"Ngunit isa ka nalang illusion Mommy. Iniwan mo na ako diba?" umiiyak na sabi ko.
"I want you to be happy my Son, at gaya ng lagi kong sinasabi sa iyo ay hanapin mo ang babaeng pwede mong ipagmalaki. At maituturing mo talagang magiging wife mo Mark." nakangiting sabi pa niya.
"Ngunit nangako kang hindi mo na ako iiwan, hindi ba?"
Muli naman niya ako hinimas sa aking pisngi.
"Yes Anak, dahil mahal na mahal kita. At yes this time ay hindi na tayo maghihiwalay pa ok..."
Muli ko naman siyang niyakap ng mahigpit. At umiyak ng umiyak sa balikat niya.
"Gusto mo nabang kumain huh? Hindi kapa kaya kumakain. And you looked so wasted and exhausted." Sabi pa niya.
Ngumiti naman ako sa kanya at bahagyang tumango.
Mabilis naman siyang kumalas sa akin at, "Sige, diyan ka lang muna at ipaghahanda na kita ng food mo."
"Pero Mom..."
Muli naman siyang ngumiti at tumayo.
"Sandali lang ako, babalikan agad kita."
Napailing ako...
"No! Dito ka lang Mommy..."
"Wag kang aalis please!!!"
"Mommm!!!"
.
.
.
Nasa isang malamig at komportableng na room na ng magising ako. Habang nakabantay sa akin si Daddy at halata ang pag-aalala sa kanyang mukha.
"Mabuti at nagising kana Mark, napakahaba ng naging tulog mo, ang akala namin ay hindi kana gigising pa. Masyado kaming nag-aalala sa iyo"
Mabilis ko namang ibinaling sa paligid ang paningin ko. At tama, ngayon ay nasa Hospital ako...
"Bakit ako nandito? Nasaan si Mommy? Teka, ipagluluto lang niya ako ng pagkain at babalik din siya. Bakit niyo ako inialis sa bahay, baka binahanap na niya ako Dad." Mabilis akong napabangin.
Na agad din naman niya akong pinigilan.
"Magpahinga ka lang muna diyan Mark. At ito din ang bilin kasi ng Doctor. Kumalma ka lang please, everything will be alright okay?"
"No!! Kailangan kong makabalik sa bahay nila Lola. Dahil baka nag aalala na sa akin si Mommy diba? Paano na yung iniluto niya?"
Huminga naman ng malalim si Daddy. At nakita ko din ang mga luha sa kanyang mata.
"Masaya na ang Mommy mo Mark, kung saan man siya naroroon diba. Kaya naman malulungkot siya kung makikita ka niyang ganyan diba? Alam naman nating wala siyang inisip kundi ang lahat ng makapagpapabuti at magpapasaya sa iyo Anak."
Muli naman akong umiyak ng muling sink in sa akin ang lahat lahat.
At tama, panaginip lamang ang lahat. At sana lang ay hindi na ako nagising pa. Sana ay masaya na kami ni Mommy. Sana din ay nakain ko yung ihahanda niya sana sa akin."
Mahigpit namang napahawak sa akin si Daddy.
"Magpalakas ka agad Mark, dahil kailangan nating bumalik ng Baguio. Upang magbigay naman ng memorial para sa——-"
"No! Buhay si Mommy. Nakausap ko siya at nangako siyng hindi na niya ako iiwan."
Napayuko naman si Daddy.
.
.
.
Bagiuo City
Ground Zero
6:00 PM
Mahigpit na nakayakap sa akin si Daddy habang malungkot naming pinagmamasdan ang isang bulubunduking lugar na dati ay kinatitirikan din ng bahay nila Mommy. At ang mga nakita kong isang kumunidad before ay tila na washed out lahat,
BINABASA MO ANG
Thicker Than Blood ✔️
RomanceDahil sa isang car accident, 17 years ago ay nawalan na siya ng kakayahan pang magka-anak si Lemuel. Dahil sa naging pinsala nito. At makalipas din naman ang 17 years na paghihintay ay nag decide silang mag asawa sa muling magka-anak thru medical pr...
