Ali ve Vefa... Kardeş gibiydiler. Ta ki, kardeşlerden biri intihar ederek yaşamına son verene kadar. Ama ölünce biter miydi kardeşlik? Vefa'nın intiharının bir cinayet olduğunu düşünen Ali Öztürk, yeni okulu Yağızoğlu Koleji'ndeki hayatına adaptasyo...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ahhh, HazBer'im, ah. Senaryodan bağımsız, Çağla Şimşek ve Ulvi Kahyaoğlu'nu çok yakıştırıyorum, umarım ileride bir gün bir projede partner olurlar. Dizide en yetenekli bulduğum aktris, gençlerden Çağla'ydı ve oyunculuk anlamında Ulvi'ye en çok yakışan kadındı. Benim hikâyemde, 1. bölümdeki taciz/tecavüz konularının hiçbirine girilmiyor. Benim karakterlerim, genel olarak TY evrenindekinden bi' tık daha naif ve masum. Zaten Gerçek Lisesi'ne devam etseydim or'da da öyle olduğunu görecektiniz... Melisa ve tayfası yine zorba olacaktı ama milletin gözünün içine baka baka sadistçe eylemler yapmayacaklardı mesela... Neyse, DB bi' kenara, Adanmış'ta Berk'e partner olarak Hazal'ı yazmamak için çok direndim. Evet, taciz/tecavüz meselesini denklemden çıkardığınızda; HazBer'i yazmamak için bi' sebep kalmadı, ama böylesi de çok basit olacaktı... Yani or'jinal materyaldeki kalpsiz Berk'i, ben aklamaya çalışmıyorum, ondan gri bir karakter yaratmaya çalışıyorum, o yüzden onun Hazal'ı taciz etmediği bir evrende Hazal'la güle-oynaya bir çift olması, kolaya kaçmak olacaktı. HazBer'in yolunu tıkamak için, tek bir alternatif vardı, o da HazBer'i bir tokatla imkânsız kılmak. O tokat, Berk'in or'jinal counterpart'ının maalesef ki bir tacizci ve potansiyel bir tecavüzcü olmasını temsil ediyor, o yüzden Adanmış evreninde de HazBer bir çift olamaz. Ama UlÇağ uyumu kesinlikle içimde kaldı, Adanmış'tan sonra TY'ye yeni bir fic yazar ve yayınlamaya karar verirsem, o zaman kimse beni durduramayacak, doya doya HazBer'i yazacağım... HIHHHHH
ADANMIŞ 8. BÖLÜM: TRUVA ATI
Bölüm Şarkısı: Dido - Thank You (One-Sided HazBer'e Adanmış)
Berk, Ali çıktıktan sonra birkaç dakika bocaladı. Ondan sonra, alelacele paraları toplamaya başlayarak babasının yanına çıktı. Kenan ile, salonda karşılaşmıştı.
"Ne söyledin çocuğa?" diye sordu adam. "Apar-topar kaldırdı anasını götürdü..."
"Hi-Hiçbi' şey," dedi Berk.
"Bana yalan söyleme. Ben yalan söylediğin zaman senin gözünden anlarım..."
"Baba, vallahi billahi benim bi' suçum yok!" diyen Berk, inandırıcı ve doğal olmaya çalıştı. Fakat bu gecenin sonunu görebiliyordu. O odaya geri dönmek...
Ama çalan bir kapı zili, Berk'e Hızır gibi yetişti. "Derya," diyerek yanından ayrıldı Kenan, ama gelen Ayla'ydı. "İyi akşamlar Kenancım," diyordu.
"Ayla teyze..." diye kekeledi Berk. "Cemre geldi mi?"
"Hayır, canım," diye cevap verdi kadın. "Evde uyuyor o. Biliyorsun, reçetesine bulimia ilaçları eklenince iyice ağırlaştı uykusu, her gün kış uykusuna yatıyor neredeyse... Kenan... bu... dört kadeh de neyin nesi?"
"Ben sizi yalnız bırakayım, konuşacaklarınız vardır," diyen Berk, odasına hamle yapmaya çalıştı.
"Kaç bakalım, kaç odana," diye kızdı Kenan. "Bunu sonra konuşacağız!"
