Uzun zamandır yazamadım. Beklettiğim için özür dilerim ama beklediğinize değecek bir bölüm bence. Bu arada son bölümde konuşmalar biraz saçma olmuş olabilir. İyi okumalar:)))))))
-------------------------------------------------
Notu okuduktan sonra Yayoi'nin ne diyeceğini merak ettiğim için dersi tam dinleyemedim. Teneffüs olunca da kağıdın arkasında yazan bir şey fark ettim.
'Kantinde'
Allahım bu kız beni delirtecek. Kantine gittim ve Yayoi'yi beklemeye başladım. Teneffüsün bitimi yaklaşırken Yayoi'nin benimle dalga geçtiğini anladım. Sinirle sınıfa gittim. Kageyama yoktu. Enkai'ye nerde olduğunu sordum.
E: Biraz önce Yayoi'yle çıktılar.
-Nereye yani biliyor musun?
E: Bilmem.
Hızla sınıftan ayrılıp koridordan öne ve arkaya bahçeye bakan camlardan baktım. Arka bahçedelerdi. Sinirle ve hızlı adımlarla yanlarına gittim.
-Ben şimdi seni...
Yanlarına vardığımda Yayoi beni gördü ve Kageyama'yı yanağından öptü.
!!!!!!
Hala Kageyama'dan ayrılmayan Yayoi'yinin saçından tuttum ve çekiştirmeye başladım.
-Çok iyi gibi görünmüyorsun.
Y: Onu sana mı soracaktım?!
-Böyle bir durumda evet!
Y: Kageyama, aşkım bir şeyler yap.
-Sende mitomani (yalan söyleme alışkanlığı) vardı da bu... NEYSEEE.
Kafasını yüzüme yaklaştırdım.
-Mika'yı şimdi anlıyorum aslında.
Y: Y/N!
-Bazı şeyleri hak ediyorsun.
Y: Ben her şeyin iyisini hak ediyorum!
-BELLİ.
Y: Bir şey daha görmek ister misin?
Saçından tuttuğum ellerimden bir şekilde kurtulduktan sonra kenarda duran Kageyama'nın yanına gitti ve elini tutup dudağından öptü.
-!!!!?????????
Kageyama Yayoi'yi itiyordu ama ittikçe daha çok yapışıyordu. Yayoi'ye tokat attım.
Yayoi ağzı açık bir şekilde bana bakıyordu.
Y: YETER!
Kageyama'ya bir kaç saniye baktım ve ikisine de tükürüp oradan uzaklaştım. Kageyama ne peşimden geliyordu ne de bir şey diyordu.
Ders zili çoktan çalmıştı. Sınıfa vardığımda hoca daha gelmemişti. Çantamı alıp Enkai'nin yanına oturdum. Enkai neler olduğunu soruyordu.
-Bir şey yok.
E: Emin misin?
-Evet. Hadi derse hazırlanalım.
Ders başladı ama Kageyama ortalıkta yoktu.
...
Son ders bitmişti. Antrenman olduğu için isteksizce spor salonuna indim. Soyunma kabininde üzerimi değiştirip bizim takımın yanına gittim. Ren buralarda yoktu. Antrenmanda başlayacaktı. Takımdan bir kıza sordum ve dışarıda olduğunu söyledi. Ren'in yanına giderken Kageyama yanımdan geçti. Durdu ve üzgünce bana bakmaya başladı. Bakmadan ilerledim.
Dışarıya çıktığımda Ren oturmuş arkası dönük bir şeyler yapıyordu. Omzuna dokunduğumda korkarak bana döndü.
R: Ahhhh ödümü patlattın be!
-Antrenman başlayacak ve sen gelmiş burda ekmek arası köfte mi yiyorsun?
R: Öğlen yememiştim. Baksana içindeki marullar kötü olmaya başlamış. Domatesler suyunu çıkarmış iyice. Ama şu köfte, bu köfte var ya can can!
-Canım çekti. Alttan bana böl be abla.
Kabul etmesi için bir yandan ellerimle lütfen işareti yapıyordum.
R: HAYIRRRRR!! Bi yemek de yedirmiyorsun Y/N. Keşke öğlen yeseydim...
-Veriyor musun?
R: Hayır. Git başımdan rahatça yemek istiyorum.
-Antrenman başlayacak diyorum. Kocaman ekmeği nasıl bitireceksin canım arkadaşım. Böl alttan işteee İNAT ETME
R: GICIK ETME BENİ Y/N.
Kolundan tutup ekmeğe ısırmak için eğildim ama Ren kafama vurup ekmeği yalamaya başladı.
- IYYYYYYY tam senlik hareket zaten. İştah bırakmadın. Aferin.
R: Başka yerde iştah yap. Adam ol. Yürü içeri.
-Otursaydın sen arkadaşım niye kalktın ki?
Ren elindeki köfte ekmeği kabına geri koydu ve boş boş bana bakıp yürümeye devam etti. İçeri geçip antrenmanı yapmaya başladık.
...
Antrenman bitince hazırlanıp eve yürümeye başladım.
K: Y/N!
Arkamı dönmeden yürümeye devam ettim. Kolumdan tuttu.
K: Duymadın mı?
-Tanımıyorum sizi.
Elinden kurtulup yürümeye devam ettim. Tekrar kolumdan tuttu.
K: Y/N. Gayet iyi tanıyorsun beni. Dinle bi.
Gülmeye başladım.
-Bence ben seni hiç tanıyamamışım. Kolumu bırakırsan eve gidicem.
K: Birlikte gidelim.
-Kalsın.
K: Anlatmama izin verir misin?
-Zahmet etme ben anlayacağımı anladım zaten.
K: Yanlış anlamışsın o zaman.
. . .
