Kırmızı

Gerçekler

Medya=Göksel - Sen orda yoksun
@05Kitapseverbiri1141

××××××××××××××××××××××××××××××××

Gözlerimde bile seni görüyorum.

~Aron~

××××××××××××××××××××××××××××××××

Yorum ve oy atmayı unutmayın, ona göre bölüm gelecek :-)

                            < 15 >

O soğuk bedenden korkmam gerekirdi ama aniden önümde belirip de bana sarılması, kalbimde ki o yalnızlığı söküp aldı. Ağlaya ağlaya başımı göğsüne yasladım, ellerimi beline doladım ve kokusunu çektim içime.

"Buradayım" artık ağlamam huzura döndü, huzurla ağlamaya başladım buz gibi kolları arasında aşkıyla ısınırken. "B-ben neden bunları yaşıyorum? Rüya mı bu nolur söyle?"

Tebessüm ettiğini hissettim "Rüya olmamı mı isterdin? Bu sarılışımın rüya olmasını mı isterdin?" burnumu çektim gözlerimi kaparken. "Sen hariç her şeyin rüya olmasını isterdim" iç çektim "Ama olamaz"

"O olmasın Vera, biz de huzura kendimiz gideriz" demesi ile oda bir an da şelaleye döndü. Şokla göğsünden ayrıldım ve etrafıma baktım. Hala belimi bırakmamıştı. "B-bu nasıl oldu?". "Düşünme, sadece anın tadını çıkar. Hüzünlerini at" ayaklandı, tuttu elimi ve beni de kendi ile kaldırdı. Göğsüm göğsüne çarpmıştı bir an.

Eli yanaklarımda ki ıslaklığı sildi. Bana verdiği bu huzur gözlerimi yummama neden olurken dudaklarını hissettim çenemde. Titredim. "Hep böyle olmak istiyorum" bir an da aklıma onun bana kurduğu tek bir cümle geldi "Sen beni hep izlemek için ormana mı geliyordun?" gözlerimi açtım ve ona baktım. Hüznün ardından bir tebessüm oluştu yüzümde. Sevmişti, parmağı tebessümümün bittiği yerde durdu.

"Seni hep izliyordum Vera" "Hep mi?" Başını salladı ama aklımdan geçeni duymuş gibi cevapladı "Merak etme, seni hiç çıplak görmedim. Bakmadım sana" iç çekti ve devam etti "Bakamadım, iznin olmadan yapamadım bunu". Kalbimi çalıyordu benden bu ismini bilmediğim adam.

"Aron. İsmim Aron" Bu garip olan tanışma beni artık şaşırtmıyordu diğerlerine tezat. Alışmış gibiydim böyle küçük meselelere, mesela elini tutacak dereceye geldiğim adamın ismini daha şimdi öğreniyor oluşum gibi. "Vera bende"

Heyecanlı halime o şen sesi ile kahkaha attı. Utanmıştım bu deli halime ama iş işten geçmişti. Onun gibi güldüm bende, o sesi duyana kadar.

"İris"

Benden çıkan bu sesle Aron kaşlarını çattı. Ne oluyor diye bakarken çenemden tutarak kendine çevirdi "Gözlerini kapa ve beni yanında düşün tamam mı?". "Tamam ama-". "Sadece dediğimi yap Vera" İstediğine uyarak kapattım gözlerimi ve onun yanımda var olduğu hayal ettim. Elimde duran el gitmişti bir an da, etrafım garip bir rüzgara kapılmışken kendimi vakumlanmış gibi geriye çekilmiş hissettim.

Açmak istedim gözlerimi ama korktum. "Aç gözlerini sevgilim" duyduğum ses ve elimde hissettiğim el gözlerimi açmama neden olurken bu sefer de bambaşka bir yerde olduğumuzu gördüm. Dudaklarım etrafı görmem ile aralanırken kapatamamıştım. "B-burası... Aron burası çok güzel" heyecanla ona dönmüş ve onun bana garip bir bakışla baktığını görmüştüm.

"Noldu?" kaşları çatık duruyordu. Yüzünde mimik oynamazken belimden tutup bir an da kendine yasladı. Dudaklarım arasından çıkan sesle baktım ona şaşkın bir şekilde. "A-aron ne yapıyorsun?"