Thicker Than Blood ✔️

Chapter 60

  MARK
 
  After a minute drive ay nag park nga si Daddy sa isang kilala at promenenteng Bake Shop dito sa Caloocan City area.
 
  "Wala ba kayong ipapabili? Kukunin ko pang sandali yung order ko." Masiglang sabi pa niya, habang ina unlock naman niya ang kanyang seatbelt.
 
  Hindi naman umimik si Mommy.
 
  "Wala na pala Dad, ok lang naman ako." Sabi ko nalang.
 
  "Ok" maikling tugon niya kasabay ng bugtong hininga.
 
  "Dito nalang kayong mag-ina. Mabilis lang naman ako." Sabi pa niya tsaka naman mabilis na kumabas ng saaakyan.
 
  Napahinga ako ng malalim.
 
  Dahil ngayon ay nanatiling tahimik si Mommy. Bagamat minsan ay napapasulyap siya at ngumingiti ay hindi naman siya nagtatanong ng kahit ano sa akin.
 
  Di ko alam kung nagkakailangan ba kami? O dahil ba matapos ng nangyari sa amin dati, ay ngayon lang kami muling nagkitang dalawa?
 
  Patuloy naman kaming nagpakiramdam ngunit nanatili lang tahimik sa bawat isa. Na tanging mahinang music lang mula sa speaker ng sasayan at pati na din ang mahinang tunog ng flasher mula sa hazzard mode ang tanging tunog na pumapa ilanglang sa paligid.
 
  Ilang sandali pa nga ay muli namang bumalik si Daddy. At dala na nga nito ang isang malaking cake box na white.
 
  Si Mommy naman ang nagbukas para sa kanya.
 
  "Lipat kana pala muna sa likod Hon. Para diyan ko nalang siya ilalagay." Mahinang utos pa nito kay Mommy.
 
  Na mabilis namng sinunod nito.
 
  At napausad nalang ako ng makita kong mabilis niyang binuksan ang pinto ng backseat.
 
  Bahagya naman siyang nakangiti sa akin. Na mabilis ko sing tinugon ng isang matamis ngiti.
 
  Mas maganda si Mommy ngayon.
 
  Hindi ko alam kung na miss ko lang ba siya at wala naman talagang nagbago sa kanya.
 
  Dahil palagi naman siyang maganda diba.
 
  Mas maigsi din ang hair niya ngayon na sa tingin ko ay lalong nagbigay ng fresh look sa kanya.
 
  Napansin ko din ang bahagya niyang pagtaba, dahil na din naging mas malaman ang balakang at hita niya na bumabakat sa malambot na black na bestida na suot niya.
 
  Labas na labas din ang natural na kinis at puti ng balat niya, dahil na din sa itim ma suot niya. Bagamat wala naman akong napansin sa tiyan niya.
 
  Siguro ay dahil medyo maluwag ang bestida niya at dagdag pa na 3 months preggy pa lang naman siya.
 
  "Kumusta ka Mommy?"
 
  Sa wakas ay lumabas sa bibig ko habang ngayon ay iniaayos niya ang kanyang sarili sa aking tabi.
 
  Napakabango din niya, dahil agad itong humalimuyak ng tumabi siya sa akin.
 
  Napaka fresh masyadong nakakagigil.
 
  "Ok lang ako Mark. And congrats dahil hindi ka pala baog diba." Makahulugang sabi pa niya.
 
  Sandali naman akong napatitig sa kanya.
 
  Mula sa maliit niyang mukha... Sa napakagandang arko ng kanyang kilay, sa napaka cute niyang mga mata. Matangos na ilong at higit sa lahat ay sa mga labi niya na tila ba inaanyayahan akong halikan ito ng mapusok.
 
  "Masaya ako Mommy." Sabi ko pa.
 
  Tinugon naman niya ako ng ngiti. Tsaka siya sumandal sa headrest at ipinikit ang mata.
 
  Napahinga ako ng malalim.
 
  Hindi ito ang ini expect ko na magiging mood niya sa muling pagkikita namin. Ngunit bakit nga ba napaka cold niya sa akin?
 
  Dahil nga ba ito sa pagbubuntis niya?
 
  Napailing ako.
 
  "Matulog ka muna Mark, mahaba ang byahe natin ok." Bulong pa niya.
 
  Bagamat hindi naman siya dumilat upang tingnan ako.
 
  "Later na Mommy, gusto muna kitang pagmasdan habang natutulog." sabi ko pa.
 
  Napangiti naman siya.
 
  "Kumutan mo pala ko Mark, malamig kasi." Paglalambing niya.
 
  Mabilis ko namang kinuha ang travel bag at hinanap mula dito ng isang manipis na blanket, at maingat na ibinalot ito sa katawan niya.
 
  Ako na din ang nag adjust ng sandalan niya upang mai inclined ito. Para maging mas comfortable siya.
 
  "Later na tayo mag-usap huh. Inaantok kasi si Mommy." sabi pa niya habang patuloy pa ding nakapikit ang mga mata niya.
 
  Hindi naman na ako kumibo at hinayaan siya sa request niya.
 
  May pagkakataon pang napapasulyap ako sa pwesto ni Daddy habang tahimik lang itong nagda drive.
 
  Na kung minsan ay napapa-isip din naman ako. Kung bakit nga ba hinayaan niyang tumabi sa akin si Mommy?
 
  Ngunit ano man ang plan niya ay wala naman akong pakialam pa. Dahil isa lang naman ang sigurado ako.
 
  Hinding hindi ako mapapayag na hindi maka score sa maganda kong Ina.
 
  Lalo pa nga at matagal tagal din ang magiging byahe namin.
 
  At salamat din sa blanket na ngayon ay nakatakip sa katawan ni Mommy. Dahil makakagalaw ako ng malaya dito mamaya.
 
  Mamaya habang nahihimbing na siya sa pagtulog.
 
  Napangiti ako.
 
  At sandaling nagpigil sa sarili, upang maghintay sa tamang pagkakataon.