Salpan - one shots

Fantastik ama ünide olan (12)

Not: kısa (?) bir aradan sonra sıcacık yeni bölüm. Afiyet olsun.

_________________________

Karanlık olan salon birden telefon flaşlarıyla dolunca far görmüş tavşana döndü Çolpan. Ani panikle arkasını döndü ve birlikte geldiği babasını aradı gözleri. Ama elini sıcacık bir el kavradı.

Gözleri, birleşmiş olan parmaklara baktı, sonra yavaşça yukarıya doğru kaydı.
Saltukun yumuşak bakışlarıyla karşılaşınca tuttuğu nefesin çıkmasına izin vermekle birlikte bir gülümseme bahşetti sevgilisine.

Ellerini kaldırıp adamın yüzünü avuçlarken, ne söylenen şarkıyı, ne de yanan ışığı farketti.
Yüzünde oluşan gülümsemeyi bozmadan, ayak uçlarına durarak, bir buse kondurdu Saltukun dudaklarına.

Tılsımın pastayı burunlarına tutmasıyla yalnız olmadıklarını hatırladı Çolpan. Utanarak geri çekildi, ellerini ayrımadan.

"Dilek tut!"

Çalayırın sözleri, mumları üflemeden önceki duyduğu son sözler oldu.
Sonrası ise alkış ve ıslıklar ile beraber hoparlörden çıkan müzik sesleri.

Kafasını mumlardan kaldırdığında sonunda evindeki tüm misafirleri görebildi.

Tılsım, Evren, Çalayır, Temur, Tilbe, Tutkun, Balamir, sınıfından birkaç kişi, hatta Kaya bile ordaydı.
Birkaç yüzü tanıyamayınca hafifçe kaşlarını çattı kız.
Ama Saltuk yanındaydı, endişelenecek hiçbir şey yoktu.

-İyi ki doğdun sevgilim.
-Teşekkür ederim... ama keşke haberim olsaydı, hazırlanırdım en azından.
-Sürpriz olsun istedim. Hem her halinle çok güzelsin, merak etme.
-Kanıtlamak için öpmeni talep ediyoruz.
-"Ediyoruz"?
-Ben ve eski hayatımda olduğum kadın.
-Eski hayatında da Saltuka eziyet ediyor muymuş böyle? Sor bakalım kendisine.
-Bilmem, muhtemelen.

Birbirlerine gülerek sarıldı ikili. Sevgilisinin kokusunu içine çekerken gözlerini kapattı kız. Ama onu bekleyen bir parti vardı, eğlenme vaktiydi.

Pasta yedikten ve arkadaşlarını ağırlayıp, görüşüp bir süre dans ettikten sonra sevgilisinin yanına geri döndü.

-Saltuk.
-Hmm?
-Koltukta oturanlar kim?
-Sizi tanıştırmadım değil mi? Hepsi arkadaşım. Gel.

Çolpanı, görünüşü oldukça korkunç duran grubun yanına sürükledi Saltuk.
Ama aralarından sadece bir kişi dikkatini çekti kızın. Orada bulunan tek kadın.

Yeşil crop-top üstü siyah deri ceket ve siyah baggy pantolon.
Septum, kaş ve kulaklarda piercingler ve bedeninin açık yerlerinde beliren yılanlı dövmeler.
Koyu, çekik gözlerini ortaya çıkaran mor eyeliner ve mor meçli dümdüz siyah saçlar.

Mei Jin.

Saltukun nerden arkadaşları olduklarını tam olarak anlamamasına rağmen hepsiyle tanışıp tek tek ve topluca sohbet etmeyi ihmal etmedi Çolpan. Görünüşlerinden bağımsız hepsi iyi insanlar gibi duruyordu.
Saltuka döndü birden.

-Aşkım.
-Ceylanım.
-Yaa... Deme şöyle.
-Peki, demem.
-Yok! Diyebilirsin...
-Biliyorum
-Saltuk~
-Ne sorcaktın bakalım küçük hanım?
-Hah! Şey... müziğin sesini biraz kıssak mı? Buralar senin semte benzemez, insanlar rahatsız olabilir.
-Merak etme, sevgilin bi şekilde tüm komşuları ikna etti.
-Tılsım?
-Hm? Sevgili olduğunuzu bilmeme şaşırmıyorsundur umarım.
-Yok... şey... ben sana söyleyecektim zaten.
-Reşitsin artık Çolpan, sana karışamam bu konuda. Ama yanında duran varlığı en ufak hatasında parçalara bölerim. Hali hazırda ameliyat aletlerim var evde.
-İnan bana, hatayı kendimden beklerim, Saltuktan beklemem.
-Peki bakalım.