Merak; İnsanı bazen güzel yerlere, bazen ise kötü yollara sürükleyendir. Derininde ne olduğunu bilmediğin bir kuyuya girdiğin an artık karanlığa gömülecektin.
Yaşamı en çok merak eden çocuklardı ve çocuk olamayacak kadar içi karanlık kadın merakıyl...
| Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın Ateşin külleri. |
Şimdiden keyifli okumalar.🦋
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
6. Bölüm: İNTİKAM İZİ
(3 ay sonra)
Suçlunun serbest kaldığı, adaleti yok sayarak kanunları çiğneyen herkes cezanlandırılmaya mahkumdu. Bu en önemli kuraldı.
Girdiğim ve gireceğim her davada adalet için bir kere daha savaşacaktım. Düşmek her insanın doğasında olan bir şeydi. Lakin ben istemediğim sürece kolay kolay düşmezdim. Tökezlerdim belki, o da karşındakilere karşı çok zor bir ihtimaldi. Şu anda olduğu gibi, dik çenem, keskin bakışlarım.
Sanki sesimi herkese duyurmak ister gibi, kelimelerimin üzerine yaptığım vurgu omuzlarımı dik bir edaya getirdi. Ne yalan vardı ne de cinayet. Kaybetmek adına şüphe bile etmiyordum, rahattım. Bu rahatlığım sadece karşımdaki şahıslara rahatsızlık verirdi. Ne kadar korkuyor bile olsan, işin ucundaki keskin bıçak sana batacak bile olsa kontrolü sonuna kadar elinde tutmalıydı insan. Yaptığım her davranış ve girdiğim her dava benim başarımı sergiliyordu, çünkü.
"Haklısınız sayın hakim ama bu söylenen düpe düz yalan," dedim omuzlarımı dikleştirip. Rahat bir tavırla nefesimi verdim. Karşı tarafın avukatının gözlerinin içine için baktım. "Şimdiki insanlar yalan tanıklarla bile hemen ipin ucundan sıyrılabiliyorlar." dedim imayla. Bunu yapmamla karşı tarafın avukatı hemen ayaklandı. Hazmedemiyordu. Bu hali beni güldürmekten başka bir işe yaramıyordu.
"Ama sayın hakim, buna apaçık bir delili yokken nasıl burda bunu söyler, bu resmen bana iftira!" dedi ve soluklanmaya bile gerek duymadan devam etti. "Hem bir avukat hem de davam için uğraşan biri olarak iftiraya uğruyorum." dedi hiddetle. Sinirlerini herkes fark edebiliyordu.
Onun bir avukat olarak yalan söylemesi peki? Görende çok dürüst biri sanar ama ben şu kadarcık kısa sürede bunun gibi insanları çok görmüştüm. Ne varsa bu tür insanlarda vardı zaten. Sırf para için kanunları bile çiğniyorlardı. İnkar etmeye gelmezdi.
Karşı tarafın avukatının gözlerine, ondan üstünmüşüm gibi baktım. "Ben size mi iftira attım? Ben sizin adınıza hiçbir şey söylemedim." dedikten sonra bakışlarımı müvekkiline çevirdim. "Ben müvekkilinizden söz ediyordum ama görüyorum ki siz de bu işin içindesiniz," derken hakime döndüm. O da bir bana bir karşı tarafın avukatına bakıyordu. "Duydunuz sayın hakim, ben avukat bey adına bişey dememiştim bile, oysa kendisine iftira attığımı düşünüyor, bunun anlamıda zaten yaptığı hatayı biliyor olduğunu açıkça kanıtlıyor bize." dedim ve çenemi havaya kaldırdım.
