Uzun süre sonra yeni bölümmm. Biliyorum fazla beklettim. İçime pek sinmedi ve kısa oldu ama bu bölümü yazmak zorundaydım. Merak etmeyin. Diğer bölüm yakında gelicek. Bir daha ki bölümda olaylar olaylar. - defne
Berk'in Ağzından
Ne oluyor lan bana? İyice spastiğe bağladım. Ne saçma bir insan olup çıktım yahu. Öff nerden çıktı bunlar şimdi. İyice ergene döndüm.
İç ses:
Zaten biyolojik olarak bir ergensin Berk'cim artık kabullen bunu.
Bıktım senden iç ses. Sende ne saçmasın. İç ses nedir aq?
İç ses: Üzdün Berk bir daha sana akıl falan vermem valla küstüm bak.
şu Ezgi'den kız sülük gibi yeminle!!! Bitsin artık sevmiyorum onu. Hiç sevmedim ki zaten.
Şu Nico mudur nedir o da nerden çıktıysa bir siktirsin. Hep Liva'nın yanında piç yaaa!!! Gıcık oluyor muyum, evet. Peki kıskanıyor muyum, sanırım.
Sanırım artık Liva'yı kanka olarak görmüyorum. Daha yakın gibi.
Belkide ona çıkma teklifi etmeliyim?? Ama ya o beni sevmiyorsa? İşte o zaman boka batarım. Ama denemekten ne zarar gelir? Kafamda deli sorular.
Önce Ezgi'den ayrılmak. Orospu yaa. Neden çıkmışım hiç hatırlamıyorum haaa.
Tabi hemen Ezgi'yi aradım. Hayatımda ki pisliklerden kurtulmam gerek sonuçta.
"Alo Ezgi"
"Efendim aşkım?"
Yaa bir insanın ağzına aşkım demek bu kadar mı yakışmaz. Ne iğrenç bi insan bu ya?? Yavşak. (Yanlız kıza iyi sövdüm. Ama o "aşkım" ı demiycekti. Her neyse
"Senden ayrılıyorum orospu." Dedim ve telefonu kapattım.
Rahatladım yeminle. Peki ya Liva? Sanırım sorucam. Artık kankam olarak kalmasın. Bilsin en azından. Nedersiniz kabul eder mi acaba??
