CF

Black ve CF

(Günümüz/Lanai İsland)

Önümdeki özel bilgisayardan gelen bildirimlere bakmadım çünkü ne olduğunu biliyordum.
Bir anda ortaya çıkan bir iblis gibi yine sessizce büyük bir yıkımı getirmiştim.
Ve tabii ki tüm Dünya bunu yapanın kim olduğunu biliyordu.

Herkes Amerika'nın en büyük suç şebekesini kimin saniyeler içerisinde çökerttiğini biliyordu.
Çünkü bunu yapacak güce sahip olan tek kişi bendim.

Çalan telefonumun sesi bildirim seslerine karıştı ve elimdeki viski kadehini orta sehpaya bırakmama neden oldu.

Telefonumu elime alıp ekrandaki isme bir süre baktım ve aramayı cevapladım.

"Harika işti Taehyung! Yine mükemmel ve kusursuzdu!"

Heyecanlı sesine karşılık yüzümde küçük bir sırıtış belirdi. Fakat bu sırıtış da diğerleri gibi sahteydi.

"Siz de iyi iş çıkardınız."

"Tabii ki iyi iş çıkardık. Bu arada bu ay zam istiyoruz. Sonuçta biz de az uğraşmadık."

"Her gün zam mı yapayım size Jin? Daha iki gün önce yaptığımı hatırlıyorum."

"Yaptığın zam senin için bir kuruşa eş değer değil Taehyung. Çünkü zenginsin."

"Sen nesin?"

"Beni karıştırma, şu anda konu sensin!"

Jin'in sesine arkadan birkaç ses daha dahil oldu.
Ancak herkes tek bir ağızdan konuştuğu için kimin ne dediği anlaşılmıyordu.

Yaklaşık 5 saniye içinde telefonun diğer ucundaki gürültü iki katına çıkmıştı.

Jin'in sesini duymuyordum ve orada her ne oluyorsa iyi şeyler olmadığı kesindi.
Neler döndüğünü anlamak için konuşmalara dikkat kesildim ama ne olduğunu anlamak imkansızdı.
Ben çatık kaşlarımla homurdanırken birden diğer seslerin arasından seçilebilen bir ses duydum.

"Kırmızı kodlu uyarı!!"

Oturduğum koltukta doğrulup önümdeki bilgisayara döndüm.

"Jin! Orada ne oluyor?"

Bir süre ses gelmedi ve ardından Jin'in sesini duydum.

"Bir virüs teşkilatın güvenlik duvarını aştı Taehyung. Kapatmalıyım."

Zaten beklediğim sözcükleri duyunca daha fazla oyalanmadım.
Ona saldırdığımda bana karşılık vereceğini bilecek ve buna göre tedbir alacak kadar zekiydim. Bu yüzden oldukça sakindim.

Jin kapatmadan ben telefonu kapatıp eski yerine koydum.

Evet,çok geçmeden benim önümdeki bilgisayar da donmuştu.

Onun bunu yapacağını biliyordum ve bunu göze alarak bu işe kalkışmıştım.
Bir katile meydan okumuştum.
Bunun için pişman değilim ve onu yeneceğimi biliyordum.
Black'i yeneceğimi biliyordum.

Hızla ayağa kalktım ve yukarı kata çıktım. Vakit kaybetmeden bu işi halletmeliydim.

Merdivenleri bitirir bitirmez karşıma çıkan şifreli kapının şifresini tuşlayıp içeri girdim.

Tamamen teknolojiyle donatılmış bu olağanüstü oda benim işimi görürdü.

Pek çok bilgisayarın arasından rastgele birinin başına geçtim.
Tahmin ettiğim gibi ekranda güvenlik duvarını aşmak üzere olan virüs vardı.
Ancak bu özel bilgisayarlar bu virüsten etkilenmeyecek kadar mükemmel donatılmıştı.