ការចូលរៀនរបស់ជេននីប្រព្រឹត្តទៅយ៉ាងរលូនគេថែមទាំងមានក្រាស់នៅសាលារៀនទៀតផង
ជេននីដើរតេសតាសៗចេញសាលាដោយមានBibleចាំទទួល អ្នកគ្រូបន្ទុកថ្នាក់មកនិយាយសំនណេះសំណាលជាមួយBibleតែគ្រាន់តែឃើញមុខ Bibleភ្លាមអ្នកគ្រូមើលដោយការភ្លាំងភ្លឹក
"អូ សួស្តីលោកជាប៉ារបស់ជេននីមែនទេ? ខ្ញុំជាអ្នកគ្រូបន្ទុកថ្នាក់របស់អូនជេននី"
"បាទសួស្តីអ្នកគ្រូ រីករាយដែលបានជួប"
"ជេននីជាក្មេងល្អណាស់មិនយំហើយថែមទាំងមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយមិត្តភក្តិទៀត"
"បាទ បានឮចឹងល្អណាស់ ម៉ាមីគេសប្បាយចិត្តមិនខានបើបានដឹង"
គ្រាន់ឮពាក្យថាម៉ាមីជេននី អ្នកគ្រូរៀងអន់ចង់តិច
"តោះដេតទៅទិញតុតា"
"កូននេះមានការចងចាំល្អណាស់" Bibleរអ៊ូតិចៗ
"ខ្ញុំលាសិនហើយអ្នកគ្រូ"
"ចាសស"
"ជេននីហាមឱ្យម៉ាមីដឹងឮទេ"
"តឹងហើយយយ"
ពួកគេធ្វើដំណើរទៅហាងក្មេងលេង និយាយពីជេននីវិញគេទិញមួយអស់ដៃតែម្តងព្រោះគ្មានម៉ាមីគេនៅតាមឃាត់ចឹងបានដៃណាស់ គ្រាន់តែគិតលុយរួចBibleគ្រវីក្បាលហើយគិតក្នុងចិត្តថាបើBuildឃើញដឹងតែត្រូវថ្មោងទៀតហើយព្រោះBuildខ្លាចជេននីធំឡើងខូចរឿងចាយវាយ
នៅផ្ទះ
ជេននីដើរអូសតុក្កតាតេសតាសៗដើរចូលផ្ទះទោះBibleឃាត់ក៏មិនព្រម
"ជេននីកូនសន្យាជាមួយដេតហើយថាកុំឱ្យម៉ាមីឃើញហា៎"
"អូនអត់តឹងផង"
Bibleក្នាញ់កូនរបស់គេមួយនេះមែនទែនចារឹកឡើងកាត់ទៅប្រពន្ធគេស្ទើទាំងអស់ម៉ង
គ្រាន់ចូលមកប៉ិវសម្លឹងមើលមុខBibleភ្លាម
"កូនសុំ"
"បងនេះអូនមិននៅទំនើងកូនម៉ង"
"មីមី នីនីតិញតុតាហា អរហេសស"
ប៉ិវក្នាញ់នឹងកាយវិការកូនពេកទាញកូនមកថើបពីរខ្សឺត
"អ៎ររតា អត់ទិញផ្ញើម៉ាមីហេស?"
"អត់ផងង ដេតតហ៎"
"ហាហាហាហា" ប៉ិវអស់សំណើចពេលឃើញកូនទាញតុក្កតាគេទៅអោបវិញដោយខ្លាចប៉ិវដណ្តើមរបស់ខ្លួន
"ជេននីទៅរៀនសប្បាយអត់កូន?"
"អត់ផងង អត់មានពុសអាតតផង"
"មើលកូនននបងងងនោះ យីឱ្យទៅរៀនវាទៅរកប្រុសស្អាត"
"វ្វេកកកកក" ជេននីលៀនអណ្តាតព្រូសទឹកមាត់ពេញមុខប៉ិវនិងBible
"ថ្ងៃនេះអូនយ៉ាងម៉េចដែរ?"
"អត់អីទេ អូនមានអារម្មណ៍គ្រាន់បើជាងមុនហើយ"
បន្ទាប់ពួកគេញាំបាយជុំគ្នារួចក៏ចូលសម្រាករៀងខ្លួនBibleទៅអានសៀវភៅនិទានឱ្យជេននីហើយទើបត្រលប់មករកប្រពន្ធគេវិញ
"បងមកវិញ" Bibleអោនថើបប៉ិវកំពុងគេងនៅលើគ្រែមួយខ្សឺត
"ហេតុអីមិនទាន់គេងទៀត?"
"អូនចាំបង" Bibleអោនមកថើបមួយខ្សឺតទៀតព្រោះប្រពន្ធគេក្រអូបពេក
"បល អ...អូនសុំទោស បងប្រហែលជាហត់ហើយត្រូវមើលកូនផងនិងធ្វើការផង អូន..អូនមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងអត់បានការណាស់" Bibleប្រញាប់ជូតទឹកភ្នែកឱ្យប៉ិវរួចចាប់មុខរបស់ប៉ិវមើលមកកាន់គេ
"អូនគិតច្រើនពេកហើយ បងមិនហត់ទេ ឱ្យតែអូននិងអាច្រម៉ក់នោះបងសុខភាពល្អ វាជាកម្លាំងចិត្តសម្រាប់បងហើយ"
"ហ៊ឹកក អូនអរគុណ អូនស្រលាញ់បងណាស់"
"បងក៏ស្រលាញ់អូន ឈប់គិតច្រើនទៅ ប្រពន្ធអ្នកណាគេនេះពូកែតែសម្រក់ទឹកភ្នែក"
"បង!"
Bibleដាក់ប៉ិវឱ្យគេរួចគេគេងអោបពីក្រោយរួចអង្អែលពោះរបស់ប៉ិវហាក់ដូចជាបំពេរទាំងកូននិងម្តាយឱ្យគេ
ដោយការលើកទឹកចិត្តនិងការមើលថែបានល្អអាការះរបស់ល្អប្រសើរគេអាចដើរបានហើយពេទ្យលែងហាមហើយប៉ុន្តែក៏ត្រូវតែថ្នមខ្លួននិងប្រយ័ត្នខ្លាំងបំផុត
ថ្ងៃនេះBibleប៉ិវជូនជេននីទៅរៀន និយាយពីថាក្នុងឡានឮតែសម្លេងជេននីនិងប៉ិវប្រកែកគ្នាទាំងBIBlEចង់វិលមុខ
"ដេតស្រលាញ់ម៉ាមីជាង វ្វេកកកក"
"អត់ទេ ដេតលាញ់អូន ណូមីៗ"
"ណូៗ ដេតស្រលាញ់ម៉ាមីជាងស្រលាញ់ធំៗ"
"អត់យ៉េ ដេតលាញ់អូននន"
"បានហើយឈប់ប្រកែកគ្នាទៅ ដល់សាលាហើយ"
"នីអត់ចង់រៀននទេ ឡាចមីៗដើរលេងចោលអូន"
"ម៉ាមីអត់ទៅចោលអូនទេ ដេតសន្យា"
"ហ៊ឹកក តែអូនចង់ហៀននអត់ពុសអាតផង"
"ជេននី!!" ប៉ិវស្រែកឱ្យកូន
"ទៅក៏បាន ហ៊ឹសស"
"មើលកូនណ៎កាត់ទៅរកបងសុទ្ធតែម៉ង"
"បងទៀតហើយយ"
"ថាម៉េច?"
"បងអត់មានថាម៉េចទេ ហិហិ"
"ត្រូវទាំងឪទាំងកូនលូវនឹង"
"បាយ បាយដេត"
"មើលធ្វើឬក"
ជេននីដើររាងខ្ទេតៗចូលទៅគេហាមមិនឱ្យម៉ាមីឬដេតឌីដឹកដៃគេទេព្រោះមើលទៅដូចគេកូនក្មេង ខ្មាសមិត្តភក្តិ😅
YOU ARE READING
Give Me Your Heart
Short Story~Buildជាគឺជាតារាសម្តែងម្នាក់តែមិនសូវមានឈ្មោះល្បីនោះទេដោយសារតែគេជាក្មេងកំព្រាតែក៏មានទ្រព្យសម្បត្តិសមល្មមធ្វើឲ្យគេមិនចាំបាច់ពឺងពាក់អ្នកណានោះទេ សម្រាប់អ្នកដទៃគិតថាគេល្ងង់ដែលមិនចេះរកផ្លូវធ្វើឲ្យខ្លួនឯងល្បីតែសម្រាប់ប៉ិវគេមិនខ្វល់នឹងពាក្យសម្តីទាំងអស់នោះទេ...
