"One Week" (Bad Boy)

"You & I"

"Hüzünlerini de al yanına, ne olacak yanacaksan
Benimle yan, benimle yan.
Çok mu şaşırırsın cehenneme kar yağdırsam
Benimle yan, benimle yan.
Hüzünlerini de al yanına, ne olacak yanacaksan
Benimle yan, benimle yan.
Ölüm gibi acıtır seni, yeniden doğduğun an...."

Zayn'den Devam....
Güzelim kollarımda. Huzurla uyuyor. Daha ne isteyebilirim ki? Kaç gün geçti ama hala hastanedeyiz. Doktoru ilik kanseri olduğunu söylediği an benim için dünya durdu. Göt adam iyilesmeyecek diyor birde. İyileşecek lan. O benim kızım ona bir şey olmayacak. Her şeyimi veririm ama Quin'i asla. O benim dünyam. O benim yüreğim. O benim. SADECE BENİM. . .

Göğsüme değen ıslaklıkla Quin'in ağladığını fark ettim. Biraz sonra da sayiklamaya başladı. O an bende gözümden akan bir kaç damlaya engel olamadım. Kollarımla hafifçe sarsıp uyanmasını sağladım. Kıpkırmızı gözleriyle bana bakıyordu. Kalbimi eritecek kadar zavallı bakıyordu... "Quin güzelim. Sakin ol. Shss ben buradayım." ağlamaya devam ederken ona sıkıca sarilmaktan başka bir şey yapamadım. Elimden sadece bu geliyordu.... Hıçkırıklarının arasında "Gidelim Zayn. Burada ölmek istemiyorum. Evimizde ölmek istiyorumm." dedi ve ben bittim....

Quin'den Devam
Mutlulukla gülümsedim. Çünkü şu an evimizdeyiz. Derin bir nefes alıp "Seni Seviyorum Malik." dedim. Gülümsemeye çalıştı. Ama yapamıyordu işte. Her halinden ne kadar mutsuz olduğu belliydi. Gözleri şişmiş ve mor. Saçları dağılmış. Dudaklarında ise sahte bir gülücük. Bu benim Zayn'im olamazdı. O güçlü ve her daim yakışıklı. Yanına gidip sıkıca sarıldım. "Bende seni seviyorum sevgilim." dedi yanağını kocaman öptüm. Onu üzmek istemiyorum. O hep gülsün istiyorum. "Bugün bizim olsun mu?" deyince. Kafasını boynumdan kaldırıp anlamamış gibi bana baktı. "Yani.. Imm.. Yemek yapalım.. Film izleyelim.. Ha?" bunları bir çocuk gibi söylemiştim. Ne kadar acı ceksemde ondan gizleyeceğim ve o da mutlu olacak... Oleyy...

Banyoda ki kısa bir duşun ardından üzerime şortumu ve bluzumu geçirip sevinçle mutfağa indim. Ama Zayn'i öyle görmeyi beklemiyordum. Geldiğimi bile fark etmemişti. Gözlerini bir yere dikmiş, kaşlarını çarmış boş boş bakıyordu... Yanına gidip ellerini tuttum. Fark ettiğimi anlamaması için. Yine gülümsedim. "Hadi sevgilim söz verdin." dedim. Çekiştirerek dolabın önüne getirdim. "Imm.." elimi çeneme koyup düşünüyormuş gibi yaptım. Zayn'in içten bir şekilde gülümsediğini gördüm. Ohh be. "Bence hiç yorulmayalım. Ben direk seni yiyeyim." deyip yanağımı ısırdı. Acıdı ama belli etmedim. Bir anda geri çekilip gözlerime baktı. Sanki öpmek için izin istiyordu. Ama ona fırsat vermeden ben onu öptüm. Nefessiz kalana kadar.... Onu her öptüğümde kalbim göğüs kafesimden kaçmaya çalışıyor. Sanki onun kalbiyle buluşmak ister gibi..... Bir müddet sonra ayrıldık. Kalbime bir ağrı girdi. Ama bu gerçek bir acıydı. Kısık kısık soluyordum. "Sanırım...." nefes aldım. Korkakça bana bakıyordu. Yalan söylemek zorundayım. "Saçlarım ıslak... Hey bakma öyle hasta oluyorum sanırım." dedim. Zaten hastasın Quin hemde çok.... Zayn susmuştu her zamanki gibi. Sanırım yalan söylediğimi anladı. Bir anda ayaklarım yerden kesildi. Çığlığı bastım. Zayn beni omzuna almıştı. "Yaaa! Zayn! Düşüceeeeeem!" cevap vermeyip kahkaha atıyordu. "Zayn bak indir beni. Kötü olacak." kahkaha atmaya devam ederken konuşmaya çalıştı. "Ben za-zaten kö-kötüyüm Quin. Ahahah" sinirli gibi yapmaya devam ettim. Aslında çok mutluyum. Huzur bulduğum insanın yanındayım. "Güzel popo." deyip dişlerimi poposuna geçirdim. Kahkahası kesildi. Anında benu yere indirdi. Bu sefer de ben deli gibi gülüyordum. Zayn üzerime geldikçe ben geri geri gidiyordum. En son soğuk cisme yani duvara çarpıp durdum. Zayn beni gebertecek. Gözlerimi kapattım. Açarsam. Karanlık elalarında bogulabilirim. Biraz sonra boynumda bir nefes hissettim. Ve ardından bir ses. "Gülüşün." dedi. Derin bir nefes aldı. "Ömre Bedel Meleğim...."