After kong makapasok sa Unit ay literal na namangha ako sa ganda nito. Fully furnished na din ito at masasabing hindi basta basta ang perang ginastos dito ni Mommy.
Aaminin ko ding sobrang na amazed ako sa ginawa niya. At ngayon ko lang masasabi na ganito pala niya ako kamahal para naman ibigay sa akin ang ganitong klaseng Condo Unit na alam na alam ko namang galing ito lahat sa pinag ipunan niya.
"Oahhh I love you Mommy..." sabi ko pa matapos kong pabagsak na mahiga sa malambot na kama.
Malamig din ang paligid nito dahil aircon na naka installed dito. Habang sa left side na bahagi nito ay mapapansin ang tinted glass door at wall nito. At kita din mula sa kamang hinihigaan ko ang kalawakan ng Manila.
Na tila ba isang napakahabang staycation. Dahil literal na dito na ako titira for almost 1 year.
At marahil ay ito ang kapalit ng napakatagal na panahon upang muli kong makita si Mommy. Matapos naman matikman ko siya ay marating ang langit sa piling niya ay ito naman ang kapalit ng lahat.
Saglit akong nalungkot sa isiping yon, hanggang sa sandali akong matigilan ng muli kong maalala ang box na ibinigay sa akin ni Daddy kanina. Kaya mabilis akong bumalikwas mula sa pagkakahiga at sabik na kinuha ang malaking backpack ko at hinanap mula dito ang isang maliit na box.
Simple lang naman ang pagkakabalot nito. Ngunit makikita pa din ang effort ni Mommy kung paano ba niya ito ibinalot kagabi.
Sandali ko pa siyang inalog alog. At tama may something sa loob na dahilan upang makalikha ito ng mga tunog.
Kaya naman out of curiuosity ay binuksan ko ito. Halos papilas ang ginawa ko dito, dahil na din nakuha na ng husto ang buong atention ko.
At sandali ngang matigilan ng may tumambad sa aking nakatuping papel sa ibabaw nito.
Mabilis ko naman itong kinuha. At hindi ako nagkamali ng iniisip. Note ito ni Mommy, at sigurado ako dahil sa magandang penmanship nito.
Inalis ko siya mula sa pagkakatupi at tsaka binasa ang sulat niya.
————-
Hello Mark,
Can't thank you enough for such an amazing time with me, Mark. And I will cherish this forever, I promise...
And sana while you are staying there, ay bigyan mo din ang time ang sarili mo na mahanap si Miss Right mo ok. At syempre hindi ako yon noh.
Anyway, tulad ng usapan namin ng Daddy mo ay wala akong choice kundi putulin ang communication with you. Na noong una ay ayoko sana, but still ay mas pinili ko ito para naman mapasaya kita. But I can promise you naman na palagi naman kaming nandito ng Daddy mo to support you, along the way ok. And one thing, may bracelet ako inilagay diyan sa box, na nabili ko sa Korean Store.
Just press him kapag na miss mo ako huh. At syempre I will do naman the same thing when I will miss you din.
I love you. Hihintayin ko pagbabalik mo ok.Your mom,
Selena——————
Umiyak ako...
Nakakahiya mang aminin ay ito talaga ang ginawa matapos kong marahang itinupi ang sulat ni Mommy.
Kung tutuusin ay sanay naman akong mawalay sa kanya dapat, subalit bakit nga ba nagkakaganito ako.
Masyado ko siyang nami miss at tila inaalipin ako ng napakatinding lungkot.
Pinahid ko ang luha ko ay agad din naman muling kinuha ang box. May laman itong mga underwear niya bagamat napakalinis pa nito ay alam ko namang nagamit na niya ito dahil na din sa aroma nito.
Idinikit ko siya sa aking mukha, habang inaalala ang mga maiinit na tagpo namin kagabi lang.
At tama, isa ito sa nami miss ko sa kanya. Ang napakasarap niyang katawan. Ang nakakabaliw niyang kiffy na sibrang sikip at dulas sa tuwing maglalabas pasok ako sa kanya...
Napakuyom ang aking mga palad. Habang pilit na ipinipilig din ang aking ulo sa isang isipin na ako din naman ang mahihirapan.
Kaya naman muli ay hinalungkat ko ang box at hinanap ang bagay na sinasabi niya.
At napangiti ako ng makita ko ang isang bracelet habang nagbi blink ang ilaw nito. At sabik na isinuot ito sa wrist ko.
Alam ko ang bagay na ito. Minsan ko na din itong napanood sa social media, kung paano nga ba ito gumagana. Na kapag nag press nito ang mula sa isang kapares nito ay matic na iilaw ito.
Well, to remind lang na nasa kabila siya at iniisip niya ako right now.
Bagamat hindi ito kasing ganda ng text, chat or call kaya ay may ibang kilig din naman itong naiibigay sa akin.
Lalo pa ngayon at bawal na kaming mag-usap o mag chat kaya, bilang kabayaran sa mga ginawa namin.
Mabilis ko naman itong pinindot. At napangiti habang iniisip na ngayon ay masaya siyang pinagmamasdan ito habang nagbi blink sa kanyang braso.
.
.
.SELENA
"At tulaleley ka nalang ba diyan Girl sa bracelet mo huh?" napapailing na sita pa pa sa akin ni Thea, habang ngayon nga ay nasa fast food kami para sa lunch.
"Huh? Ahh ehhh... Wala lang, natutuwa lang kasi ako everytime na nagbi blink siya diba?" Sabi ko, habang bindi ko naman nagalaw halos ang food ko.
"Hay ewan, ang corny mo kaya noh. Dahil sa bracelet na yan ay hindi kana kumain diyan hmp." Sabi pa niya.
"Kakainin ko yan, huwag kang mag alala ok." Nakangiting sabi ko pa.
"Ewan ko lang, e sino ba kasi ka-mental telephaty mo diyan noh?" Natatawang tanong niya.
Tinugon ko lang naman siya ng ngiti.
Kung pwede nga lang sana akong magkwento sa kanya kung gaano nga ba ako kasaya kagabi ay siguro ay maiintindihan niya ako. Pero syempre ay hindi pwede. Dahil napakaselan ng bagay na ito.
"Kelan ka last nagka boyfriend Thea?" Tanong ko sa kanya. Out of nowhere.
"Tsss... At ano conmect non sa kagagahan mong ginagawa noh. FYI, hindi ako ganyan no." Sabi pa niya.
"May naka LDR kana ba Thea?" Muli namang tanong ko.
Sandali naman siyang tumigil sa kanyang pagkain ay hinarap ako.
"Meron syempre, pero matagal na yon at ayoko ng maalala pa noh." Sabi pa niya.
Sandali naman akong umayos at nangalumbaba sa harap niya.
"Ano pala nangyari sa inyo ng boy kung ganon?" Tanong ko.
"Ayun ang gago, habang nasa abroad ay may kinakalantari pala. Ako naman si tanga, ay may pa miss you miss you pa sa kanya. Hayyy ayoko na talaga maalala, naiinis ako!" Napilitang tugon niya.
Natawa naman ako.
"Baka naman natukso lang diba. Dapat binigyan mo pa ng second chance. Malungkot kaya ang malayo sa mahal mo diba." Sabi ko pa.
"Deserved niyang iwan noh, napakababaero kaya niya. Ano yon hindi makapaghintay at kating kati ganon."
Huminga ako ng malalim.
"Boys will always be boys Selena, tandaan mo yan. Pasalamat ka at faithful ang asawa mo kaya hindi ka maka relate sa sinasabi ko diba."
"You mean lahat ba ng boys ay naghahanap kapag nalayo sa karelasyon nila huh?" Muling tanong ko.
"Yezzz... legit na legit Besh. Sa una behave lang sila pero kapag nagtagal, nako asahan mo hahanap at hahanap yan ng parausan ng init nila."
Sandali naman akong natahimik sa sinabi niya. Bago muling tiingnan ang bracelet ko at muli itong pinindot...
BINABASA MO ANG
Thicker Than Blood ✔️
RomanceDahil sa isang car accident, 17 years ago ay nawalan na siya ng kakayahan pang magka-anak si Lemuel. Dahil sa naging pinsala nito. At makalipas din naman ang 17 years na paghihintay ay nag decide silang mag asawa sa muling magka-anak thru medical pr...