Bibleបានរៀបចំគម្រោងសុំប៉ិវរៀបការ គេព្យាយាមធ្វើយ៉ាងឱ្យប៉ិវរំភើបនឹងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនគេជាមនុស្សដែលពិសេសបំផុតសម្រាប់Bible
"ប៉ិវយប់នេះពួកយើងទៅdinnerនៅក្រៅល្អទេ?"
"ល្អតើ តែអូនមានថតដល់ម៉ោង6ល្ងាចទម្រាំរៀបចប់ខ្លួនហើហម៉ោង7:30អី បងអូខេទេ?"
"បាន បងនឹងយកជេននីទៅផ្ញើនៅនឹងម៉ាក់"
"បងអត់យកកូនទៅទេហ៎?"
"អត់ទេ ខ្លាចមកវិញយប់ពេក"
"អ៎ ចឹងក៏បាន"
"ដល់ហើយអូនទៅហើយ ជួបគ្នាល្ងាច អ្ហឹមមមម"
Bibleចាប់ប៉ិវថើបនឹងជញ្ជាក់មានិងអណ្តាតប៉ិវខ្លាំងដោយគេមិនបានត្រៀម
"ហ្ហឹមមមម" ដៃរបស់bibleមិនទុឱ្យទំនេរអត់ប្រយោជន៍នុះទេគេស្ទាបបបោសអង្អែលឡើងប៉ិវក្តៅពេញខ្លួនទៅហើយ ចំនុចត្រង់រួតខោរបស់bibleទៅតឹងផ្អឺស
"បលបងធ្វើអីនឹងអូនត្រូវធ្វើការអ្ហាៗៗ"
"ប៉ិវបងសុំបានទេ?"
"មិនបានទេអូនខ្លាចមានគេមកឃើញ"
"តែបងតឹងស្ទើរប្រេះទៅហើយ" មិនត្រឹមតែនិយាយតែមាត់ទេគេចាប់ដៃប៉ិវទៅប៉ះត្រង់នោះទៀត
"អូន អូនខ្លាចទីនេះជាកន្លែងសាធារណះណា"
Bibleរុញប៉ិវទៅកៅអីក្រោយតែប៉ិវយកដៃទប់ដោយការហាមប្រាម ចិត្តអាណិតតិចខ្លាចតិច ព្រោះតាំងគេចូលថតភាគតិចណាស់បាននៅជាមួយគ្នា(លើគ្រែហា)
"កញ្ចក់ឡានបងមើលមិនឃើញទេទោះមានអ្នកយកកាម៉េរាមកថតក៏មិនឃើញដែរ"
"ចឹងបានបងជិះឡាននេះមកថ្ងៃនឹង បងរៀបចំគម្រោងការហើយៗ"
"ហាហាហា មិនមែនទេវាគ្រាន់ចៃដន្យប៉ុណ្ណោះ"
Bibleដោះខោប៉ិវចេញនៅសល់តែអាវ ចំណែកគេគ្រាន់តែរួតខោចុះបន្តិចតែប៉ុណ្ណោះ
"អ្ហឹមមម អូន អូន"
"យកបានអីអូនសម្លាញ់" bibleបបោសអង្អែលសព្វសាច់ ខាំផងលិតផង ធ្វើឱ្យប៉ិវមិនអាចទ្រាំបានទៀតនោះទេ
"ដា ដាកកក់ ចូល មក អូនទ្រាំមិនបានទេ"
"ហ៊ឹសស"
"អ្ហឹមមម ណែនណាស់"
ពួកគេចំណាយនៅក្នុងឡានរយះពេល2ម៉ោង ប៉ិវឡើងអស់កម្លាំងអាលីងគេងលក់បាត់ទាំងគេកំពុងតែអង្គុយពីលើbible ហើយចំណុចក្រិមនៅភ្ជាប់គ្នានៅឡើយ
"ហាហាហា សង្ស័យគម្រោងថ្ងៃនេះត្រូវរំសាយហើយ"
Bibleដកចំណុចភ្ជាប់ពួកគេចេញធ្វើឱ្យមានទឹកដែលគេបន្សល់ក្នុងខ្លួនប៉ិវចេញមកដែរ
"ហ៊ើយប៉ិវបងថាពួកយើងទៅផ្ទះវិញទៅ ចាំបងខលប្រាប់អ្នកចាត់ការ"
"មកពីបងធ្វើឱ្យអូនមិនបានថត" ប៉ិវរអ៊ូង៉ូវទាំងភ្នែកគេនៅបិទនៅឡើយ
"អ្នកណាឱ្យអូនបង្អត់បងយូរធ្វើអី"
Bibleជូតសម្អាតរួចរាល់ក៏គិតថានាំប៉ិវទៅកន្លែងធ្វើការគេវិញ
បន្ទាប់ពីប៉ិវសម្រាកបានមានកម្លាំងបន្តិច ញាំអាហារពេលថ្ងៃរួចមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងគេទៅគេងមើលទូរសព្ទនៅលើសាឡុងមុខbibleនឹង ដោយមើលភ្លេចខ្លួនគេច្រលំលើកជើងឡើងឱ្យមើលឃើញលីអូតាមជើងខោ (ប៉ិវដូរខោអាវដោយសារតែខោអាវរបស់គេប្រឡាក់💦អស់ហើយចឹងគេត្រូវកម្ម៉ងឈុតថ្មីដោយរើសយកខោខ្លីនឹងអាវដៃវែងរលុងៗមកពាក់ស្រួលខ្លួន
Bibleដំបូងមិនបានចាប់អារម្មណ៍ទេរវល់តែមើលឯកសារតែឃើញbiuស្ងាត់ពេកក៏ក្រលេកមើលបន្តិច បន្តិចនឹងក៏បានសាច់ការភ្លាម Bibleលួចក្រលេកមើលប៉ិវរហូតដល់ដាច់សាមាធិក្នុងការធ្វើការអស់រលីង
Bibleងើបតម្រង់ចង្កេះតែភ្នែកគេនៅនឹងប្រលោះខោប៉ិវនៅឡើយទេ គេដើរទៅរកទ្វាររួចចុចគន្លឹះលន់គ្រឹក
"បងចាក់សោរធ្វើអី?" ប៉ិវអើតមកសួរbibleដែលកំពុងដើរមើលពិដានដូចកំពុងចង់កែបន្ទប់ថ្មី
"ប៉ិវវវ អូនថាពេលនេះល្អទេ?"
"ល្អតើ បងចង់ធ្វើពេលណា?"
"បងចង់ធ្វើអីលូវនេះតែម្តង"
"អីលូវនេះបងមានក្បាច់ហើយមែនទេ?"
"មានហើយថ្មីនឹងច្រើនទៀតផង"
"ចឹងល្អហើយអូនចង់ឃើញក្បាច់ថ្មីដែរ អេ៎ បងមកចាប់អូនធ្វើអី??"
"អូនថាចង់ឃើញក្បាច់ថ្មីនុះអី"
"បងនិយាយពីអីនឹង?"
"និយាយពីរឿងពួកយើងប្រើក្បាច់ថ្មី"
"អាៗៗៗ បងលើកអូនធ្វើអី ក្រែងបងចង់កែបន្ទប់ថ្មីហី ម៉េចមកចាប់អូនបែបនេះ"
Bibleវាសឯកសារគេចេញរួចលើកប៉ិវដាក់លើតុ
"Bibleបងធ្វើអីនឹងម៉េចក៏ទម្លាក់អូនខ្លាំងៗចឹងឈឺគូថណាស៎ដឹងទេ" ប៉ិវស្តីឱ្យbibleដែលដាក់ខ្លួនគេអុកនឹងតុខ្លាំងៗអត់ដឹងគេឈឺសោះ
"បងហែកអាវអូនធ្វើអី? បលបងឆ្កួតហើយនេះក្រុមហ៊ុនណា"
"បងមិនខ្វល់អ្នកណាឱ្យអូនស្ទូចបងធ្វើអី"
"ស្ទូចស្អី បងឆ្កួតហើយ ប្រុសល្មោភកាមមមម"
Bibleលែងខ្វល់នឹងការតវ៉ារបស់ប៉ិវហើយគេថើបប៉ិវដោយភាពស្រេកឃ្លានទាំងព្រឹកមិញប៉ិវឡើងទ្រោមហើយ
"អ្ហឹមមម bibleលែងអូន ហ្ហឹមមម ឈប់ទៅ បង អូនមិនលើកលែងឱ្យបងទេ"
Bibleធ្វើចលនាអុកប៉ិវខ្លាំងឡើងតុគេរង្គើតាមដែរ😆 ខ្លីទេលើកនឹង
ទម្រាំរងាប់កូនប្រុសប្តីគេបាន ប៉ិវត្រូវខ្សោះខ្យល់ម្តងទៀត
"អូនឈប់ឱ្យបងជូនទៅធ្វើការហើយ" ប៉ិវនិយាយសម្លេងល្វើយៗភ្នែកគេបិទដោយហត់ពេក
"មិនបាន បងត្រូវតែជូនអូនទៅថតរាល់ថ្ងៃ"
"ហ៊ឹសស បើបងហ៊ានធ្វើចឹងដាក់អូនទៀតអូនឈប់ឱ្យបងជូនទៅមែនទែនហើយយយ"
"បន្ទោសបងមិនបានទេអ្នកណាឱ្យអូនមានជើងស្រលូន សរលោង ថែមទាំងក្រអូបទៀត" ប៉ិវបើកភ្នែកសម្លក់bible
"អាប្តីរោគចិត្ត"
ល្ងាចឡើងពួកគេសម្រេចចិត្តថាមិនទៅញាំអីទេក៏ឆ្លៀតទៅយកជេននីពីផ្ទះយាយគេវិញ មកដល់ផ្ទះវិញពួកគេបម្រុងនៅចូលបន្ទប់រៀងខ្លួនតែជេននីមិនព្រមគេទាមទារមកគេងជាមួយដេតឌីគេដែរ ប៉ិវប្រឹងប្រកែកតែនៅតែមានឈ្នះរឹទ្ធអំណាចរបស់ជេននីដែលជាកូនពៅដដែល
"បងគេងជាមួយកូនទៅ អោបតែកូនទៅកុំមកអោបអូន" ប៉ិវង៉ក់ងរដាក់ប្តី
"បងអោបទាំងពីរបានទេ"
"មិនបាន បើអោបកូនហាមអូន បើអោបអូនហាមអោបកូន"
"អូនកុំចឹងបានទេ ឱ្យបងអោបទាំងពីរមកណា"
"ហ៊ឹសសស" ប៉ិវគេងបែរខ្នងដាក់ពួកគេ ហើយខិតខ្លួនស្ទើរធ្លាក់ពីលើគ្រែទៅហើយ គេគេងរើគេងរើដោយមានអារម្មណ៍ថាអត់ស្រឡះខ្លួនក៏ងើបទៅបន្ទប់ទឹក
ប៉ិវកំពុងអង្គុយលើបង្គន់ស្រាប់តែទ្វារបន្ទប់ទឹកបើកឡើង
"ម៉ាមី ម៉ានី នីនីឈឺពោះ"
ប៉ិវស្ទុះងើបមកមើលកូនដែរដើរតេសតាសយំមកប្រាប់គេឈឺពោះ
"ឈឺពោះ មើលម៉ាមីមើលតិចមើល ជេននីសចង់អឺសៗអត់?"
"អត់ទេទទ ហ៊ឺៗៗៗ"
ប៉ិវប្រញាប់ពរកូនចេញទៅដាស់bible
"បល បល ងើបឡើង"
"ហាសស មានរឿងអី?"
"កូនឈឺពោះ"
"បងទៅយកឡានសិន"
នៅតាមផ្លូវប៉ិវយំអោបកូនរហូតព្រោះជេននីជាក្មេងធន់នឹងការឈឺចាប់បើឈឺល្មមៗជេននីអត់យំទេលុះត្រាតែឈឺខ្លាំងបានយំ
"បលបើកលឿនជាងនេះបានទេហ៊ឺៗៗៗ"
Bibleបន្ថែមល្បឿនរហូតដល់មន្ទីរពេទ្យ ប៉ិវឈរឆ្លេឆ្លា bibleក៏មិនសូវស្រណុកចិត្តដូចគ្នា
"ប៉ិវអង្គុយសិនមក អូនល្វើយណាស់ហើយ"
ទ្វារបន្ទប់បើកមកល្មម
"លោកគ្រូពេទ្យកូនខ្ញុំយ៉ាងម៉េចហើយ"
"បាទ ក្មេងមានអាការះល្អប្រសើរវិញ តែយ៉ាងណាៗត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ចំពោះអាហារដែលគេញាំគ្រប់ពេល"
"អរគុណលោកគ្រូពេទ្យ"
ប៉ិវនិងbibleចូលមកមើលជេននីដៃម្ខាងត្រូវព្យួរសេរ៉ូម
"Biuអូនសម្រាកទៅ បងនៅមើលកូន"
"អូនចង់នៅកំដរបង"
"អូនគេងមុនទៅជឿបង អូនល្វើយតាំងពីព្រឹកមកម្លេះ"
"អឹមម មានការអីហៅអូនលឺទេ"
"បាទ គេងទៅអូនសម្លាញ់" bibleអោនទៅថើបប៉ិវមួយខ្សឺត
🖤💙
អរគុណចំពោះការរង់ចាំណា ហើយក៏សុំទោសម្តងទៀត
បើmeមានរឿងថ្មីនៅថ្ងៃខាងមុខទៀត ចាំmeសរសេរឱ្យចប់ចាំចេញម៉ង😆😆 គ្រាន់ជាការគិតចោលទេ
YOU ARE READING
Give Me Your Heart
Short Story~Buildជាគឺជាតារាសម្តែងម្នាក់តែមិនសូវមានឈ្មោះល្បីនោះទេដោយសារតែគេជាក្មេងកំព្រាតែក៏មានទ្រព្យសម្បត្តិសមល្មមធ្វើឲ្យគេមិនចាំបាច់ពឺងពាក់អ្នកណានោះទេ សម្រាប់អ្នកដទៃគិតថាគេល្ងង់ដែលមិនចេះរកផ្លូវធ្វើឲ្យខ្លួនឯងល្បីតែសម្រាប់ប៉ិវគេមិនខ្វល់នឹងពាក្យសម្តីទាំងអស់នោះទេ...
