ÇİÇEK'Çİ KIZ | Yarı texting

30

Selamlar

Ben geldim

Nasiliz bakayım

Ben iyiyim

Sizde iyi olun

Bu bölümlük şarkıyı size bıraktım

Sizi kocamaaan öpüyorum

Başlayalım mı aşklarım.

Yazar'dan

Vural'ın gözlerini açması ile nerde olduğunu anlamak için etrafa baktı. Arabada olduğunu güneşin tepede olduğunu gördü arabanın içine baktığında sürücü koltuğunda oturduğunu ve etrafta içtiği şişeleri gördü. Fark ettiği şey ile yerinde kıpırdadı hızla telefonuna bakmaya başladı ki çok olmadan telefonunu buldu. Ekranı açtığında tarihe ve saate baktığında herşeyin rüya olduğunu anladı.

Vural'ın rüyası Çisemin gelişinden itibaren başlamıştı sanki onun yanındaymış gibi onun yaşadıklarını hisetiklerini hissettmişti. Derin bir nefes verdiğinde telefonunun kilitini açıp Çisemin isminin üstüne tıklayacakken vazgeçti. Onun yerine telefonu yerine koyup arabayı çalıştırdı yavaşça ve eve doğru yola koyulmuştu. O esnada telefonunun çalması ile ekrana baktığında onun isminin yazılı olduğunu gördü. Hızlı bir şekilde açtı sesini hopörlere verip arabayı kullanmaya başladı Vural.

"Vural? İyi misin?" Dedi uykudan uyandığını belli eden Çisemin sesi.

Vural'ın yüzünde geniş bir gülümseme olduğunda boğazını temizledi yola bakıp Çisem'e cevap verdi.

"İyiyim. Sen nasılsın güzelim?" Dedi Vural.

Çisem Vural'ın sesini duyduğunda derin bir nefes vermiş rahatladığını belli eder bir şekilde ardından yüzünde ise küçük bir gülümseme olmuştu. İkisininde aynı kâbusu görmesi hayrı halamet değildi ama birbirinin sesini duymasi ile rahatlamışlardı.

"Bende iyiyim, beni dinler misin birazcık." Dedi Çisem aklındaki konuyu açmak isteyerek.

Ama izin vermedi Vural, ona haber vermek zorunda değildi çünkü. Onsuz istediğinide yapabilirdi hiç bir zorunluluğu yoktu.

"Çisem güzelim, saçmaladım ben alkol almışım kendimi kaybetmişim." Derin bir nefes aldı. "Kendini açıklamak zorunda değilsin. Tıpkı bana haber vermek zorunda olmadığın gibi lütfen kendini yorma güzelim." Dedi Vural yola bakarak.

"Vural yapma böyle, konuşmama izin ver!" Dedi Çisem sinirle ellerini saçlarından geçirmiş odada volta atmaya başlamıştı.

"Tamam güzelim konuş," gözlerini kısa bir an ekrana çevirdi. "Ben seni sabaha kadar dinlerim sen konuş." Dedi Vural aklından geçeni dışarı vurarak.

O an Çisem adım attığı yerde durdu kaldı. Böyle bir şey beklemiyordu hemde hiç beklemiyordu onun için beklenmedik bir şeydi. Ne diyeceğini bilemez bir şekilde kalmıştı ki kendini toparlayıp konuşmaya başladı.

"Ben tek mila ile geldim kimsenin haberi yoktu. Mirza ve Mete dahil kimseye haber vermedim, Meliha teyze biliyordu sadece." Sıkıntılı bir şekilde nefesini verdi Çisem.
"Sana özel bir şey değildi. Tek olmak istedim kafamı toplayıp her şeyden uzak olmak endişe edeceğini düşünmedim Vural." Dedi Çisem tedirgin bir şekilde.

"Güzelim, ben korktum bir şey geldi başına diye düşündüm. Kaldı ki kafanı dinleyip toplamak istemen en büyük hakkın senin." Arabanın camlarını açtı Vural. O an araba onun üstüne üstüne gelmişti nefes almakta zorlanmıştı. "Benim bir şey söyleme hakkım yok ki güzelim. Kapatalım en iyisi sen eğlenmene bak." Dedi tam kapatacakken Çisem'in sesi onu durdurdu.