*JOEY'S POV*
*inat*
*inat*
"Goodmorning."
"AY KABAYO!" gulat kong sabi. I heard a voice from the door, it revealed a sleepy yet happy Manny Regardo.
"Hello, my dear. How are you feeling? Kamusta ka na?"
"Okay naman po. A lot better than yesterday. Magaling po mag-alaga si tsonggo." sabi ko.
"Magaling talaga ang pinag-trainingang zoo niyan ni Xander. Highly-trained siya." parehas lang kaming natawa. Kung nandito si Xander mag-uusok ang ilong nun.
"Sorry po pala ahh."
"Bakit naman Joey?"
"K-kasi, lahat po nadelay dahil sakin. Hindi ko naman po talaga intensyong mangya-"
"It' s okay, Joey. Believe me it's more than fine." nakangisi niyang sabi.
"Huh? Bakit naman po?"
"Kasi, don't take this the wrong way pero mas nagkaroon ng publicity ang teleseryeng gagawin natin, dahil sa aksidenteng pagkasapak sayo ni Jonas, marami ang nagalit sa kanya, sumama ang image sa press."
Teka, aksidente naman yun ahh.
Yeah, I know what you're thinking. Joey, bakit ka ba nalulungkot na kinakawawa si Jonas? Diba dapat nagtatatalon ka sa tuwa na parang nanalo sa lotto?
The reason is, I care for him, still. May pinagsamahan din kami ni Jonas at naging mabuti rin naman siya sakin.
Well, hindi counted yung pagtapak at pagbasag niya sa puso ko. Oh well.
"Pero teka, hindi po ba AKSIDENTE yung nangyari? Bakit po maraming nagagalit sa kanya?"
He sighed. "Joey, ganun talaga. Babae ka na sinuntok ng lalaki, yun talaga ang magiging reaksyon ng mga tao. And besides, akala ko ba galit ka sa kanya?"
Yung mata niya para bang sinasabing "OY WAG KA MAGKAKAMALING MAG-BACK OUT BABANGASAN TALAGA KITA."
This man means business, I guess.
"O-oo nga, pero I still care for hi-"
"Care? Are you kidding me Joey? You CARE for him? Matapos ka niyang ipahiya at iwan you still care for him? Are you stupid or plain blind?"
Ouch ha. Pakiramdam ko nagbabadya na tumulo yung mga luha sa mata ko. Ipamukha ba ang dating katangahan?
"I-i'm sorry Joey. Hindi ko dapat sinabi yun sayo, lalo na sa kondisyon mo. Pasensya na, I just want your career and Xander's to succeed."
Nilapitan ko siya at pinatong ko yung kamay ko sa balikat niya.
"Okay lang po, Sir Manny. Alam ko naman pong mabuti yung intensyon niyo."
"Thanks sa pag-intindi Joey. By the way, lalabas ka na pala ng ospital today."
*XANDER'S POV*
"Ano, handa na ba?"
"Yes sir, Handa na po."
"Okay, good. Bye." i snapped my phone shut.
Naglalakad ako papasok ng ospital kung saan naka-admit si Amazona. I admit, medyo excited ako kasi ngayon ang labas niya. Mayroon kasi akon-
"Xander!"
Lumingon ako at nakita si Manny na kalalabas lang ng room ni Joey. Anong ginagawa niya dito?
"Manny. Goodmorning. What are you doing here?"
"Binisita ko lang si Joey. Ikaw?"
"Ahh, galing ako kela tita Amanda. Excited na sila kasi palabas na ng ospital si Joey. Dun na ang diretso namin." sagot ko.
BINABASA MO ANG
Let's Play Pretend (KathNiel FanFic) (COMPLETED)
Fanfiction"Ano bang nirereklamo mo? Diba eto naman ang gusto mo? mangyari na finally sa atin na ang last laugh. Pero bakit ka nagkakaganyan ha? Nagpapanggap lang tayo!" "Oo na, oo na! Wag mo na paulit-ulit ipamukha sakin na pagpapanggap ang lahat! Wag kang ma...
