İyi okumalar:) xxx
............................................
Hem kendimi hem Kageyama'yı sinir ede ede çalışmama devam ettik.
Kageyama: Kendi bildiğini okuyup durma! Söylediklerimi ciddiye al!
-Diyene bak hele. Ağzımı açtırma şimdi bak!
Balkon kapısı açıldı.
Annem: Kızım biraz sessiz olun ,akşam akşam bütün sokak sizi dinliyor. Ayıp ya.
Kageyama: Özür dileriz.
-Tamam annecim daha sessiz kavga ederiz.
Annecim: Sabır... sabır...
Annemle Kageyama bıkmış gibi bakıyorlardı suratıma.
-Bakmayın öyle ya. Off ben içeri geçiyorum...
Kageyama: Gitme, bekle.
Arkamı dönerken kolumdan tuttu ve kendine çevirdi.
-Ne?
Kageyama: B-ben... Ah- şey.... Yani daha çalışmayı bitirmedin diye...
-Yarın zaten antrenmanım var. O zaman devam ederim...
Bir şey demedi. Kolumuda bırakmamıştı, sadece suratıma bakıyordu.
-Kolum...
Kageyama: Ah... Doğru. Pardon. İyi akşamlar.
-Sana da.
Diyerek içeri girdim. Ardından annemde gelmişti ama konuşmadan odama çıktım ve kendimi yatağa attım. Yorucu ve yeni şeyler yaşadığım bir gün olmuştu. Cebimden telefonumu çıkarıp saate baktım.
22.16
Tatil olmasına rağmen erken yatmaya karar verip alarmımı sabah 6'ya kurarak pijamalarımı giymek için yatağımdan kalktım. Üstümü değiştirip annemlere de iyi geceler deyip yattım.
...
Telefonumun çalmasıyla yatağımdan fırlayarak kalktım. Telefonu elime alarak arayan kişiyi görmemle açmam bir oldu.
-Alo Ren! Hemen şimdi çıkıyorum evden!
Ren: Sabahladın yine değil mi?
-Valla onda yattım. kapatıyorum. Hazırlanıp çıkıcam hemen.
Telefonu kapatıp kendimi lavaboya attım. Elimi yüzümü yıkayıp hızlıca üstümü giyinip arka bahçeye çıktım. Bisikletimin kilidini açıp sürerek bahçeden çıkardım.
Kageyama: Günaydın.
-Günaydın. Görüşürüz. Ararım seni.
Bisiklete atlayıp ne dediğini duyamadan pedallara asılmaya başladım. Çok geçmeden okula varmıştım. Bisikletimi kilitleyip spor salonuna koştum. İstemeden kapıyı sertçe açmıştım.
-GEÇ KALDIĞIM İÇİN ÖZÜ-
Ne?
Erkek takımı burada. Bizim takım yok.
Hinata: Y/N! Ne işin var burada!?
-B-ben antrenman için gelmiştim.
Hinata: Sizin antrenman iptal edilmemiş miydi?
-Öyle mi olmuştu?
Kafamı ellerimin arasına alıp akıllıca düşünmeye başladım. Eee ben niye geldim lan o zaman?!
Daichi: Y/N, Ren aradı şimdi. Kızın suratına telefonu kapatınca iptal olduğunu söylemeye fırsatı kalmamış. Seni iyi tanıdığı için beni aradı.
-Ah, anladım... şey... ben gidiyorum o zaman iyi çalışmalar. Kageyama da en son yoldaydı...
Spor salonundan ayrıldım. Hala üstümdeki salaklıkla bisikletimin başında bekliyordum. Bu aralar kendimi iyice salmıştım sanırım. Bisikletimin kilidini açtım. Binmeden çıkış kapısına kadar götürdüm.
--Y/N iyi misin?
Kafamı kaldırıp konuşan kişiye baktım. Elinde sütüyle bana kafası karışmış gibi bakıyordu.
-Evet evet iyiyim. Sadece bu aralar biraz dalgınım. İyi antrenmanlar.
Kageyama: Sağ ol. Ve...telefon numaram sende yok değil mi?
-Evet yokta, ne alaka şimdi?
Kageyama: Kapıda karşılaştığımızda '' Seni sonra ararım.'' dedin de. Onun için söyledim.
-Sabah için özür dilerim. Salaklığıma ver.
Kageyama:...Herkese olabilir. Her neyse... benim antrenmana gitmem gerek. Akşam görüşürüz.
Kafamı sallayarak bisikletime atladım, eve doğru sürmeye başladım.
Eve vardığımda annemler daha uyanmamıştı. Odama çıkıp Ren'i aradım.
-Alo?
Ren: Benim sersem arkadaşım ya. Sen bu kafayla nasıl bu kadar başarılısın? Aklım almıyor. İyiki Daichi'yi aramışım. Eee malımı biliyorum sonuçta. Çok rezil olmadın inşallah.
Hem gülerek hemde hızlıca söyleyeceklerini bitirdi ve benim konuşmama sonunda izin verdi.
-Bana nazar değdirdiniz. Hem panikten ne yaptığımı mı biliyordum sanki? Bizim antrenman neden iptal oldu ki?
Ren: Hocanın ve bir kaç kişinin daha işi çıkmış. İptal edicektik zaten, erkek takımı da antrenman yapmak istediğini söylemişti. Dün sana haber vereceğimde saat geçti biraz duymadın sanırım o sırada. Sabahta suratıma kapattın.
-Anladım. Ya onu bunu geç ben ikidir rezil oluyorum.
Ren: Arada geliyorlar ya sana ondan oluyor. Yat hadi bir iki saat daha. Kendine gelirsin.
-Tamam...Görüşürüz sonra xxx.
Telefonu kapatıp kendimi yatağa fırlattım.
. . .
