medya; duman - bal.
•
•
•
biriciğim;
n'olursun dön, bal.
(Gönderildi; 1 Kasım 2000, 22.13)
✯
Tarih, 1 Kasım 2000; saat, 22.13. Balkonda oturuyorum, dudaklarımın arasında yanan bir dal sigara. Balımı, delibalımı, kaybettiğim; en acı kaybımı yaşadığım ilk gün. Acımı ciğerlerimi zehirleyerek hafifletmeye çalışıyordum ama nafile.
Aslına bakarsanız, başlarda her şey güzeldi. Sahilde sabahlamaya karar vermiştik. Kadehlerimizin içindeki kırmızı şaraplar, gökyüzünü süsleyen yıldızlar ve biz. Huzurluyduk, evimde, yuvamdaydım. Gökyüzü yavaş yavaş aydınlanmaya başlamıştı, tabiî bize de uyku bastırmaya başlamıştı.
Kollarının arasında, sıcaklığıyla uykuya dalmıştım. Ama bir süre sonra fark ettim ki sıcaklık yoktu. Soğuk hissediyordum, gözlerimi araladığımda ise tüm dünyam başıma yıkıldı.
O, yoktu. Balım, yoktu. Delibalım gitmişti, benden.
Peki ya şimdi, ne olacaktı?
Söyle, ner'desin bal?
꧁꧂
ciao, millet. n'abersiniz?
bu ilk bölümdü, uzun tutmak istemedim. bu bölümde hataların varsa, affoluna.
fic'in playlist'ine panodan ulaşabilirsiniz.
kendinize iyi bakın, sağlıcakla kalın, arrivederci.
