Sideway of Chances ( High School Series 1 )

CHAPTER 10: Mentally Ill

𝐃𝐮𝐬𝐭𝐢𝐧𝐞'𝐬 𝐏𝐎𝐕

"How is she?" i glared at him while my fist is clenching.

Up untill now, he's still pursuing Kheanna with his stupid actions. What a pity!

"None of your business!"

"It is! If it's not, Erah, she wasn't supposed to be here!"

My forehead creased. Is he telling me that it's my fault?

𝑂𝑓𝑐𝑜𝑢𝑟𝑠𝑒 𝑖𝑡 𝑖𝑠. 𝐻𝑖𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑘𝑎 𝑏𝑎?

"And you're not supposed to be here. She would probably don't want to see you."

I heard him sighs. "I'm just worried!" he said and left.

I followed him with my gaze. I still don't know why he's acting as if he cares for Kheanna where in the first place, he's not.

Pumasok ako sa loob ng clinic. Pagkarating ko sa higaan ni Kheanna, wala pa rin siyang malay. Magulo ang buhok niya at may mga bahid ng dumi sa mukha. Para siyang magnanakaw ng kanin sa kapitbahay dahil pati uniform niya ay madumi rin.

Hindi ko naiwasang mapahinga ng malalim. Maybe, Sean was right. I am the one who to be blame for this. Siya ang nabuntonan ni Erah ng galit dahil sa ginawa ko.

"Dustine?" her eyes opened. Agad niyang nilibot ang tingin sa paligid. "Asan ako?"

"Clinic!"

"Sino nagdala sakin dito?"

"Maybe a ghost-....AWW that hurts!" malakas na hampas sa braso ang natanggap ko mula sa kaniya. Kahit kailan, amazona talaga.

"Nagtatanong ako ng maayos kaya sumagot ka rin ng maayos!" i can feel her anger.

Sasagutin ko na sana siya ng may pumasok. May dala-dala pang pagkain at diretsong umupo sa tabi ni Kheanna.

"Gising ka na pala. Buti nalang lagalag ako kaya narinig ko yung sigaw mo,"

"Ano kamo? Ikaw ba nagdala sakin dito?" nagtatakang tanong ni Kheanna bago bumaling sakin ng tingin.

Nagpalitan tuloy kami ng tingin nitong lagalag na to. Inaantay yata akong magsalita.

"He's the one who heard you screaming for help. And he ask for help too in order to get you out of that stock room." plain kong sagot.

"Hihi d naman kasi kita kayang buhatin kaya tumakbo ako papuntang journalism office. Naghingi ako ng tulong kay Se-..."

"STOP!"

Ilang beses siyang napakurap dahil sa biglang sigaw ni Kheanna. Kahit ako nagulat din pero hindi ko pinahalata.

"Ok na, Hiro wag mo na ituloy. Salamat nga pala!" tumango naman siya at nahiga sa bed. Nakatanggap tuloy siya ng hampas sa braso kaya agad na bumangon at bumusangot.

"Labas na tayo. Ok na pakiramdam ko eh!" i nodded and help her stand up.

I didn't bother to look at my back. Someone is simply eyeing on her while walking in the pathway. Nakasunod rin si Hiro na panay pa rin ang latak sa pagkaing dala niya kanina. Matakaw ang isang to.

Nagpatuloy nalang ako sa pagsunod sa kanila. Malapit ng mag last period pero d man lang ako nakaramdam ng gutom mula pa kanina. Nabusy ako kakabantay kay Amazona.

𝐊𝐡𝐞𝐚𝐧𝐧𝐚'𝐬 𝐏𝐎𝐕

Nakasimangot akong naupo sa couch dito sa faculty room. Pinatawag kasi ako ni Kuya ng malamang niyang nakalabas na ako sa clinic. Siraulo kasi ang Erah na yun eh. Pinagkamalan ba naman akong gf ni Dustine jusko siraulo talaga.

"What really happened?" simpleng tanong ni Kuya pero ramdam ko, may kakaiba dun. Parang naiinis siya na ewan.

"E-ewan ko sa babaeng yun. Sabi niya kasi mag-uusap lang daw kami tapos dun niya ako dinala sa lumang building."

"And you automatically trust her? You don't even know her, Khea!" ayan na. Nagsusungit na si Kuya. Hindi ko siya mapipilosopo ngayong araw. Maaga akong matitigey pag sumagot ako ng d niya magustohan.

"Nakilala ko siya sa Cafeteria pero d ko alam na ex-gf siya ni Dustine."

"See?"

Mas lalo akong sumimangot. Pinapunta niya lang yata ako para sermonan. Daig niya pa sina Mom at Dad sa panenermon eh. Kailangan ko na talaga siyang hanapan ng jowabels.

May kinuha siya sa drawer niya na papers. Binasa niya ang mga yun saka inabot sakin. Gusto niya yatang mabuhol ang utak ko sa binibigay niyang to eh.

"Nugagawen ko diyan?"

"Read the content." utos niya bago lumabas ng faculty.

Napairap ako sa kawalan at dinampot ang mga papel na nilagay niya sa harap ko. Kanina pa ako nagugutom at ewan ko kung papasok sa utak ko yung nilalaman nitong pinapabasa niya sakin. Walang hiya kasi si Hiro, nagdala ng pagkain pero d naman pala para sakin.

Kung di ko lang siya tinulungan sa mga kaaway niya noon sa field, malamang walang surot sa buhay ko gaya niya. Lagalag na surot to be exact.

"Here!" nilapag ni Kuya ang pagkain sa harap ko kaya agad lumiwanag ang kanina ko pang paningin. Narinig niya siguro pagkalam ng tiyan ko kanina kaya bumili ng foods.

Nilantakan ko agad yun habang binabasa ang nakasulat sa papel. Background information ni Erah at case....case? as in kaso wut?

Paulit-ulit kong binasa ang nakasulat at confirmed, may kaso nga si Erah.

𝑬𝒓𝒂𝒉 𝑩𝒊𝒍𝒍𝒐𝒏𝒆𝒔 𝒘𝒂𝒔 𝒄𝒐𝒏𝒗𝒊𝒄𝒕𝒆𝒅 𝒂𝒏𝒅 𝒇𝒐𝒖𝒏𝒅 𝒈𝒖𝒊𝒍𝒕𝒚 𝒇𝒐𝒓 𝒄𝒐𝒎𝒎𝒊𝒕𝒕𝒊𝒏𝒈 𝒕𝒉𝒆 𝑹𝑨 9165 𝒐𝒓 𝒕𝒉𝒆 𝑨𝒏𝒕𝒊-𝑫𝒂𝒏𝒈𝒆𝒓𝒐𝒖𝒔 𝑫𝒓𝒖𝒈 𝑨𝒄𝒕.

Napakamot pa ako ng ulo bago ulit yun binasa. Buhol na nga utak ko, dumagdag pa tong Republict Act ng pilipinas. Pero teka, Drug? Ehhh?

"Kuya, ano tong case ni Erah?"

"She's a Drug Addict!"

𝐷𝑟𝑢𝑔 𝐴𝑑𝑑𝑖𝑐𝑡 𝑙𝑎𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑚𝑎𝑛 𝑝𝑎𝑙....𝑤ℎ𝑎𝑡? 𝐴𝑠 𝑖𝑛 𝑎𝑑𝑖𝑘 𝑡𝑎𝑙𝑎𝑔𝑎? 𝑌𝑢𝑛𝑔 𝑛𝑎𝑠𝑜𝑏𝑟𝑎ℎ𝑎𝑛 𝑘𝑎𝑘𝑎ℎ𝑖𝑝𝑎𝑘 𝑛𝑔 𝑠ℎ𝑎𝑏𝑢? 𝑀𝑎𝑟𝑖𝑗𝑢𝑎𝑛𝑎?

Binalik ko ang tingin sa papel at binasa ang kabuoan ng nakasulat. Ang sabi dito, 2020 daw ng nagsimula si Erah sa illegal na gawain pero nasama siya sa tokhang noon at napyansahan rin kaya nakalabas.

Andito rin nakalagay ang iba pang info about sa kanya pero may isang nakaagaw ng atensyon ko.

Erah is mentally ill!

Ilang beses siyang pinasok sa mental at ilang beses ring nakalabas dahil nagiging mabuti naman agad ang lagay niya.

Ang d ko lang maintindihan, bakit ibang-iba ito sa mga sinabi sakin ni Erah nung nasa stock room kami? Hindi ganito yung mga sinabi niya sakin. Baka naman false information lang to para magalit din ako sa kanya.