Ali ve Vefa... Kardeş gibiydiler. Ta ki, kardeşlerden biri intihar ederek yaşamına son verene kadar. Ama ölünce biter miydi kardeşlik? Vefa'nın intiharının bir cinayet olduğunu düşünen Ali Öztürk, yeni okulu Yağızoğlu Koleji'ndeki hayatına adaptasyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kış güneşi gibi yalancı bir sıcağın, bir tek Çağrı'yı yakması tesadüf olamazdı. Günlerdir terliyordu genç delikanlı. Şimdi de, midesi bulanıyordu. Karnını tuta tuta, Tozluyaka mahallesinde bir o yana, bir bu yana dolaştı. Kalbi, fazla hızlı çarpıyordu. Bırakın yarın emniyete gidebilmeyi, eve bile ulaşabileceğinden şüpheliydi. Nöbetçi bir eczane var mıydı buralarda, bir tansiyonunu ölçtürse çok iyi olacaktı ama...
"Çağrı!" diye bir ses duydu...
"Halüsinasyon mu görüyorum?"
"Hayır, ben Zeyno."
"Senin ne işin var burada?"
"Burası benim mahallem oğlum, asıl senin ne işin var burada..."
"Uzun hikâye, kısa da olsa anlatamam ya zaten..." diyen Çağrı öğürdü, ama kusacak bir şey yoktu midesinde.
"Sen yine fıstık mı yedin?" diye sordu Zeyno.
"Hayır... bunun ne olduğunu biliyorum galiba."
Uyuşturucudan uzak durduğu en uzun süreydi. Şimdi de, alıcısı olduğu tek adamı elleriyle polise vermişti. Sırf Berk yaralandığı için. Kendine bela okudu, yani sırf Berk bir çizik aldı diye kendi satıcısını nasıl enseletmişti? Çağrı, daha sonradan pişman olacağı şeyler düşünüyordu; ama bu öyle bir illetti ki, insan normal düşünemiyordu. O an, uyuşturucuya ulaşmak için, Berk'in ölümüne müsaade edebilirdi bile. Gitmeliydi Çağrı, Tozluyaka'da değilse, başka bir yerde torbacı bulmalıydı.
"Yürü, eve gidiyoruz!"
"Saçmalama Zeyno, bırak beni."
"Seni bu halde hiçbir yere bırakamam!"
Ve Zeyno, Çağrı için annesiyle barıştı. Evet, zaten Duru'nun yanından eve dönüyordu ama, annesini affetmeye niyeti yoktu, evde de trip atacaktı kadına. Arkadaş uğruna, annesiyle arayı düzeltti.
"Kızım, bu çocuk da fenalaşacak hep bizim mahalleyi buluyor!" dedi Kader.
"Anne!" diye cırladı Zeyno. "Ne kadar ayıp... Şu anda Çağrı'ya yardım etmezsen, bu yüzümü son görüşün olur, bu sefer kesin!"
"Tamam, tamam!" diyen Kader, Çağrı'ya gereken tıbbi ve gıda takviyesini getirmeye gitti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
