3.NEFHÂ

11 3 6
                                    

Selamlar!
Bu bölüme kadar okuduğunuz için teşekkür ederim,beğendiyseniz paylaşmayı unutmayın.Minik yıldıza dokunmayı ve yorum bırakmayı unutmayın :)
Umarım bir şans verirsiniz,iyi okumalar!
🖤

3.Bölüm:Nefhâ

Tek nefeste ölenler,tek nefeste yaşadılar.

(Mayda Özer)

Zaman araya girsede tanıdık olanlara alışıyordunuz.Türkiye'ye döneli çok olmamıştı ama ben,yeni yaşantıma yavaştan alışmıştım.

Evrak işleriyle ben uğraşmamıştım ama bir şekilde halledilmişti.Üniversiteme başlayalı birkaç ay oluyordu.İlk zamanlar her zamanki gibi çekinsemde duvarlarımı biraz olsun yıkıp içeri günışığı almıştım.Arkadaşlar edinmiştim,profesörlerle tanışmıştım.Yurt dışında yakın çevremle katıldığımız ve sertifika aldığımız yarışmalarla,aynı zamanda bazı projelerle adımızı duyurmuştuk.

Pek beklemiyordum ama buradaki,bu tür gelişmeleri takip eden bazı eğitmenler adımı daha önce duymuştu.Bununla beraber onlarla konuşma fırsatı bulmuştum,tanışmıştık.Bir yıl hazırlık okumuştum,henüz ikinci sınıftım ama liseden beri bilgisayarlar ve yazılımla ilgileniyordum.Hoşuma gidiyordu,durum böyle olunca da ister istemez her an yeni şeyler öğreniyor ve çalışmalara katılmak istiyordum.Bilgisayar mühendisliği önü açık bir meslekti,tek bir yere bağlı kalmak zorunda olmamamak ise bence en iyisiydi.

Günler gerçekten hızlı geçiyordu ve ben gittikçe rahatlıyordum.Tabii bu rahatlamanın yanında,biraz da girişken tavrımızdan dolayı, takvimlerimiz etkinliklerle doluyordu.

"Ebru'ya ulaşamıyorum,haberi olan var mı?"Nefes nefese kalmış bir şekilde,son kez kameralarını ayarlayan fotoğraf ekibinin odasına girmiştim.

Bugün birçok alanda,iş sahibi olmayanlara,günümüz şartlarıyla her türlü olanağı sağlayan Kor Holding'in sahibi konuşma vermeye gelecekti.Ardından üst kademedekilerle bir görüşme yapacaktı,ki bu üniversitemiz için büyük bir şanstı.Her şeyin güzel geçeceğini düşünüyordum ama son sıralarda organizasyonda bazı sorunlar çıkmıştı.İkramlar için anlaştığımız pastane bazı tatlıları eksik getirmişti.Özür dileyerek,çok sipariş olduğunu ve eksikleri tekrar üniversiteye ulaştıramayacaklarını söylemişlerdi.Ve ben yakın arkadaşım,aynı zamanda bu işi halletmiş olması gereken biriciğim,Ebru'ya ulaşamıyordum.

Yer yarılsın da içine gir Ebru,kal orada yoksa başına bir şeyler gelecek Ebru.

"En son birilerine laf ederek aşağı kata iniyordu Mayda."Bir organizasyon sorumlusundan aldığım cevapla hızla aşağı indim.Ebru bir sandalyeye oturmuş sanki takılı kalmış gibi dizini sallıyordu.

"Ebru!" Bağırışımla hızla ayağa fırladı.

"Mayda."Sesi fısıltı gibi çıkmıştı.

"Evet,Ebru?"

"Mayda,"Açıklama bekliyordum ama o hala cevap vermiyor ve adımı tekrarlayıp duruyordu.

"Senin şu anda elinde eksik olan ikramlarla salonun önünde olman gerekmiyor mu Ebru,aslında başından bu sorunu halletmiş olman gerekmiyor mu Ebru,ne oldu Ebru?"Sinirli çıkan sesimden dolayı biraz daha sinmişti olduğu yerde.

REHA-Soluk SeslenişHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin