မှိုင်းဝေချစ်သောခေတ်သစ်စ

အပိုင်း(၁၄)

မှိုင်းဝေချစ်သောခေတ်သစ်စ အပိုင်း(၁၄)

လမ်းခရီး၌ဗိုလ်မှုးလုပ်ကြံခံရ၍ကျသွားသည်ဟူသည့်သတင်းသည် တပ်ရင်း**သို့ရောက်ရှိလာလေသည်။ထိုသတင်းကြောင့် အထက်အရာရှိများသည် လက်ရှိတပ်သားများကိုဆက်၍မသွားခိုင်းစေတော့ပဲ တပ်ပြန်ဆုတ်ကာ **တပ်ရင်းသို့ပြန်လာခိုင်းသည်။

ဗိုလ်မှုးကောင်းခြင်းတည်ကျသွားသည်ဟူသောသတင်းသည် ခေတ်သစ်စရှိရာအရပ်ဆီသို့ပျံ့လွင့်လာသည်။

"ကိုခေတ် ကိုခေတ်ရေ...!"

ခေတ်သစ်စ ထမင်းချက်နေရင်းမှာ အိမ်ရှေ့၌တပ်သားလေးတစ်ဦး၏အမောတကောခေါ်သံကြောင့် အပြင်သို့ပြေးထွက်လာခဲ့သည်။

"အေး ဘာဖြစ်တာတုန်းကွ"

"ကိုခေတ် ဗိုလ်မှုး ဗိုလ်မှုးလေ...."

ထိုတပ်သားလေးသည်ပြေးလာရသည့်အတွက် မောနေလေဟန်ရှိတာကြောင့်စကားကိုဆက်မပြောနိုင်ချေ။

ကိုကိုသည် ရှေ့တန်းထွက်သွားတာကြောင့် ထိုတပ်သားလေး၏တစ်ဝက်တစ်ပြတ်စကားက ခေတ်ကိုရင်တုန်စေသည်။

ထို့ကြောင့် ထိုတပ်သားလေးအမောပြေစေရန်အလို့ငှာ အိမ်အထဲသို့ဝင်၍ရေအပြေးခပ်ပေးလိုက်သည်။

"ရော့ ရေအရင်သောက်လိုက်နော် ၊ ပြီးရင် မြန်မြန်လေးဆက်ပြောပါ။"

တပ်သားလေးသည် ခေတ်ခပ်ပေးသောရေကိုအမြန်မော့သောက်ကာ

"ဗိုလ်မှုး လမ်းခရီးမှာလုပ်ကြံခံရလို့ကျသွားပါပြီ ကိုခေတ် !"

ကြားလိုက်ရသောစကားများကိုမယုံနိုင်စွာပင်။
ခန္ဓာကိုယ်ရှိသွေးများသည်ပြောင်းပြန်လှန်သွားသကဲ့သို့ခံစားလိုက်ရသည်။
ကံကြမ္မာသည်ခေတ်ကိုသည်လောက်ထိပဲကြည်စယ်တာကောင်းမယ်ထင်တယ်။

"ဘယ်လို ! ကိုကို ကိုကိုကလေ..."

"ကိုခေတ် စိတ်ကိုထိန်းပါဗျာ..အခုပြန်လာနေကြပါပြီ ၊ နေ့လည်လောက်ရောက်မယ်ထင်တယ်။"

ခေတ်သည် ထိုတပ်သားလေးကိုစကားပြန်မပြောနိုင်ပဲ ယိုင်နဲ့သောခြေလှမ်းများဖြင့် အိမ်ထဲသို့ဝင်သွားလိုက်သည်။
ခေတ်ပြိုလဲနေသည်ကို မည်သူတစ်ဦး‌တစ်ယောက်ကိုမှမပြချင်ပါ။