Thicker Than Blood ✔️

Chapter 67

Literal na nagpasasa kami ni Mommy sa bawat isa. Nagpagulong gulong sa kama the whole night, na walng saplot ang bawat isa.

At masasabi kong wala akong iniwang tuyo sa katawan niya. Dahil walang bahagi sa kanya ang hindi ko nahalikan sa loob ng dalawang oras na romansa namin.

At tama, pawisan kaming dalawa matapos namin itong gawin.

At masasabi ko ding napakabango talaga niya kahit saang parte.

Ahhh napaka swerte ko...

At siguro ay wala na akong mahihiling matapos ko din naman siyang makain ng paulit paulit habang napapaliyad siya everytime I'm licking her. And taste her real sweetness inside and out.

Ito ang kauna-unahang pagkakataon kong makatikim nito at masasabi ko ding I'm starting to addicting to her aroma. Na kung hindi lang siya nakiusap at sabihin na nasasaktan na siya ay hindi ko talaga siya titigilan.

"Are you satisfied now Baby?" Malambing na sabi pa niya habang hinihimas himas niya ang aking mukha.

"Sobra Mom, at sa tingin ko ay kulang pa ang dalawang oras diba?" Nakangiting tugon ko pa habang nakaunan lang ako sa dibdib niya.

Huminga naman siya ng malalim.

"Sana ay mapatawad tayo ng langit dahil dito Mark. Ngunit masasabi kong napakasaya kong sa iyo ko mismo ito naranasan." Sabi pa niya.

"Maghihiwalay tayo ng landas na masaya Mommy. At siguro ay kasalanan man ito ay naniniwala akong lahat ng nangyayari sa mundo ay may dahilan diba?"

"Well, it's our choice Baby, at aaminin ko na din sa iyong minahal kita ng sobra sobra kahit dati pa. Kaya naman ibinigay ko din sa iyo lahat ng best. Dahil bukod sa Baby kita ay ikaw din naman ang lalakeng gustong gusto ko. Kung bakit ito nangyari ay hindi ko alam Mark."

Yumakap ako sa kanya...

Mahigpit na mahigpit.

At tinugon din naman niya ito.

"Magtatapos ako ng pag aaral Mommy. Tapos ay babalikan kita. At papatunayan ko sa iyo na kaya ko ng tumayo bilang asawa mo. At i provide naman lahat ng pangangailangan mo in return. Bilang kapalit ni Daddy." Sabi ko pa.

Umiling naman siya at ngumiti.

"Hindi pwede syempre. Dahil hindi ko na mapapatawad pa ang sarili ko if that happened diba? Ang mahalaga ay minsan nating napagbigyan ang gusto ng isip at puso natin. At siguro ay sapat na yon sa akin. At masaya na din akong soon ay iluluwal ko na ang magiging Anak mo Mark."

Sandali naman akong napatitig sa mala anghel niyang mukha.

"Mahal kita Mommy. At anuman ang mangyari ay huwag na huwag mong pababayaan ang sarili mo." Malungkot na sabi ko pa.

Ngumiti naman siya sa akin.

"Ikaw din... At kahit ano din ang mangyari ay mangako kang hahanapin mo ang babaeng nakalaan sa iyo please. Mangako ka sa akin, Mark."

Tumitig ako sa kanya na tinugon naman niya ng walang alinlangan.

"Yes Mom, kahit hindi ko alam kung papano ay gagawin ko, kung ito ang magpapasaya sa iyo." sabi ko pa.

"Yes! Ito lang ang tanging magpapasaya sa akin Anak. Ang makita kang normal ang buhay mo. Yung kagaya ng iba... Yung hindi ganito na masyadong immoral. Naiintindihan mo ako huh?"

Tumango tango ako sa kanya.

"I will Mom... Promise yan..."

Muli naman niya akong hinaplos sa aking mukha at...