I longed for you, Prof. (Professor Series #2)

15

Present..

Her Point Of View.

"Miss, you dropped your car keys."

He stated with his baritone voice making my heart beat  uncontrollably. I can't help but to scan his outfit, he's wearing a white polo covered with a black trench coat, his hair was also fixed with a side parted style, he looks perfectly fine and clean.

He have changed a lot, ibang-iba sa Falcon na nakilala ko dalawang taon nang nakalipas.

I secretly took a deep breath and forced my self to form a smile as I took my car keys out of his hand. Looking calm while trying not to meet his eyes. Parang bumigat ang mga paa ko, nanghihina ang tuhod ko. Pati ang kamay ko ay nanlalamig dahil sa presensya nya.

Nakakapanibago. I didn't redied myself for this yet.

Kahit hindi ako nakatingin sa kanya ay ramdam kong pinapanood nya ang bawat galaw ko.

"Thank you." I simply thanked him, trying hard not to stummer.

Wala akong narinig na sagot mula sa kanya kaya tumalikod na 'ko para makaalis.

Pero gano'n nalang ang bilis ng pangyayari, nang ilang segundo lang ay nakasandal na ang mukha ko sa dibdib nya habang nakaalalay ang mga kamay nya sa beywang ko.

Agad akong lumayo sa kanya kasabay nang pagharurut ng isang motor palayo sa'min. "Tumabi kayo, haharang-harang!" Sigaw ng lalaking nakasakay do'n.

Kumunot ang noo ko at chineck ang sarili, okay naman ako. Wala namang dugo ang damit ko, hindi rin ako nasugatan. Anong nangyari?

Tanong ko 'yon sa isip ko pero parang narinig ng taong nasa tabi ko.

"You almost die," May bahid ng inis sa tono nya, that's the part where I finally turned to him. "Be careful, next time, clumsy." He added, there's a bit irritation plastered on his face.

"Nag-iingat ako, I was just distracted." I fired back. Sino ba sya para pagsabihan ako ng ganyan, It's really irritating the way he tell those words. Hindi ko naman sinabi sa kanya na hilahin nya 'ko para hindi ako mabangga ng pesteng motor na 'yon!

He made a gasp. "You're welcome, huh." He insulted.

"And I'm not clumsy." Nakataas kilay kong sagot bago sya talikuran pero trip ata talaga ko ni satanas dahil muntik na 'kong matapilok buti nalang ay may nakapitan akong braso. "Shut!"

"You're not, I see." May bahid ng pang-aasar ang mukha nya nang lingonin ko. Mabilis kong binitawan ang braso nya at masamang tinignan ang 3 inch kong heels.

Fuck you, damn heels.

Huminga ako ng malalim bago mag-angat ng tingin sa kanya. "Natutuwa kang nagkaka-ganito 'ko?" Tanong ko sa kanya nang makita kong may ngisi sa labi nya, sobrang tuwa nya na nakikita akong nahihirapan.

What's new.

His smirked instantly vanished as I asked that, he's forming now a serious expression look.

"I know, bakit ba 'ko nagtatanong." Nagkibit-balikat ako. "I guess, itsura mo lang ang nabago, hindi 'yung ugali mo. My bad, hindi dininig ng panginoon ang hiling kong huwag kana makita." puno ng sama ng loob na sabi ko sa kanya.

There's a bit of pain I felt after I said that.

He gasped and ran his tongue on his lower lip made me gulped. "Share mo lang?"

Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang sagot nya. "What?!"

Imbis na sumagot ay umiwas sya ng tingin saka tumingin sa wrist watch nya. "I'm sorry, Ms. Figuerrera but I need to go. I have so many important  schedules to attend to. But if you really want to pester me, just go to my office later afternoon." Makapal ang mukhang sabi nya.