ÇİÇEK'Çİ KIZ | Yarı texting

17

Ben geldiiiim.

Nasılız bakalım iyi miyiz?

Umarım iyiyizdir.

~
Mabel Matiz - Fırtınadayım

Balın Çisem Karay

Deniz suçsuz bebeğim, varlığından bile yeni haberim olmuşken benden kopmuştu. Cinsiyetinden bile haberim olmayan güzel bebeğim. Vural'ın kazasından iki gün önce öğrenmiş sürpriz hazırlamaya başlamıştım. Vural'ın yaşadığı kaza, üzerine hafızasını kaybetmesi dayanamamıştı tutunamadı. Riskliydi hamileliğim doktor söylemişti güçsüz kalp atışlarını kısa bir an olsa bile duymuştum. Küçüktü görüntüde minicikti. Şüphe etmemiştim regl olduğum için ama doktor varlığını söylemişti. Çok geçti öğrendiğimde dört gün boyunca dayanmış gördüğüm görüntü ile yıkılmıştım.

Sonrasında ise vücudumdan bedenimden kopmuştu. Yanımda olan mirza bir benim bedenime birde bacaklarımdan akan kötüye işaret olan kana bakıp kalmıştı. Çığlık çığlığa o gün bebeğim gitmişti benden Mirza ne kadar söylememi istesede ben söylememiştim. Ne söyleyecektim hatırlamıyorsun ama bizim bebeğimiz öldü? Söylememiştim bilmeyecekti. Haberi olup acımayacaktı.

Mete öğrendiğinde sinirden delirmişti beni görmüş mirza'ya bakmış anlamıştı biliyordu Mirza ile benimle beraber öğrenmişlerdi. Karnıma dokunmuş gülerek cinsiyet tahminini söylemişti. Mirza ise ikiz niye değiller diye sitem etmişti. Ardından isim önerilerinde bulunmuşlardı. Mete öğrendiğinde vural'ın odasına gitmiş içeri girdiğinde boş bir oda ile karşılaşmıştı Vural iyi olduğu için çıkartmışlardı onu. Ben ise kalmıştım iki gün boyunca. Ne Mirza ne Mete yanlız bırakmıştı beni. İkisi sayesinde ayakta kalmıştım. Bebeğimi toprağın altına gömemeleri için yalvamıştım. Kimse dinlememiş gömmüştü toprağın altına meleğimi. Mirza ve mete yanımda olmuş benimle birlikte ağlamış birlikte yıkılmışlardı. Şimdi ise yine aynı çökmüş bir şekilde beraber mezarlık çıkışına doğru yürümeye başladık yavaş bir şekilde. Avcumun içinde bebeğimin toprağı vardı anca bu oluyordu elimde.

"Mirza! Kardeşim!" Bağıran ses ile gözlerimi sıkı bir şekilde kapattım.

Kısık sesle küfür eden mirza'yı duydum ardından gözlerimi açtım gökyüzü karşılamıştı beni. Adım sesi duydum hızlı bir şekilde geliyordu niye? Etrafa baktığımda bebeğim'den uzaklaşmamıştık. Avcumun içindeki toprak dökülmesin diye daha fazla sıktım elimi.

"Mirza al şunu götür burdan!" Diyen Mete'ye baktım sinirliydi seside yüksekti.

"Vural! Oğlum ne işin var burda!" Diyen mirza sesi yüksekti. Sitem ediyordu.

"Ben sizi yani seni görmeye geldim." Dedi Vural dudaklarımı birbirine bastırdım yanımıza gelmişti.

"Birader bizi görmeni gerektirecek bir şey yok! Hadi güzelim gidelim biz." Dedi mete dediği ile kafamı sallayıp boş avcum ile koluna tutundum.

"Mete siz gidin kardeşim ben vural ile dönerim tamam mı?" Dedi Mirza mete onu onayladı.

Mirza yanıma gelmiş kollarını sarmıştı bedenime kollarımı satmıştım bende bedenine. Benden ayrıldıktan sonra gülümsedi gözlerime baktı gözlerimi kapatıp açtım ona karşı önümüzden çekildiğinde mete ile yavaş bir şekilde bir kaç adım attık.

"Balın!" Diye seslenen vural ile Adımlarım öylece durdu. "Bekler misin biraz!" Diyerek devam etmiş hızlı bir şekilde yanımıza gelmişti.

Ona bakmıyor yere bakıyordum başımdaki şal ve saçlarım onun yüzümü görmesini engelliyordu bu halimi görmemesi gerekiyordu.

"Balın konuşalım mı? Lütfen böyle konuşmadan nasıl olacak?" Dedi Vural sesi Kısıktı ama bende Mete'de duymuştu.