kalıcam tamam mı?"

"..."

"Tamam gülüm, kendine dikkat et. Bir ihtiyacın olursa Murata söyle"

"..."

"Görüşürüz"

Telefonu kapatıp yatağımın yanına attım. Gözlerim tavanda asılı kalmışken nefes almaya çalıştım derince. Göğsüme bir öküz oturmuş ve beni tüm yaşam alışkanlığımı yapmama engel oluyordu.

Karnımda duran ellerim titredi olduğu yerde. Kulaklarım uğurldamaya başladı, karardı gözlerim ve ben bayıldım..

Kapanan gözlerim açılırken gökyüzü ile karşılaştım. Çatıldı Kaşlarım derince, yavaşça yattığım yerden doğrulmak için ellerimi yere koydum. O an farkettim ormanın içinde olduğumu. Avucumun içine yaprak ve dikenler batmış, bir kaç yeri kanamıştı. İnlememeye çalışarak temizledim.

Nasıl ve ne zaman buraya geldim bilmiyorum. En son yatağımda uzanıyorken bayılmıştım. Ayağa kalktım etrafıma öylece bakarken. "Neredeyim ben?" evimi bulmak amaçlı küçük adımlarla yürümeye başladım sık ve çok olan ağaçlar arasından. Durmadan eğiliyor, önümde ki dalları kenara çekiyor ve yerde ki ağaç köklerin üzerinden atlayarak gidiyordum.

Ne kadar yürüdüm öyle bilmiyorum ama dayanamayarak bağırdım. "Kimse yok mu?" sesim ormanda yankı yapmasına rağmen ne bir ses ne de bir kuş, hayvan sesi işitmiştim. Bu koca ormanda adeta yapayalnızdım.

"Yalnız değilsin" duyduğum kalın ses korku ile irlikip geriye adımlamama neden olurken sese döndüm. Karşımda gördüğüm pelerinli adamla kaşlarım çatıldı. "S-sen de kimsin?"

"Karanlığın efendisi" Gözlerim büyüse de deli diyerek başka soru sordum. Kurduğu cümleyi deşerek daha çok korkmak istemedim. "Ben buraya nasıl geldim?... Biliyor musun?" titreyen sesim konuşmama engel olsa da başarmıştım bunu. "Seni buraya gücün getirdi Vera" şokla kalakaldım. "Hey, ismimi nereden biliyorsun?"

Sesi bir an da o tanıdığım sesine dönerken yaklaşmaya başladı bana. Şaşkınlıkla onun kim olduğunu anlamaya çalıştım. "Senin hakkında her şeyi biliyorum Vera"

Bana attığı adıma eş geriye adımladım. Geriye attığım adımlar nereye gidiyordu bilmiyorum. "S-sen k-kimsin?" sırtımın ağaca değmesi titrek bir nefesi sesli içime çekmeme neden oldu. Artık kaçacak yerim yoktu, çünkü dibimde duruyordu pelerinli adam. Ayakları ayaklarıma temas ediyordu.

Bedeninden bedenime yayılan soğukla ürperdim. "Beni tanıyorsun Vera" Kaşlarım çatıldı "Hayır, tanımıyorum" yüzüme yaklaştı ama pelerinden görmüyordum onu. "İstersen beni görebilirsin"

Kırmızı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin