Chapter 3

1.6K 16 0
                                    

  THE POV
  of Selena
 
  5:15 PM
 
  Bayan ng Sta. Maria
 
  The weather so clear, malakas din naman ang hangin sa paligid ng lumabas ako ng Bangko.
 
  Magaan sa pakiramdam, na tila isa ito nagbibigay sa akin ng kakaibang saya sa pakiramdam.
 
  Masigla kong sinalubong si Lemuel. He is my Husband, at Daddy ni Mark.
 
  Nakasandal pa siya mula sa Ford Ranger Pickup Truck na sasakyan niya habang masayang kumakaway sa akin.
 
  "Sorry kung pinaghintay kita Hon."
 
  Malambing sa bati ko pa sa kanya matapos ko namang humalik sa labi niya.
 
  "No worries, alam ko naman ang nature ng trabaho mo sa bangko right?"
 
  Nakangiting sabi pa nito bago niya ako pinagbukas ng ng pinto sa passenger seat ng sasakyan niya.
 
  "Thank you Hon..." Sabi ko pa matapos ko namang makaupo at maikabit ang seatbelt sa aking katawan.
 
  "How's your work naman? Wala ba yung makukulit na client mo huh?" Tanong pa niya matapos naman mai start ang engine ng sasakyan at itulak niya pababa ang handbreak nito.
 
  "Well, ok lang naman Hon. Pero as usual may mga makukulit pa din namang client. Pero sanay na ako sa ganyan. Wala na yon sa akin." Bahagyang nakangiting tugon ko pa sa kanya.
 
  Confident na tugon ko pa sa kanya.
 
  Totoo naman ako sa mga sinabi ko. Dahil bilang Bank Teller ay hindi naman talaga maiiwasang maligawan ng mga ibang client namin. May mga nag aaya ng dinner o kaya naman ay direktang liligawan ka. At the worst is ay ang mga indicent proposals mula sa mga mayayamang client ng Bangko.
 
  Mga bagay na halos nakasanayan ko ng iwasan sa halos araw-araw na nae encounter ko sa uri ng aking trabaho, as a frontliner. Or derektang may communication sa mga client ng Bangko.
 
  Mga bagay na bukas naman kay Lemuel. Na kahit kailan ay hindi ko naman inilihim sa kanya.
 
  "Saan mo pala gustong kumain Hon?" Tanong pa niya habang ngayon ay nasa tumatakbo na ang aming sasakyan.
 
  "Ikaw na pala ang bahala Lem." Sabi ko pa. Habang patuloy lang naman akong nakatingin mula sa dinadaanan namin.
 
  "Ok, sabi mo eh."
 
  Hindi naman na ako kumibo.
 
  Almost 18 years na din naman kaming mag asawa. At kabisado ko na din naman siya pagdating sa ganitong date. At alam na din niya ang mga gusto at ayaw kong pagkain.
 
  Bagamat madalang itong mangyari ay sinusugurado naman niyang napaka special ng bawat Date naming dalawa. Kahit naman noong dati pa.
 
  "Galing pala ako kay Doc Enriquez."
 
  Matipid sa sabi niya. Na sandali namang nakakuha ng buong atensiyon ko.
 
  "Ano pala sabi niya Hon? May development naba sa gamutan niyo?" Tila casual na tanong ko.
 
  Si Doc Enriquez ay isang Urologist. At expertise niya ang mga bagay na may kinalaman sa impontency problem niya. At pati na din naman sa Erictile Dysfunction niya.
 
  Na kung saan ay may problem din siya pagdating sa bagay na may kinalaman sa sexual. In short hindi siya tinatayuan since the accident happened 17 years ago.
 
  Na sa simpleng salita or term ay hindi na siya tinitigasan pa.
 
  "As usual, he gives me a false hope. Na kung minsan ay parang gusto ko ng sumuko pa." Malungkot na tugon niya.
 
  I sighed...
 
  Kasunod ng paghawak ko ng mahigpit sa kamay niya.
 
  "Well, kung ganon ay wala naman tayo ng magagawa diba? Pero hindi naman yon ang mahalaga right? Ang mahalaga ay nandito ka at kapiling namin ng Anak mo. At masaya na ako doon." Sabi ko pa sa kanya, habang pilit na pinapasigla ko ang aking boses.
 
  Ayokong magpakita sa kanya ng kahit kaunting dissapointment. Dahil ayokong makadagdag pa ito sa isipin niya.
 
  Dahil tulad niya ay umaasa pa din naman ako someday na gagaling siya. At muli ay babalik ang saya ng relasyon naming dalawa.
 
  Ang pinaka mahalagang sangkap sana ng isang mag asawa. Na hindi ko naranasan pa after 17 years.
 
  In short, ay almost 17 years na akong walang nakakakatalik na lalake. O sa salitang kalye ay 17 years na aking hindi nadidiligan kahit minsan lang.
 
  Siguro nga ay nakakagulat para sa iba. Ngunit ito ang katotohanan.
 
  Dahil kahit naman sa ganitong kalagayan niya ay hindi ko naisip na magtaksil sa kanya kahit isang beses.
 
  Kaya dahil sa sinabi niyang masamang balita ay tatanda na siguro akong hindi na ito mararanasan pang muli.
 
  At pati na din naman ang kanyang pangarap, bago nangyari ang trahedya.
 
  Na malaki sanang pamilya.
 
  "Let's proceed to plan B, Hon."
 
  Matapos ang matagal-tagal din naming katahimikan.
 
  I sighed deeply...
 
  At aaminin kong natatakot ako para artificial incemination. Pero kakayanin ko naman siguro para sa kanya.
 
  At ito ay ang pagbubuntis ko ng walang sex na mangyayari kundi medical procedures lang ang magaganap.
 
  "O-Ok lang naman sa akin Hon. After all ay 34 years old palang naman ako. At kaya ko pang muling magbuntis ng walang magiging problema right?"
 
  Huminga siya ng malalim at mahigpit na humawak sa manibela ng sasakyan.
 
  "Pag -usapan na lamang natin ito sa weekend. I want to discuss it also sa Anak nating si Mark. Upang hindi naman siya magtaka kung sakaling isilang mo na ang susunod na anak natin, dahil siguradong naiiba ito sa itsura niya kahit naba magiging magkapatid pa din naman sila sa Ina." Patuloy niya.
 
  Mahigpit napahawak sa aking upuan.
 
  Ano na nga ba ang iisipin ng ibang tao kung sakali?
 
  Kung sakali ngang magsilang ako at hindi naman ito makakamukha ni Lemuel. Dahil sa ibang semilya naman talaga ang gagamitin nila sa akin upang muli ay magdalang tao ako. Dahil wala na sin siyang kakayahan pang makabuo ng healthy sperm cells dahil sa kalagayan niya.
 
  Muli akong huminga ng malalim.
 
  "Ok Hon. Mas mabuti nga sigurong may idea siya dito bago natin ito gawin."
 
  Muli ay namayani ang katahimikan sa loob ng sasakyan.
 
  Hanggang sa tuluyan na itong huminto at nag park sa isang kilalang restuarant.
 
  "Dito nalang siguro tayo kumain Hon." Sabi pa niya matapos madiing tapakan ang break at muling hinila ang handbreak at tinanggal ang seatbelt niya. Bago siya dumukwang sa akin at siya na din mismo ang nagtanggal ng seatbelt ko.
 
  Madilim na ang paligid.
 
  Halos iilan lang din naman ang sasakyang sa parking lot.
 
  Sandali pa siyang natigilan at napatitig sa akin.
 
  "Napakaganda mo talaga Madeline..."
 
  Mahinang bulong niya.
 
  "Sana lang ay bigyan akong muli ng pagkakataon ng langit na muling malasap ang ligaya sa piling na maganda kong asawa. Siguro ay napakasaya ko diba."
 
  Napapikit ako...
 
  At ako na ang kumabig sa batok niya upang halikan siya sa labi.
 
  Nagtagal ito.
 
  Nilasap namin ang tamis ng bawat isa.
 
  Kasunod naman ang paglilikot ng mga kamay niya.
 
  Ang mga bagay na maaari lang naman niyang gawin sa akin...
 
 
 
 
 
 
 
 
  .
 
 
 

Thicker Than Blood ✔️Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon