EPISODE 02

224 26 35
                                    

"1...2...3....4...5.....6.....7        7...6...5....4....3.....2....1 "

උදේ 6 ට පෝලින් වෙලා සෙට් එකම රෝඩ් රන් එක පටන් ගත්තා.සාජන් එක්ක මිස් ඉස්සරහින් ප්ලැටූන් එක අරන් යන අතරෙ ලමයි ටිකත් කිටි කිටියෙ සීතලේ එක පොදියට පෝලිමට හිමිච්චො ටික වගේ යනවා.මලාට කටින් වචනයක් කියන්නැති කැන්ඩිට බීට් එක කියන්න විතරක් කට තියෙනවා.මං ගෙස් කරන විදියට එයාට රෝඩ් රන් එක හිතට අල්ලලා වගේ.වැඩිය කතා නොකලට කැඩෙටින් වලටම ගැලපෙන ගැඹුරු කටහඩක්නෙ මෙච්චර දවස් හංගන් ඉදලා තියෙන්නෙ.

"හරි ලමයි දැන් ඔතනින් නැවතිලා දෙපෙලක් දාගන්න "

සාජනුයි මිසුයි එකතු වෙලා ලමයින්ට එක්සයිස් ඔක්කොම කරවලා ආපහු ආපු විදියටම 1 km ආපු දුරම රන් කරගෙනම ඉස්කෝලෙට අරන් යන්න ලෑස්තිය.ආයෙත් සුපුරුදු බීට් එකෙන්ම පෝලිම් ගැහිලා ලස්සනට ප්ලැටූන් එක යන්න පටන් ගත්තා.හැමෝම එකම බීට් එකට එකම කකුල තිය තිය ප්ලැටූන් එකක් විදියට යද්දි එන ගැම්ම ගන්න පුලුවන් ඇත්තටම කැඩෙට් කියන දේ හිතටම කා වැදිච්ච කෙනෙක්ට හදවතින්ම කැඩෙට් කරපු කෙනෙක්ට විතරයි.

"ආව්හ්... ආ.. ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස්ස් කකුල... ආම්හ්.ක්ක් "

"ඇයි සාජන් මොකද උනේ.මොකක් හරි උනාද"

"ටියානා මගේ කකුල උලුක් උනා මං හිතන්නෙ.... ආව්හ් ම්ම්ම් ස්ස්ක් "

"අයියෝ... ඔහොම ඉන්න හෙලවෙන්න එපා... මම ඉක්මනට මිස්ව එක්කන් එන්නම් "

සි.කොයි සාජනුයි විතරක් ඉදලා අනිත් අය බීට් එකට එයාලව පහු කරන් ගිහිල්ලා දැන් කරන්න දේකුත් නෑ.ලග තියන ගහකට බර වෙලා සාජන් කකුල අල්ලගෙන අමාරුවෙන් බිම බලන් හිටියා.ටියානා නැත්තම් සි.කො මිස්ව එක්කන් එන්න ප්ලැටූන් එක පස්සෙන් පාර දිගේ දුවනවා.සාජන් ගහට හේත්තු වෙලා ඉන්න ගමන් ඈත සුදු ටීශර්ට් දාගත්තු ලමයෙක් වතුර බෝතලෙත් වන වන හිමින් සැරේ පාර දිගේ එනවා පේනවා.වෙන ඉස්කෝලෙක ලමයෙක් කියලා හිතාගෙන සාජන් සි.කො ගියපු පැත්ත බලන් ඉන්නකොට කවුරුහරි පිටිපස්සෙන් ඇවිත් තමන්ට විශ් කරා.හැබැයි කිසිම ගරු සරුවක් නැති කියන්නන්වාලේ කියන විශ් එකක්.

3 DAY CAMPWhere stories live. Discover now