Izmir' e Dönüs

13.8K 453 35
                                    

- Bu benim ilk hikayem umarim begenirsiniz- defne

Sabah kaltigimda saat 13:00 dü. Saat 10:00 da Basak ile bulasacaktim (Basak benim en iyi arkadasim) Tatil icin Çesme' deki yazligimizdaydik . Saati gorur gormez zor actigim gozlerim kocaman oldu ve hemen gozlugumu takip uzerime biseyler gecirdim ve kosarak asagiya indim. Annem evde degildi. Muhtemelen arkadaslariyla denize gitmisti. Babam zaten calistigi icin Ìzmir deydi. Sanirim evde bitek abimle ben vardik. Hemen mutfaga gecip biseyler attim agzima Basak i daha fazla bekletmek istememiyordum onun icin tabagimi masad biraktim (bekletmek istemiyodun da neden yemek yedin demeyin yemek benim vazgecilmezim). Abim yemegini yemisti nerden anladin derseniz tabagi masada birakmisti okuz ama bizde genetik napcan. Neyse kosarak asagiya indim Basak resmen kopurmustu. "Ya nerde kaldin kizim agac oldum burda az kalsin kok saliyodum" dedi. Bense uyuya kalmistim falan filan biseyler dedim ve yurumeye basladik Çesme sokaklarinda. Bir yandan da sohbet ediyoduk ama sanki Basak in moraki biraz bozuk gibiydi ve daha fazla dayanamadim "Basak ne oldu moralin bozuk gibi" dedim. O ise " Bisey yok" dedi. "Bekle bisey yokben seni gozunden tanirim" "Mert i Ezgi ile opusurken gordum " demez mi? Ezgi kim derseniz buralarin ve bizim okulun en surtuk insani kendisine gicik kapiyorum. Bizim okulda cikmadigi bir erkek bile yoktur. Abimle bile cikti!! " Çok üzüldüm canim keske tokadi caksaydin suratina dedim. "Zaten caktim hiç merak etme" dedi ve ben bunun uzereine bir kahkaha attim benim kankamdan da bu beklernirdi zaten. Biraz dah zaman gecirdikten sonra vedalastik ve eve gittim. Abim sonunda lütfedip odasindan cikmisti. Iceri girdigimde beni hic sallamadi bende bisey demedim. Bir sure sonra annem geldi ve "Hazirsaniz çikalim babanizin yolladigi söför neredeyse burada olur" demesiyle kafama dank etti. Tabii ya bugun Izmir 'e geri donuyorduk cunku 3 gun sonra okullar aciliyordu. Hemn üst kattaki odama kostum ve dis fircasi falan filanimi minik bir cantaya koydum. Zaten her yaz buraya geldigimizden kiyafetlerimi geri goturmeye gerek duymadim ve asagiya indim herkes hazirdi ve beni bekliyorlardi. Dakik bir insan degilimdir her yere gec kalirim bunu kabul ediyorum. Neyse iste benimde arabaya binmemle yola ciktik. Koskoca üç ay bitmisti ve artik geri donuyordum acaba bu yil beni neler bekliyordu. Kim bilir belkide hayatimin askini bulurdum...

-hersey bundan sonra basliyacak:) ve tabletten yaziyorum yazim hatasi olursa lutfen pek sallamayin-defne

Ezik PrensesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin